 Cvp: Risaleden Cümleler...
Sıkıntı, sefahetin muallimidir. Ye’s, dalalet-i fikrin; zulmet-i kalb, ruh sıkıntısının menba’ıdır.
İnsanı ahlaksızlığa yönlendiren en birinci muallim, en etkili eğitici ‘sıkıntı’dır. İman ve ibadet, ruhun ferah ve saadet kaynaklarıdır. Bunlardan yoksun olan yahut tam istifade edemeyen insanlarda ruhî sıkıntılar baş gösterir.
İnsanoğlu, kendisine düşen görevi tam olarak yaptıktan sonra sonuçlarıAllah’tan beklemesi gerekirken, bütün problemlerini kendi iradesiyleçözmeğe, bütün engelleri kendi kudretiyle aşmaya çalışır. Bunubaşaramayınca da sıkıntıya düşer. İçindeki bu manevî sıkıntıyı veruhundaki bu tevekkül boşluğunu eğlencelerle, ahlâksızlıkla, içkiyle,uyuşturucuyla doldurmak ister.
Üstadın ifadesiyle, “Muvakkat eğlenceler ve sefahetlerle aklını tenvim edip uyutur.” (Şuâlar)
Dalalet-i fikrin kaynağının ‘yeis’ (ümitsizlik)olmasına gelince, umutsuzluğa düşen bir insan, denize düşenin yılanasarılması gibi, sapık ideolojilerde, yanlış itikatlarda yahut gerçektenuzak şahsî görüşlerinde bir teselli aramaya başlar. Bunların hiçbiriinsanı tatmin etmediği, onun manevî sorularına cevap veremediği ve onuniçin bir teselli kaynağı olamadığı için, bunlara kapılan bir insanınvazgeçilmez akıbeti yine umutsuzluğa düşmek ve çaresizlik içindekıvranıp durmaktır.
Zulmet-i kalbin, ruh sıkıntısının kaynağı olması, genel bir kaideolmakla birlikte, burada öncelikle, günahkâr müminler söz konusudur.
Zulmet kelimesi, şu hadis-i şerifi hatırlatıyor: “Her bir günah işlendiğinde kalpte bir kara leke hasıl olur.”
İşte bu kara lekeler, o günahkâr mümini hem sorumlu kılar, hem de ruhunu sıkıntılar içinde bırakır. |