Niyeti kalp ile yapıp dil ile de söylemenin hükmü nedir?
 

Niyeti kalp ile yapıp dil ile de söylemenin hükmü nedir?

Namazı irade ettiğinde dil ile söylemek müstehaptır Buradaki müstehaptan murat, sünnet manasına gelen müstehap değildir Buradaki müstehap’tan murat; “selef-i sâlihîn bunu iyi görmüştür ve ulemanın tuttuğu güzel bir yoldur” demektir

Niyeti dil ile söylemek sünnet değildir Peygamberimiz (sav)''in namaza başlarken, “Filan namazı kılıyorum!” dediği sahih veya zayıf hiç bir hadisle sabit olmadığı gibi Sahâbe ve Tâbiîn’den de böyle bir şey sabit olmamıştır “Dört mezhebin imamlarından da böyle bir şey sabit olmamıştır” denilmiştir Rasûlullah (sav)''den nakledilen sadece, “Namaza kalktığı vakit tekbir alırdı” cümlesidir “Niyeti dil ile söylemek bidattir” diyenler de vardır Ancak uygun olan hüküm şudur ki: “Namaz kılmak isteyen kişi kendini toparlamak için niyeti dil ile söylerse iyi olur Çünkü insanın bazen zihni dağılmış olabilir”
Niyet mazi (geçmiş zaman) sığasıyla olur Ama hâl (şimdiki zaman) sığasıyla yapılırsa da yine caiz olur

Kıldığı namazın sünnet, nafile veya farz gibi nevini belirtmek lazım mıdır?
Nafile namaz ile beş vaktin sünneti ve teravih için mutlak olarak namaza niyet etmek (yani nafile, sünnet ve rekât adedi söylemeksizin namaza niyet etmek, velev ki “Allah rızası için” demese bile) kâfidir Ama niyeti tayin yani hangi namaz olduğunu belirtmek daha ihtiyatlıdır ve evladır (Bazıları “Teravih namazındaki niyette hangi namaz olduğunu belirtmek daha evladır” demişlerdir)

Farza ve vacibe niyet ederken ise tayin mutlaka lazımdır Kalbiyle hangi namazı kıldığını bilmesi yeterlidir Zira itimat onadır Ayırmak onunla hâsıl olur, maksat da budur
Siyami kazan