Adressiz Mektuplar Yolladım Yüreğime!!!



Kırık kalemimin tükenen mürekkebiyle, adressiz mektuplar yoladım yüreğime.
Küf kokulu geceye, yıldızlar koparamadan ellerim, peşpeşe suskunluklara takılı gözyaşlarımı sorguladım.
Karanlığın ortasında eli-kolu bağlı yalanlara rötar yaptı yüreğim.
Ezberleyip te unuttuğum affediciliğine nöbetleşe hasret çekmekteyim.
Dizlerimin bağı çözüldü, tarifi yok bu anlamsızlığın.
Her gün davet ettin beni huzuruna. Bense, hâlâ ısrar ettim aldandığım yanlışların husursuz konuğu olmada.
Titreyen mumun alevinde sönüyordu zaman, akrep ile yelkovan arasında.
Izdırabımın, çilekeşliğimin, keşmekeşliğimin bozuk ayarında imkansızlaşıyor bu veda.
Tozunu yutkunamadığım raflarda kabına sığmıyor çaresizliğim.

Seccadenin nurundan mahrum kalan alnıma sızısız ama derin yanılgıların karayazısı sürülmüş, hercai ellerimle.
Cumalara ertelenmiş namazlarım fütursuzca.
Mal deyip, para deyip hırsın kirine bulanan nefsime söz geçirememiş dudaklarım.
Kalın ve tahta tabutlar ürpertse de içimi, aklım almamış bir gün benim de içine gireceğimi.
Avuçlarımda ölümlü ölümsüzlükler saklamışım.
Dualarına oruçlu kalmışım. Sonrasında bu orucu meyhane köşelerinde şeytanla açmışım.
Seni anmadan geçen yıllarımı gün diye sayıp rahatlamaya çalışmışım.
Ne aptalca bir kaçışmış benimkisi.
Mahşer gününü ne çabuk silip atmışım sözlüğümden.
Bir sustum, bin sustum.
Cesur olmayan yalanlarda suskundum.
Mühürü vurulmamış bir mektubun satır aralarında, kanadı kırık kuş gibi çırpınıyorum.
Yanılmışım.
Yanıldığıma yanmışım.
Şükrümün sesi soluğu tükenmiş gözkapaklarımda.
Gönlümün dipsizliğinden Rabbimin rahmeti kesilmiş.
Merhametten zerre habersiz yüreğim, cehaletime kördüğümler atmış.
Senin müstesna sahillerine uğramadan dualarım, yolumu şaşırmışım.
Cahilliğimden dem vurmayan mekanlarda saklanmışım.
Yazık ki aldanmışım.
Hesapsız gidişlerde, ansızın dönüşlerde harcanmış ömrüm.
Ümidimin kırılma noktasında, çıkarsızca görünen; ancak hançerini tam da yüreğimin ortasına saplayan samimiyetler peşinde tükenmiş nefesim.
Nefsimin başıboş kuytularında dolaşırken kesilmiş takatim.
Ve bitmişim.
Bugün ömür takvimimden bir yaprak daha düştüğünde anladım ne kadar sefil olduğumu.
Ve şimdi eli baston tutan hayatımın en dik adımlarını atarak yalvarıyorum.
Beni affet Allah`ım.
Yüreğimin yüreksizliğinden Sana sığınıyorum!


Şevvval Kübra