re: Haftanın Konusu LA SÜNNİYE, LA ŞİİYE VAHDE VAHDE İSLAMİYE
 

Peki Gaybı bilirler, helal ve haram koyarlar cümlesini nasıl değerlendiriyorsunuz?Yada tasvip edici bir kaynak mevcut mudur_?

re: Haftanın Konusu LA SÜNNİYE, LA ŞİİYE VAHDE VAHDE İSLAMİYE
 

Eyyübi kardeşim münakaşaya girmek istemem ama, bu kopyala - yapıştır yazısı resmen ayetleri, hadisleri eğip bükerek anlaşılması garip te'villerle imamların masum olduğunu(!)kanıtlamış.

Ehl-i beyte hürmet, onları sevip saymak, örnek almak bir çok ayette ve hadiste belirtilmiştir, müminlere emredilmiştir.Amnenna...Ama ne bir ayette ne de bir hadiste masum kelimesi geçmiyor.Gelin onlara gereken saygıyı gösterelim ama onlarında hataya düşebileceklerini, hatadan müstağni olmadıklarını da kabul edelim.Tüm rivayetleri de okudum.Hepsinde kişisel yorumlar Kur'an emri gibi gibi gösterilmiş.

re: Haftanın Konusu LA SÜNNİYE, LA ŞİİYE VAHDE VAHDE İSLAMİYE
 

Elbette işaret edilen günahtan kurtulma, genel anlamdaki masumiyet değildir. Bu yüzden Allahu Teala'nın belli bir halde kullarına ihsan eylediği bu geçici günahtan korunma, sebebi olan takva var olduğu sürece varolur sebebi olan takva yok olursa o da yok olur. Bir kulun takvası olmazsa elbette Allahu Teala onu korumayacaktır.


"Andolsun ki kadın, ondan murad almayı iyice kurmuştu, eğer rabbinin burhanını görmeseydi Yusuf da onun hakkında niyetini bozardı, işte biz ondan çirkin ve kötü şeyleri böylece giderdik, çünkü şüphe yok ki o, gönlünü bize bağlamış kullarımızdandı"

Yüce Allah (c.c.): ‘Hepiniz O’na yönelin ve O’ndan korkun, namazı dosdoğru kılın ve Allah'a ortak koşanlardan olmayın. (O Müşriklerden olmayın ki) Onlar, dinlerini parçaladılar ve bölük bölük oldular. Her grup kendilerinde olanla böbürlenmektedir.’ (21/31-32) buyurmakta.

Kur'an'ın bu uyarısına rağmen Şii olsun, Sunni olsun ya da ister Mürcie, ister Mütezili olsun kim ne olursa olsun Kur'an'a ve onun sahih yorumu ve pratiği olan sünnete rağmen bir görüş bir tavır benimsiyorsa o kimse ya da kimseler Allah ile aralarına mesafe koymuşlardır.

Belirli yaşa gelmiş ve üstelik belirli birikimi olan, aidiyetinin de İslam olduğunu söyleyen kimseler hangi mezhepten, hangi hizipten olurlarsa olsunlar onların ihtilafı ‘Tevhid’de Vahdet’ yerine "mezhep’te meşreb’te vahdet" ortak paydasında buluşmaları sadece küfrün odaklarına güç vermiyor. Müslümanları da zaafa uğratıyor.

Gençlik gittikçe deizme, orta kuşak ateizme, orta kuşak üstü olanlar da narsizme yöneliyorlar. Bunların tümünün vebali bizlerin omuzlarında.

Rahmet ihtilafta, ötekileştirmede değil, rahmet ‘Tevhidde Vahdet’tedir. Şiiler ve Sünniler hepsinin ortak ismi ‘Müslüman’ öyleyse her iki grupta ve diğerleri de dinin sabitelerine bağlı kalarak değişebilenler, içtihada açık olanlar üzerinde diledikleri gibi farklı görüşler ortaya koyabilirler. Keza bu tür yaklaşımları da bir zenginlik olarak değerlendirmeliyiz.

İmam Ebu Hanife'ye sorarlar: ‘Ey İmam! Bu görüşlerin mutlak doğru mu?’ O da: ‘Belki de mutlak yanlıştır. Zira benim söylediklerim doğrudur, yanlış olabilir. Başkalarının söyledikleri yanlıştır, doğru olabilir.’ der. (M. Ebu Zehra Ebu Hanife)
Alinti