Efendimedir sultanıma
 

Asrın günahkârları adına, Efendiler Efendisine (s.a.v),
Sana “gel” demeye yüzümüz yok Efendim. Sen kabul buyur bizi, sen davet et de biz varalım o ravzay-ı pâkine yalınayak. Gerekirse yollarında emekleye emekleye hatta sürünerek, yüzüstü gelelim huzuruna. Sen kabul et ki biz senin uğruna her türlü ezâya, cefâya razıyız.

Sümeyye’ler (r.a) misali bizi de ayaklarımızdan bağlayıp develeri ters istikamete sürsünler. Bedenlerimiz iki parça olsun. Vücudumuz tek parça olarak kapına gelmekten utanıyoruz. Bir değil bin parça olsun bedenlerimiz de yeter ki kabul et bizi. Kabul et ki Bilâl (r.a) gibi bizi de kızgın kumlara yatırsınlar ve diyebilelim Allah’ın huzuruna çıkarken, o gün, senin ve dinin için bütün meşakkatlere katlandık diye. Kabul et ki Habbab bin Eret (r.a) gibi bizi de bir hasıra sarmalasınlar ve sonra da yaksınlar. Senin yolunda feda edilmemiş bir can olarak huzuruna gelmekten utanıyoruz Efendim. Yeter ki sen “ümmetim” diye kabul et bu asrın günahkarlarını Efendim.
Bizi de “liva-ül hamd” sancağının altında topla, o dehşetli günde. O gün öyle dehşetli gün ki bütün beşeriyet hatta peygamberler dahi “nefsî, nefsî..” dediği gündür. Sadece senin “ümmetî, ümmetî..” diyeceğin o günde, bizi yani bu acizleri, bu günahkar ümmetini bir halimizle perişan bırakma Efendim.
Öyle bir hale düştük ki Efendim, gündüzlerimiz bile siyaha boyandı. Sen kokmayan gülleri büyüttük bahçelerimizde. Senin için olmayan neyimiz varsa hep renksiz, neyimiz varsa hep yağmalandı çaresiz. En kutsal hediyesiydin Yaradan’ın bize. Heyhat ki koruyamadık tam manasıyla seni. Asır, sinede ateş misali oldu.. İman elde kor gibi Efendim. Sevgili diye yılanlar atıldı koynumuza.
Ey Güllerin Sultanı! Sana gel demeye yüzümüz yok. Sen davet buyur bize. Biz gelelim alemlere rahmet olan Sen’in nurlu eşiğine. Davet et ki bütün meşakkatler kabulümüzdür. Tek temennimiz bu asrın biz çaresizlerini de “Ey rabbim! Bunlar da benim ümmetimdendir” demendir. Toprak olup aslımıza döneceğimiz günler elbette uzak değildir. Bir tebessüm buyur ki gittiğimiz yerler nurunla aydınlansın Efendim.
Amellerimiz bizi cennetin yanına bile götürmez ki sana muhabbetimiz olmadan. Bizi “ümmetim” diye kabul et ki asırlardır hep dünyaya bel bağlamış şu günahkarların artık Sen’in muhabbetinle yürekleri taşsın cihandan, cuş-u huruşa gelsin yüreklerimiz sana olan aşkla.
On dört asır evvelinden “Ümmetim yağmur misalidir. Evveli mi ahiri mi hayırlıdır bilinmez” buyurmuştun. Ama Efendim, biz haramlarla günahlarla hemhal olduk daim. İçimiz dışımıza bir çevrilse ne kadar acınacak halde olduğumuz görülecek. Allah ise bu halimiz mahşere sakladı. Bu yüzden başımız önümüzde eğik, bu yüzden sana “Gel Ey Efendim” diyemiyoruz. Çünkü sana gel demekten utanıyoruz Ey Gönüllerin Şehremini. Öyle ise biz gelelim kapına. Kapına gelip Kıtmir’in olalım Sen’in daima.
Kabul et nolur. Yoksa başımıza dağlardan daha büyük taşların yağacağı gün yakındır. O gün kaçacak yer olmayacak Efendim. Azığımız olan salih amelleri boynumuzda gerdanlık yapamadık bu dünya zindanında. Kalplerimiz taş kesildi Ey Gönüllerin Sultanı! Ummanlar çekilip kurudu birer birer. Hayat çöl ortasında kaldı çaresiz.
Sana “gel” diyemiyoruz Efendim, “doğ gecelerimize” diyemiyoruz sana Sultanım. Ama nolur sen kabul et de senden gayrı neyimiz varsa hepsini geride bırakıp sana gelmek istiyoruz. “Af diliyoruz” kapında. Ey Güllerin Sultanı! Bize yüzünü çevirme nolursun.
Efendim! Sana salât olsun.. selamlar olsun..[SIZE=3]
Bizleri sana ümmet yapana hamdler olsun..

Cvp: Efendimedir sultanıma
 

çekip gitmek nedir biliyorum ben... -[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
bir şiirde diyor ya şair biz birbirmize benzeriz diye, evet biz birbirmize benzeriz, ve bizi ancak biz anlarız.. 11 yaşında kapandım ilk mahalledeki arkadaşlarım terk etti beni malum çankaya gibi biyerde tesettürlü bi çocuk.algılayamamıştım o sıralar sınavın zorluğunu.sonra anadolu imam hatibe gittim,dünyalar benimdi 4 yılda 3 müdür eskittik hocalarımız bizi harcamamak için kendilerini harcadılar ağlayarak sürüldüler sonra kanallar geldi okulumuza bizi çektiler devlet karşıtı okullar diye,ilk hocalarımızın başını açtırdılar ya evine git ya aç dediler ya da sürüldüler,tenefüs aralarında onlar ağladı bizse birşey yapamadık çünkü hala çocuktuk.sonra o çok sevdiğimiz okullarımızın ortaokul kısmını kapattılar biz o bahçenin son güllerindendik.sıradaki mesele ihl lerin üniversiteye girmelerine engel olmaktı malum başarıları ortadaydı rejim karşıtları git gide çoğalıyordu.15 yaşına geldik dediler ki seçim yapın ya geleceğiniz ya da..bizim yaşıtlarımız hala sokakta oynuyordu halbuki. ağlayarak bıraktık okulumuzu hayata küstük bi özel okula yazıldık şanslılardandık belki.lisedeyken gördük ki bir ilkokuldaki herhangibir okulun müdür yardımcısına başka bir okulu kafasına estiği heran teftiş etme hakkı verilirmiş!! 1 yıl boyunca hergün teftiş edilir mi bir okul hangi yasada yeri vardır bunun? mantığı nedir sorarım size? herşeye rağmen liseyi de bitirdik.ve sınava girdik üniversite kapısına geldiğimizde kapıdan girmek için sınavı geçmenin yeterli olmadığını gördük başörtümüzün üstündeki birkaç tel saç bizim kimliğimizmiş.yani neymiş 3 tel saç sana tüm kapıları açıyormuş. üniversite son sınıftayım inşaallah bitiyor bu işkence bu yıl 22 yaşındayım ve yaklaşık 12 yıldır bu sorunun içindeyim çocuk yaşta itildim farkına varmadan..ablalarımın gösterdiği o büyüklüğü hiç gösteremedim çok düşündüm ama bırakıp gidemedim belki de cesaret edemedim Rabbim affetsin..çok trajik ama kendi okuluma başörtümün üstüne koyduğum o perukla girebildim utanmadım çünkü ben haklıydım halime güldüler bense onların haline acıdım,bilmediler,bilemediler, anlayamadılar..milyonlarca sessiz çığlıktan biriyim sadece abicim..ama o dar beyinlerin unuttuğu bir şey var bizler kadınız hiçbir şey yapamasak da çocuk yetiştireceğiz ve biz çocuklarımızın da torunlarımızın da çocukluklarını yaşamasını istiyoruz..Allah nurunu elbet tamamlayacaktır bu bizim elimizle olmasa bizden sonrakilerin eliyle olacaktır.ve birşey daha ben öğretmen olacağım inşallah korksunlar bizden ve yetiştirdiğimiz öğrencilerimizden..korksunlar çünkü Allah'ın yaşayan ayetlerinin yani bizlerin sayısı hergün artıyor bu kadar baskıya ve zulme rağmen..!! son söz mehmet akif'den: bacımın örtüsü batmakta rezilin gözüne acırım tükürüğe billahi tükürsem yüzüne!!! Allah razı olsun abicim herşey için..Rabbim sayınızı artırsın..RAMAZAN-I ŞERİF , AHİR ,AKIBET HAYROLA EFENDİM..selam,muhabbet ve duayla..