Bilmezler /İbrahim İnecik
 

Efkârıma bir el uzat ,Özlemekten yorgun düştüm..
Sen, gülleri bezenmiş endamınla geçerken hayallerimin kentinden..
Ben, Lâl olmuş bir kelimenin ardı sıra arıyorum seni..
İstanbul hiç bu kadar hüzünlü bakmamıştır suretime..

Dağdağalı geceler , Reyyan gündüzler..
Ve ömrüme Katık ettiğim iki cümle ile sesleniyorum
- Ey gidişinle yetim kaldığım...
- Ey susuşunla cümleleri küstüren..
Sultanım...
Bana bakanlar ; Mecnun sanıyor..
Gözlerimde ''Çöl''leri arıyor...
Oysa bilmezler ki..
Yoktan var edenin ; Var ederken Kalbimize koyduğu;
''Aşk''ının izini süren yitik bir derviş olduğumuzu...
....

İbrahim İNECİK

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Cevap: Bilmezler
 

Dur ey gökkubbe.. Suyunu tut ey bulut... Rüzgarını dindir yeryüzü...''O''geçiyor Şehr-i Medine'den... Dost meclisine gidiyor ; Gül bahçesine salına salına gidiyor...

Cevap: Bilmezler
 

'Ney'' olup ağla ;
Açılacaktır kapılar..

Derya'da Mahsur Kalmış Yunus gibi...
En karanlık , en zor zamanlarda Tutuşturulacak diline bir anahtar..
Umman ne kadar derin ;
Dalgalar nasıl dehşetengiz olsa da...
ALLAH 'de...
Güven RAHMAN'a..

Cevap: Bilmezler
 

sürç-ü lisan ettiysem Allah'ım; okurken Kelamını , Sen Af eyle...
Bu garip Bî deva kulunu....

Cevap: Bilmezler
 

çok güzel .ALLAH (c.c.). Razı Olsun. ArO*evet000:):)