ıhlamurlar / İbrahim İnecik Ihlamur kokulu, dik bir yokuştan inerken , Deniz tüm güzelliği ile karşılardı bizi.. Vakitlerden ''Aşk'' günlerden vuslat.. . ''İkimizde Mavi'yiz.. Birimiz Gök , Diğerimiz Deniz ''; derdi ... Gözlerini ufka diker.. Rüzgarın sesini dinler.. Ellerini usulca kalbime koyar , - Haydi ; bizi bekleyen bir ''Ömre'' demir atmaya ; der .. Bakışlarıyla benliğimi işgal ederdi.. Hiç şikayetim olmazdı.. Dalları yola kadar uzamış ağaçlardan çiçekler koparır, Saçlarına ''taç'' yapar.. - ''Papatya Prensesi'' diye seslenirdim... Gamzeleri vardı , Sonra.. Elleri beyaz.. yüreği bulut gibiydi... bana her seslendiğinde , Ezanı ilk kez duyan bir Ecnebi gibi İliklerime kadar irkilirdim.. Hem ona , Hem Onda ki Aşk'a Aşk olmuştum... .... Derken... Gitti...!! Ardından ağladı bulutlar ;Ihlamur ağaçları , Papatyalar... Deniz küstü gökyüzüne ; Çehreme Hüzün düştü... aradım durdum , belkilerle beraber... Yoldaşım olmuştu anılar... Kentler daha bir yalnız , Dağlar daha bir kalabalıklaşmıştı.. Anladım ki , Yalnızlık en iyi Arkadaştı.... İbrahim İNECİK [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Cevap: ıhlamurlar çok güzel c*yüreğinize sağlık...güzel bir bahar sabahı etkileyici bir şiirle ,buluşunca, ayrı bir güzel oluyormuşc*oturup ağlamak için sebep arayanlar okusun bu şiiriağlayan000 çok hisli ,içten ve yanlızağlayan000 |
SAAT: 06:33 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.