Elif Lâm Mîm.. / İbrahim İnecik
 

Elif. Lâm. Mîm…
Adına and olsun’ki bıraktığın yerdeyim;
Gece’ye zifiriyet veren Mazlum’un ah’ında,
Bir sigara dumanında yada gözlerini kaçırdığın;
Cam kenarlarında…

Yâ-Sîn….
Adına Nûn dediğim gözlerinin karasına;
And olsun’ki yureğim hâlâ senin…
Özlem’le andığın su çiçeklerine sor,
Mecnun kokan çöl’lerin ıstırabına..
Bazı Leyla’yı barındıran mısra’lara;
Bazı Ferhat’ı delen dağlar’a, sor adımı..

Elif.Lâm.Râ…
Gök yüzü yarılıp döküldüğü zaman;
Yıldızlar durulup söndüğü zaman;
Alem’ler yıkılıp Kıyamet koptuğu zaman;
Sûr’a üfleyen İsrafil’e sor beni….

Amênnâ..Bîllahî…
Mûsa’da gör beni Kızıldeniz’de;Tûr’da,Sînâ’da
Firavun diz çökerken ölümüne;ağlıyan Asîye’ye…
Yusuf’un gömleğine..Dâvud’un taş’ına..
Çarmıhtaki İsa’ya….!!
Zeliha’ya sor beni…

Hâ.Mîm…
Tenin toprağı örterken kapanan dünya’ya;
Hüznü soluyan tân’a;
Soluk soluğa koşanlara ;and olsun,
Göğüslerde olanların derlenip-devşirildiği zaman’a

Hayy’ûl..Kayyûm..
Seni bu kadar sevmek âlem’in kadar;
Varsın dursun vuslat;
And ettiğim zaman’a, kadar !
Yollarımızın ayrıldığı yerdeyim,
Bekleyiş’teyim…Seni….bekliyorum
Kâl-û Bela’da……


İbrahim İNECİK

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Cevap: Elif Lâm Mîm..