Mahru Üyemizden Alıntı (Mesaj 204479)

VEFASIZ

Bazen öyle zamanlar olur ki kör olmuş, duymuyormuş gibi ağlarız hıçkırarak.Sanki biri bizi kırbaçlıyor ya da işgence ediyor gibi olur.Anne, ne güzel bir sıcaklık bu soğuklarda.Ben bazen annemi kaybettiğimi düşününce gözlerim tutuluyor, sanki yüreyimden bir et bir can alıyorlarmış gibi yanıyor yüreyim. Annenize gereken sevgiyi ve saygıyı gösterin. Bir düşünün ve anneniz bugün öldü! Canından can almışlar gibi gözleriniz tutulmuş bakıyor boşluğa, kim anlar söylesene kim gelir göz yaşlarınızı siler kim ? Yetimsin, sadece ağlayan bundan iki gün önce annesine bağıran çocuksun. Söylesene hani sevmiyordun anneni neoldu gözlerin mi kör ey vefasız düşüncesiz evlat bir düşün o karatoprakta ağla hıçkırarak ağla! Yıldızlar parlaklığını kaybetti sonsuz karanlıkta..Gözlerin durgun , gözlerin kör ne fayda ağla! Anne bir fidan bir can canından ey deyerbilmeyen vefasız. Bahçedeki gül soldu , sağ tarafınız eksik sanki yok gibi. Ağlayınca geri geldi mi annen? Sabah oldu ama güneş doğmadı neden? Nedenler niçinler nedendir bitmez demiş Emine Şenlikoğlu. Biz böyle olduktan sonra neden bitsin ki niçinler. YArın annenizin defni var. Hava karanlık, gökyüzü siyahtan bir gece. Aynı yüreyiniz gibi... Ağlamıyı bırakmış sadece havaya bakıyorsunuz. Babanız geliyor yanınıza oturuyor. Bir sana bakıyor bir gökyüzüne sonra kalbine dokunuyor... Ne fayda zavallı adamın yüreği dayanamış ve o anda birden durmuş. En azından baban vardı yanında,şimdi oda gitti senin gibi vefasızın yanından. Tek başınasın bu hayatta düşün yarın annenin cenazesinde sadece anneni deyil babanıda gömeceksin yüreyinin mezarına. Şimdi anladın mı ? Hani nefret ediyordun, ne oldu yüreğin dayanamadı mı, canın mı acıdı gözlerinden yaş yerine kanlar mı akıyor söyle haykır gerçekleri... Uyanın, anneniz size kahvaltı hazırlamış çağrıyor, gözlerini aç ve masanın başındaki babana gülümse. Uyan sabah oldu...