Mustafa CİLASUN | 12 Ağustos 2013 22:46 | Sen beni üzüyor incitiyordun, kalbimi kırıyor acıtıyordun…/Mustafa Cilasun [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] Belki de en nadide bir sızımdın Yüreğine söz dinletemeyen vefasızdım, inandım Nihayetinde bir insandım, umutla yaşardım, duyguları nasıl hiçe sayardım Her lahzada halin insicamında yaşayan fermandın, her ne yapsan ruhumdan kopamazdın Vurgundum, kalbin efkârında gamdın Hüzün vadeden heyecandın, düşlerimde baharı yaşattın Hülyalarımda sürur bahşeden farktın, yalnızlık dünyamda hep yanımdaydın Hiç gelmiyordun, beni üzüyor incitiyordun, kalbimi kırıyor acıtıyordun, bilmiyordun Ben sana tutsaktım, tutkun olan şafaktım Vakti sukuta erdirecek kadar uzaktın, her gece ağlattın Nereye baksam, toprağı koklasam, sararan yaprağı tutsam sen vardın Sen halin suhuletine sevda yaşatan kitaptın, aşk mısralarında en çok söylenen nakarattın Her ruhun bir sevdası olmalı, adanmalı Hiçliğin feyzinde nefsi arzulardan arınmalı, O’na koşmalı Sülfitlikten ziyade ruhiliği esas yapmalı, çile ve ecirle sufiliğin farkını anlamalı Aç kalmalı, gönlü tok olmalı, hırkası temiz, urbası yamalı bulunmalı, asla utanmamalı Bilgi ve aşk olmadan iman nicedir Hale dokunmayan kelam nefsi keyfiyettir, edep niyedir Kalp korkusu hayâ ile bereketlenen ülfettir, haşyet hassasiyet vesilesidir Kitabı celili anlamadan hıfzetme, iman etmenin feyzine müdrik olmadan hüküm koymak neyine Sureta Müslüman olma, kimseyi avutma Bin bir renk içinde, cezbeden olmak derdiyle ortalığa serilme Ruhsuzluğun ne kadar aşikârdır, kalbin lekeler içinde virandır, yalan yanlışa bürünme Panayıra çıkan, görücü arayan, can sıkıntısına bahane bulan, edebi hiçe sayan olarak daha fazla küçülme Mustafa CİLASUN [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] |