YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

Yorgun bir yürek gecesinin sabaha erdiği saatler..Odamdayım.."Cafer Tayyar Kendir" üstadımın dizelerini mırıldanıyorum takılmış kalmışcasına satırlara..

" Her doğan güneş, iner ya akşam sularıyla Gülüm;
Bizi de çağırırlar bir gün Berzah alemine Ölüm!.."
Yazgımızın akibetidir , matem duyulmaz gülüm,
Kimine firkat olsa da, bize şeb_i Aruzdur Ölüm.." diyor üstad....

Ansızın hoşçakal derken, yürekleri yaslı, yürekleri yaşlı ardında bıraktığı gülleri geliyor yüreğime medine kokulu sevdiklerimin... "Lebbeyk Allahım Lebbeyk.. Ben geldim..Sağımda hz. Kuran, Göğsümde Sağlam İman, Fikrimde Havfz_ı Yezdan.. Alemde Görmedim Hiç Böyle Makam..Dünyayı Vereyim, Ben Burada Kalam.."diyişi geliyor berzah yolcusu ablam'ın ..Gözlerim yaşlı...

Ölüm'ün Aşık'ların yüreklerini coşturuşunu izliyorum yürek labirentlerimde.. Aşıkların yürekleri coşarken, sevenlerin yürekleri çöllere döner ya en derin vedalarda hani.. Mecnun eder kızgın Taif çöllerinde... Ah Taif.. Sen taşlanan güzel insanların mekanı..Hani kanadı kırık, yüreği kırık.. İçinde en derin sevgiler barındıran Muhabbetullah dostlarımın mekanı...

"Zaman Gönül boyutunda, mekan sevgiyle Gülüm" derdi Tayyar üstad..
"Sabır en güzel Müjdedir, şeb_i yeldadır Ölüm.."...

Söz incisini yürek gerdanına takıverdim de düştüm yollara bu sabahları meçhul gecelerde.. Güzel insanlar güzel atlara binip de giderken ardında bir selam, bir tebessüm, bir umut, bir güneş, bir sünnet, bir aşk , bir şevk ve bir iştiyak bırakarak..

Cehaletin Mekke'sinden, Medeniyetin Medinesine "La illahe İlla Allah" diyerek göç ederken , Yasinlerle, Fatihalarla, sarsılmaz inançlar bıraktılar avuçlarıma.. Aşk'ın , sevginin, ümidin ve sabrın ve en güzeli Muhabbetullah'ın anlatılamaz hazzlarıydı onlar.. Bir gün yaşayanlar bile yaşamaz olur gülüm derdin ya üstad..Basu badel mevt ile yeniden sevdalar bizi ölüm derdin hani bu şiirinin devam eden dizelerinde.. Basu badel mevt ile dirilmeyi bekliyorum şimdi.. Şahadet hazz'ında hem de..

Yüreklerden hasret diye feryatlar yükselirken O'na cc. kavuşmak için, vuslat ki hayal edilir, ardından gelirdi ya hani ölüm.. Ölmeden ölmek ve sonra Rabbin şahadet müjdesiyle dirilmek, ve ardından Kevserde toplanmak Resullah sav.'in mekanında.. O'nun huzurunda, en kalbi sevgilerle Dünya zindanında hasp olduklarımız ama yüreklerine islamın en derin sevgilerini bıraktıklarımızla hemde... Hani cennet nasip olsa " sevdiklerimi almadan girmem de girmemmm" diye naz yapacaklarımızla...

Kuranca bir hayata yönelip de, sünnetin şaşmaz rotasında huzura erip, yola hazırlık yapmak vaktidir şimdi.. "İrcü Rabbik" sözüne , hasretin ümidine reca duyarak ... Ruhların, azat olunmasına engellerin çok olduğu bu ahir zamanda , Ruh kuşunu " hu" diyarına şimdiden göndermek lazım senin deyişinle be üstad.. Musa gibi Tur dağında sefer eyleyip de, dünya nalınlarını çıkarmak gerek... Bitmek gerek bitmek...Hasretin hasadında "sabr" ı tesbih eyleyip , muhabbet naatlarıyla yılmadan.. Dökülmeden.. Kırılmadan...

Ahh.. Anlatamadım Muhabbetullah'ın tadını ne desem boş.. Sadece yürek "ER" leri anlıyor işte.. "KER" olanlar ne bilsin.. Kişi gönlü feda etmedikçe maşuk'ları bulamazmışş.. Gönlü feda edenler hanii nerdeee... Faniyette Adem olup, hiç'liğe soyunmadan aşkın ateşinde yanamazmış hiç bir kul.. Ruhum doymuyor ki...Bunca ömrü boş eyleyip aşkı arayıp duranların içinde, gördüklerine aldanıp mal_i hülyalar kuranların içinde , gönül bir gönüle tutkun, sanki o aşk sanılırken, nasıl anlatırsın muhabbetullahın hazzını hasret gemilerinde ahhh...

Sevgili özge habib.. Künyesi habibullah iken, ve tüm sevgiler muhabbetullah makamından gelmekteyken, nasıl yanılır insanlar ah.. Bir tek ELİF'ten, (CC) kaynaklanırken her şey.. Bela , çile , musibet, vedalar, hepsi birer uyarı ve ikaz iken ; bir inat ki nefsisten hep insan sayılmamaya!.. Yalan olan bu alemde halden hal'e geçiyoruz işte..

Ölmek, dirilmekmiş, akledenlere.. Öteler alemine özlem ile yanmakmış.. Aldanmamakmış dünya nimeti zannedilenlere.. Alemin sahibine dost olmakmış ölmek.. Ak olan emaneti, sabırla, aşkla, şevkle, pak olarak rabbine teslim eylemekmiş.. Dünya müminin zinadanıymış üstad.. Ve bu zindanda, sevdiklerim hep "O" cc. imiş.. Sevgilerin asıl sahibinden gelirmiş bunlar.... Ve bizim göç'ümüz " EN YÜCE SEVGİLİYE" imiş..

Şimdi söyle bakalım üstad, "Ben Beni Bulmuşum Artık, Ne yapsın Bize Ölüm ???? "...... Ne Yapsın....???

YAĞMUR
05 EYLÜL 2007
İSTANBUL

Cvp: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

Bu yazımda, ilham aldığım sevgideğer dost'un şiirini de paylaşayım sizlerle...Gülmeyi unutan gönüllere, Gül Sultan adına, "Muhammeddi Güller" sunan "Tayyar Kendir" Üstadıma en kalbi teşekkürlerimle diyerek...

Her doğan güneş, iner ya akşam sularıyla gülüm;
Bizi de çağırırlar bir gün Berzah alemine Ölüm..
Yazgımızın akibetidir, matem duyulmaz gülüm,
Kimine firkat olsa da, bize şeb_i aruzdur ölüm..

Unutulmuş aşkların yeni intişarısın gülüm ,
Bu sevdanın payesidir sanki özlenen ölüm..
Kırıntıları bile yürekte aşkı coşturur gülüm;
Hilkatinde hayy olsada yüzü huy'adır ölüm..

Söz incisini yürek gerdanına takıver sen gülüm,
O gün sevgiliye kavuşturur bizi bakarsın ölüm...
Zaman gönül boyutunda, mekan sevgiyle gülüm,
Sabır en güzel müjdedir, şeb_i yeldadır ölüm..

Bir gün yaşayanlar bile yaşamaz olur gülüm,
Basu badel mevt ile yeniden sevdalar bizi ölüm;
Yüreklerden hasret diye feryatlar gelir gülüm
Vuslat ki hayal edilir, ardından gelir ölüm...

Uzatırız ellerimizi sonsuzluklara gülüm
Ben beni bulmuşum artık, ne yapsın bize ölüm..
Yazılanlar söz olupda ünlenir sana gülüm,
Bu aşkı tüm zamanlarda yaşatır bize Ölüm...

"YÜREKLERE NUFUS EDER YAŞARIZ YİNE GÜLÜM..
HEM YANAR HEM KANARIZ ARDINDAN GELİR ÖLÜM..."

Varidatı Sır Yani....
Cafer Tayyar Kendir
Sakarya_Erenler

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

esselam-u aleyküm verahmetullah
pek sevgi ve saygı değer gönül sahibi
yazılanlar ve ifade edilenler öylesine anlamlıki
biliyorum bir duygu atmosferine kapılarak yazılanları
birde böylesine bir gönülde meşk ederek tekrar dillendirmek
ve bunlardan bir hasret kompozisyonu oluşturmak sanırım birazda olsa meziyettir
işbu duygu dolu hazzın ve bu iştiyakla ahiret gönüllü samimiyetin, rabbimin sana bir atiyesidir.
en karibuzzamanda gül ve medine, gönül ve taif, sabır ve vuslat,bütün bunlar muradına nakşolsun,
rabbi rahimin zatına bu alemde murad eylediklerini, muhammedi merhametin katrelerinde
görerek,yaşıyarak,selam ile gel denenlerden olunman dualarımla amin.
binlerce kelamın meşkolan cümleleri sanırım el veduda
ulaşarak maksudu meramına vesile olur
kal sağlıcakla sevgiler gönlüne
ferahlık ve inşirah
versin amin.

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

bu gönüle bir gülde bizden uzansın..
maşallah..aşk ile gül rengine boyanan bu vuslat yolcusuna..
bizide alın bu dua kervanınada solmuş gönüllerimiz can bulsun..
selam saygı muhabbet ..gıpta ile okuduk yazılarınızı..
aşk ile vecde gelmek ,hal ile kalemi dillendirek bu olsa gerek..

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

_ YÜREK KALEMİNİN, HAYAT KALEMİNE YANSIMASI.
SESLENİŞ, SIZLANIŞ, HAYKIRIŞ, BAZENDE YALVARIŞ...
GERÇEKLERLE YÜZ YÜZE KALMAK VE
YIKILMADAN DİMDİK AYAKTA KALABİLMEK,
HASRETİN, ÖZLEMİN, SEVGİNİN ÇAĞRISI,
TAA İÇTEN GELEN TATLI NAĞMELER...._

" Kalemine sağlık "

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

YÜREKLERİN KALBE DÖNEN İŞTİYAKLARINA SELAMOLSUN
KALBLERİNİ GÖNÜLLEŞTİRENLERİN BAHTLARINA SELAMOLSUN
GÖNÜLLERİNİ FUADLAŞTIRIP MAVERAYA YELKEN AÇANLARA SELAMOLSUN
FUADLARINDA ÇÖKEREK SUVEYDADAN KATRELEŞİP HAY ALEMİNEDE HAYRETLEŞENLERE SELAM OLSUN
İŞBU HAZLI FORMUN BU SAMİMİ GAYRETE VESİLE OLUŞUNA MÜDAHİL TÜM DOSLARA
SELAMOLSUN SELAM OLSUN SELAM OLSUN

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

SEVGİ DEĞER YAĞMUR
MALUM NEDENLERDEN MÜTEVELLİT HAYLİ ZAMAN SINIRINDA
YAZILARINIZA VEYA MEYİLLERE CEVAB VEREMEYİŞİMDEN MÜTEVELLİT AFFINIZA TALİBİM
İNŞALLAH BU HÜZÜN GÜNLERİNİN NİHAYETİ BİZİ BU MAHZUN KİMLİKTEN SIYIRACAKTIR
ANCAK BİR HALKİ BÖYLESİ BİR DERDİN ÇEKİLESİ ACILARINDA
SEVDA KIRINTILARINI FARKEDENLERDEN OLUPTA
EL VEDUDUN KApısında SUKUT EDEBİLMEKTE BİR ATİYE VE İHSANDIR SANIRIM
BAKİ SELAM VE MUHABBETLERİMLE

RE: YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

YILDIZ VE GECE


Yıldızlar hep karanlık çökünce ortaya çıkar,
Hep akşam olduktan sonra.
Yıldızlar öylesine uzaklardan sanki...
En yakın dostmuşçasına doğarlar.
Etrafa karanlıklar çökünce...
Görünen ve bilinen hep dost yıldızlar.
Kendi evreninin yıldızlarından habersizler,
Karanlıkta kendini bile göremezler.
Oysa karanlık olmasaydı, yıldızlarda bilinemezdi.
Yıldızlar, karanlığa aydınlık veren birer kandildir.
Tıpkı, karanlıkta, yol iz bulamayanlara kılavuz...
olmaklık adına, yıldızlar hep var olacaklar.
Ta ki, insanlar yaşadıkları müddetçe.
Ancak yıldızlar daima gece doğarlar,
Çünkü gündüzlerini kaybedenler,
Yıldızlar var olduğu müddetçe
Gece dostları da olacaktır.
Yıldızların ruhları, yeryüzüne inip,
Ol dostların, gönül fezalarındaki sönmüş...
Kandillere, sevgi yağı akıtacaklardır.
Kararan gönüllerin aydınlanması için,
Yıldızlar hep gece doğacaklardır.
Seslerin sessizliğinde, dost
Gönül dostunun sesinin işareti anlaşılsın diye...
Yıldızlar hep gece doğacaktır.

Varidatı sır yani

YAĞMUR'UN KALEMİNDEN...(1)
 

.YÜREKLERE NUFUS EDER YAŞARIZ YİNE GÜLÜM..
HEM YANAR HEM KANARIZ ARDINDAN GELİR ÖLÜM..."

[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]