|
Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi SUS GÖNLÜM SUS..... Sus gönlüm.Çok dile getirme.Sen dile getirdikçe gönlün daha da coşuyor, daha meraklanıyor ve beklemek daha da zorlaşıyor. Sus gönlüm.Çok laf etme.Az söyle ki işimiz olgunlaşsın. Az söyle ki Hakka karşı yanlış kelam çıkmasın. Sus gönlüm.Bir elif miktarı sus.Az kaldı bahara.Dayan gönlüm. Denizin içinde meydana gelen görünmeyen dalgalar gibi yüreğin biliyorum. Beklemekten başka çare olsaydı,seni durdurmazdım...İnan bana... Ama yok.Başka çare yok. Unutma ki ilaç bile beklemeden tesir etmez, çiçek bile vakti gelmeden önce açmaz... Sus gönlüm.Bu kışın bahara dönünceye kadar. Bu gece gündüz oluncaya kadar.Uzak yollar yakınlaşıncaya kadar. Bu sıkıntının ardından ferahlık gelinceye kadar. Ve yüzümüz vuslat gözyaşlarıyla ıslanıncaya kadar sus... Sus gönlüm.Seni senden daha iyi bilen Rabbinin hükmü vuk'u buluncaya kadar. Senin nasibin sana ulaşıncaya kadar,ulaşmayanlarınsa senin nasibin olmadınığını anlayana kadar sus... Sus gönlüm.Onun geleceğini görünceye kadar. Acının bala dönüştüğünü farkedinceye kadar. Onun gönlünün senin gönlüne muhabbet düğümüyle bağlandığını görünceye kadar. Sus gönlüm.Sebepler var edilinceye kadar. Bahaneler oluşuncaya,birbirimizin nasibi oluncaya kadar sus. Sus gönlüm.Bütün bu susmalarına karşılık her şeyin hayırlısının olacağına inanarak sus. Sus gönlüm.Her susuşun bir cevap olsun.Her susuşun,sabrın olsun. Her susuşun,duan olsun.İçten yakarışının adı olsun,susuşun. Bekleyişinin.umut edişinin,inancının,sevdiğinin vurgusu olsun,susuşun.. |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Susmak… Kalbi fırtınaların dehlizlerinde bir feryada yürüyen hissiyatıma La havle çekip susmak… Yetimlerin toza bulanmış saçları okşandığında Kana bulanmış ellerin tövbeye açıldığında susmak… Ya leyl üstümüze karanlığını örttüğünde Herkes kendince kendine döndüğünde Bir vaveyla kulakları patlatırcasına yükseldiğinde susmak… Kâğıda yürüyen kelimelerin, Mateme bürünmüş sözcüklerin, Dilin mecalsiz ve elin takatsiz kaldığında susmak… Hüznün nemli caddelerinde yürürken Herkesin seni terk ettiği ama hüznün terk etmediğinde, Yalnız kaldığında ve yalnızlığı sevmeye alıştığın da susmak… |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Susmak… Gözyaşlarının kelimelerin manalarını yıkadığı bir saatte susmak Yürek sevdasının yangınıyla yanmayan bir gönüle sevdayı anlatmadan susmak… |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Madem ki insansın Madem ki yaşıyor, duyuyor, düşünüyorsun Büyük hakikatı bulmak için Gönlünün idrakını duyacaksın Gönlünü şiirlere, sazlara söyleteceksin Bütün bunlara söyletemeyecek sırların varsa Susacaksın.. Mevlana |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Sustum... Dökülmedi kelimeler dilimden... Dilimden dökülemeyenler, yüreğime döküldü... Anlasana Ey Yar |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Sustum, Yüreğimdeki yangının şiddettini anlatmaya kafi gelmedi kelimeler... Gözyaşlarımsa bu yangını söndürmeye kafi olmadı, olamadı... Bir yürek yangını bu sevdiğim... Bak gözlerime, Bak ve gör yangının şiddetini... Dur, dur.. Bakma gözlerime öyle!... Gözlerindeki kıvılcım yangını şiddetlendiriyor... Yüreğimin yangını ise sükutumu... Duy artık sessiz çığlıklarımı... Gel!... |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Sükût-u Vâveyla!.. Sükûtumun baş-harfi, Elemlerimin cümle hecesi! Adın dokununca içime, Yüreğim cevap/sızlanıyor... Sancılı g(s)öz/yaşı vardiyalarımda, Kirpiğime takılan hüzünler, Ovaladıkça g(s)özyaşlarıma batıyor... Hergün kaçak bindiğim seferlerde, Senden bana dönemiyorum! Omuzladığım can kırıklarım, ellerimde sızlıyor... An be an yeni bir acıya doğrulup, Çöküyorum dizüstü ölümlere!. Virgülü kayıp, Noktası kalın puntolu bir sevda taşıyor ceplerinden.. Bense kefenle(ye)miyorum heceleri! Recmettiğin seslerinin, Ardı sıra sus-a-mıyorum! Ağız dolusu çığlık biriktiriyorum!... Her satır başı hüzünlerdesin, Silkelesemde dökülmüyorsun, satırlarımdan! Düşlerimi giyotine kurban ettiğinden beri, Iraksak bir vuslatın provasındayım hala! Gökyüzünün kirpiklerimden kaydığını hissediyorum.. Ve üstüne düştüğümü devrik bir hayatın.. Yitik ömrümün ücra köşelerinde, Adım başı hep sen varsın! Acıya bulanmıs hüznümüzü Hep senle yuğuyorum yâr! Düş/tü, kırıldı zaman ellerimizde! Dağıldı, toplayamıyorum! Çıkmış rayından ömrümün sevinci, Neresinden çekersem çekeyim, Bu acıya bir sevinç yamayamıyorum! Ah yâr! Bir leyl sükûtunda yine, Kuşan sevda sözlerini! Ellerinde yine güneşlerle, Eskisi gibi, Karanfil rengi düşlerinle gel! Söndür elemin nârını!! Ve topla cümle sözlerini, İmlâsı bozuk düşüme, Değdir harflerini! Ver elini! Kan revan olsun gidişler!. Ver elini! ............................... Tut artık düşlerimin ellerinden! Ya da azat et!! Azat et beni kendinden!!...... * * * |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi herşeyiyle kapalı bir kutu oldum şimdi ben saklı herşey şimdi küçücük yüreğimde her zamn sevdiğim heryerde anlatamadığım sevgimsin... en çok haykırmak istediklerime seni ne kadar çok sevdiğimi susmak zorundayım şimdi sanki artık yokmuşsun gibi... saklı hayatımın en kuytu köşesindeki gün ışığımsın sen karanlıktan korktuğumda sığınabileceğim tek yürek belki sönmesinden en çok korktuğum güneşimsin ve herkes bilsin ki sönmen bitirir bu küçücük yüreği.... |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Sustum! Ne kadar susulacaksa o kadar sustum! kendimle konuşuyorum şimdi yalnız... yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime kimse duymuyor... sustum sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki şiir yaraları yalayan rüzgar sokaklarında kahrolduğum şehir gözlerim konuşuyor yalnız! sustum! bin ah sürüp dudaklarıma ne kadar susulacaksa o kadar sustum! sustu benimle deniz, sustu deli dalgalar, sustu martılar... umutlarımı sarıp rüzgarlara uzaklara savuruyorum her gece yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne kimse görmüyor... saçı ağarmış hayaller nemli kirpiklerle bulutlandığında gözlerim gökte şimşek olup çakıyorum kimse görmüyor... Sustum! tuz basıp yaralarıma! sustum içinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi yaslanıp yalnızlığın duvarına gül döküp kalabalıklara kimsesiz geziyorum gönül ülkemi her gece kimse bilmiyor... sustum! sustu benimle gök, sustu dağ, sustu toprak acılar konuşuyor şimdi yalnız yaralı gönlümün sızıları konuşuyor tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir atıyorum uçurumlardan kimse görmüyor sustum! saçlarını kokluyorum rüzgarların dudaklarından öpüyorum hayatı içimde incecik bir sevgi ürperiyor sarı hüzünler dökülüyor gönül bahçeme gelmiyor beklediğim bahar yaralar merhem tutmuyor gözyaşı olup dökülüyorum kaldırımlara mendil silmiyor yağmur dinmiyor sevdiğim bilmiyor sustum sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu zaman sustum yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata kimse duymuyor sustum! İçimdeki dalgalar kabardıkça volkanlar gibi sustum sustu dudaklarım, sustu gözyaşlarım sustu gözlerimdeki şiir gönlümdeki nehir bulutlar haykırdı isyanımı şimşekler haykırdı sadece ben duydum sadece ben ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat kucağımda büyütüp öldürdüğüm sevgi yaralar merhem tutmuyor geceler avutmuyor ben sustum acılarım konuşuyor yalnız ben sustum! susmuyor yüreğimi kavuran kasırga pencereme vuran yağmur damlaları susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar gelmiyor bahar kuşlar sevinmiyor yıldızlar küs ay üzgün güneş doğmuyor acılar dinmiyor içimde binlerce şiir kanıyor her gece kimse bilmiyor sustum! sustu benimle sarı sabır, sustu hasret, sustu hayat sustu zaman acılar konuşuyor yalnız acılarım konuşuyor kimse duymuyor... duymuyor... |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Susmak degil soylemekti emelim.... Raziyim sukunete, lakin Keleme-i Sehadet`ten sonra gelsin ecelim.. |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] Bana, ’söyle’ deme. Bugün susmak istiyorum. Sözlerimi gönlümün kınına sakladım; söyle, diye üstüme varma. Şayet sana uyar da onları çekip çıkarırsam, el sürenin parmakları doğranır.’ Sükût da bir haldir ve veli seyri sülukun bir yerinde buna uğrar. Halvet zaten sessizliğin yurdudur. Orada beşeri olan susar, İlahi olan konuşmaya başlar. İnsandaki ilahi merkez olan kalbin konuşması sükûttur. ‘Bana, ’söyle’ deme. Sen söyle, sen haber ver ki ben neyim? Hangi göklerin hangi köşesinden bu dünyaya damladım?’ Bu aynı zamanda, ‘ya hayır söyle veya sus’ uyarısının da tevili gibi görünmektedir. Büyükler, ‘dert ağlatır, aşk söyletir’ demişlerdir. Muhabbet olmaksızın söz kemale ermez. Kemale ermeyen söz hayrı taşımaz. Rabbim, senin takat getirilemeyen ateşinle kavrulup yanarken, söyleniyor, haykırıyor, inliyor, feryad ediyorum. Beni divane diye, biçare diye de olsa dinleyenler var. Rabbim, senin ateşinle kavrulup da yanmamak, yanıp da haykırmamak, inlememek olur mu? Ama bu ateş içine düşeni kendisine benzettiği, varlık tezahürleri içinde bir avuç kül olduğu, sözü, feryadı, şikayet ve şekvayı, bilinmez bir rüzgar, bilinmez nerelere sürüp götürdüğü zaman, söyleyememek ıstırabı ile ben ne yapayım? Söyle bana o kıyamet lahzasının lisanını olsun öğret! Bana tarif edilmeyeni et' dedin. Bu nasıl mümkün olur Devletlim? Bilirim, hep olmazları oldurur, muhalin başını imkan tarağıyla tararsın. Ama gene de insaf et Devletlim, bende o taşları su gibi akıcı, bulutları kaskatı dondurucu, ateşleri bahar rüzgarına çevirici kudret nerede, söyle nerede? Acaba tarif edilmeyeni et, derken, yedi cehennemi yakıp kül edecek bu gönül ateşini mi dile getirmemi istedin? Ah Devletlim, sana evvelce de söylemiştim. Güneşler doğar batar, yıllar yılları, devirler devirleri kovalar; dünya seyrinde, kainat devrinde, sadık köleler gibi, şaşmadan, durup dinlenmeden, eskiyip yenilenir. Ve bu bir yandan ölüp bir yandan dirilen cihan, yiğitlerin kuvvetleri, cihangirlerin pazuları, zeka ve idrak hamlelerinin harikaları ile mamur olup ahenklenirken, her zorluğu yenen, her müşkili başaran insanoğlu bir aşık gönlünün o kendini ve kainatı yağmaya veren yanıklığını dile getiremez. İzin ver Devletlim, izin ver de bu akşam, lafza gelmez bir kıyametin karşısında her zamanki gibi derin derin susayım. |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] Susmak zamanı şimdi..Yağmur olup toprağa karışmak..Sessizlik en güzel sestir duyabilen için..Biraz da sessizliğim konuşsun.Harfsiz bir dil bulalım içimizde |
Cvp: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Sustum! Bir harf bile söylememin imkanı yok yoklukta artık. Aslı olmayan sözlerdir çünkü hep dilimde, gerçek değil surettir hep... Cana eziyetten başka bir şey vermez ki söylesem!.. Sustum! çünkü hadden aşkın olacak söz, kabından taşacak... Ne kulaklarda onu anlayacak bir kudret var oysa; ne anlayışında ona uygun bir kabiliyet!.. İskender Pala-Mevlana |
Cevap: Ben Sustum Sen Söyle Sensizligimi Herkesin başını alıp gidesi vardır ama aklındakileri sığdıracak valiz bulamaz . . |
Susmak degil soylemekti emelim.... Raziyim sukunete, lakin Keleme-i Sehadet`ten sonra gelsin ecelim.. Susmak kalbin diğer görevi ...Susmak ile neler yazılıp neler söylendi.. Bazen,,susmak da anlatır tüm söylemek istediklerini... |
Sus gönlüm.Seni senden daha iyi bilen Rabbinin hükmü vuk'u buluncaya kadar. Senin nasibin sana ulaşıncaya kadar,ulaşmayanlarınsa senin nasibin olmadınığını anlayana kadar sus... |
sustum! bin ah sürüp dudaklarıma ne kadar susulacaksa o kadar sustum! sustu benimle deniz, sustu deli dalgalar, sustu martılar... umutlarımı sarıp rüzgarlara uzaklara savuruyorum her gece yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne kimse görmüyor... |
unutma her gidiş bir ayrılık degildir, Çünkü bazen ne kadar uzağa gideren git yüreğin hep bıraktığın yerdedir...!! |
Aklım ermiyor ki, sustuğumu bileyim. Kalbim ayılmıyor ki sana hitap edeyim. Kelimelerin sıcağı kaçmış, hece hece küllenmişler; sükût lehçesinde aç susuz bir mülteciyim şimdi. Seni taşa benzettiler. Öyle dilsiz, öyle hayatsız, öyle duygusuz diye. Değirmende konuşan taş değil midir peki? Acıyı öğütüp ekmek eyleyen senin dönüşün değil mi? Sen değil misin kabrimi bekleyen sadık yâr? Dillerin sustuğu yerde sen değil miydin ısrarla adını söyleyen unutulanların? Sen değil misin nice dertlinin derdini hiç itirazsız dinleyen? |
Ah yâr! Bir leyl sükûtunda yine, Kuşan sevda sözlerini! Ellerinde yine güneşlerle, Eskisi gibi, Karanfil rengi düşlerinle gel! Söndür elemin nârını!! Ve topla cümle sözlerini, İmlâsı bozuk düşüme, Değdir harflerini! Ver elini! Kan revan olsun gidişler!. Ver elini! |
Kalbin yürür gider de, aklın mıhlanır olduğu yere... |
Ben sustum! susmuyor yüreğimi kavuran kasırga pencereme vuran yağmur damlaları susmuyor her gece dışarda inleyen rüzgar gelmiyor bahar kuşlar sevinmiyor yıldızlar küs ay üzgün güneş doğmuyor acılar dinmiyor içimde binlerce şiir kanıyor her gece kimse bilmiyor... |
| SAAT: 07:39 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2025 DragonByte Technologies Ltd.