Ben hanefiydim. En azından bize öyle öğrettiler.
Biz de sorgusuz sualsiz mezhebimizi soranlara hanefiyiz dedik.
Bilmedik hanefilik nedir, şafilik nedir, malikilik nedir, hanbelilik nedir?
Daha çocukluğumuzdan bize hanefilik öğretilmeye başlandı ve dediler ki bu İslam'dır.
Sonra abdest almayı öğrendik, dediler ki abdest böyle alınır.
Sonra abdesti bozan şeyleri öğrettiler.
Tamam dedik.
Ne zaman ki şafi bir akrabamın eline(kadın) dokundum ve eyvah abdestim bozuldu sözünü duydum.
O zaman öğrendim şafilikte bu şekilde abdestin bozulduğunu.
Takıldı aklıma niye onlarda öyle de bizde böyle diye. O zamanlar küçüğüz tabiki çok fazla sorgulamadık.
Öyle mi öyle.
Sonra birgün camide namaz kılarken bir arkadaşımla yanyana, dikkatimi çekti işaret parmağını kaldırması secdede iken.
Geldik imamla birlikte selam vermeye.
Biz verdik selamı da yanımdaki arkadaşım hala selam vermekle meşgüldü.
Biz mi yanlış yapıyorduk o mu yanlış yapıyordu? Yine sorgulamadık.
Öyle mi öyle.
Hep dediler ehli sünnet mezhepler diye
Hepsi makbuldür diye öğrendik.
Ama hiç kimse bir de şiilik diye bir mezhep kolu var diye öğretmedi. Öğretildiyse de geçiştirildi pek anlatılmadı, belki anlatılmak istenmedi kim bilir. ABD, Irak'ı işgal etti; baktık haberlerde şiilerle sünniler birbirlerini öldürüyorlar.
Düşündük elbet, düşman açık ve seçik ortada iken kardeş kardeşi neden öldürür diye.
Şii, sünninin camisini, sünni şiinin camisini bombalıyor.
Allah'a ibadet ettiklerini düşündüğümüz camilerde yoksa kardeşlerimi nasıl öldürürüm diye mi düşüyorlardı.
Sanmıyorum ama bir çekişme olduğu kesindi.
Sonra öğrendik ki şiiler ehli sünnet değilmiş.
Eee müslüman değil mi yani hayır müslüman.
Öyleyse bizim mezhebimiz hak da onların
ki mi hak değil.
Bilemedik.
Bir baktım ki şiilik de tek değilmiş. Onlar da içlerinde kollara ayrılmışlar.
İyice kafam karıştı.
Derken bir baktım ki peygamberimizin (s.a.v.) doğduğu, büyüdüğü ve İslam'ın doğduğu şehir, ülke Suudi Arabistan'da vahhabilik diye bir mezhep varmış.
O da nerden çıktı. Sünnetleri reddediyorlarmış ve bidat sayıyorlarmış.
Hadi bakalım gel de çık işin içinden.
Kim doğruyu söylüyordu?
Her mezhep ben doğruyum diyordu.
İyi de hepsi doğruysa yanlış hangisiydi?
Bir yerlerde bir yanlış vardı ama ne?
Sonra yine mezheplere baktım; kitapları aynı, peygamberleri aynı, yaratıcısı aynı.
Öyleyse fark neredeydi?
Mezheplere sorsanız "hepimiz aynı hedefe yöneldik, fakat gittiğimiz yollar ayrı" diyorlar.
Yani Çanakkaleye giden iki zat, biri trakya üzerinden gidiyor.
Diğeri bursa üzerinden.
Doğruyu bir tek yerden öğrenebilirdim o da herşeyin tek sahibi olan Allah'tan. Yani Kuran'dan.
Gördüm ki Allah, İslam'ı ne güzel anlatmış Yüce Kitabında.
Aradığım her cevabı buldum.
Gördüm ki yaşanacak tek inanç(din) Allah'ın Yüce Kitabında anlattığı inançmış. Başka kaynaklar aramak boşunaymış.
Öğrendim ki evlerde duvarlarda asılı, sayfası çevrilmeyen, öğrenilmeyen Kuran'ın kimseye faydası yokmuş.
Kuran dururken ilmihal kitaplarından dinini öğrenenlerin atalarından öğrendiklerini yani mezheplerin itikatlarını din diye uyguladıklarını gördüm.
Şimdi sorarsanız mezebin ne diye?
Mezhebim yok, dinim var o da İslam derim.

Allah herkesi tek şaşmaz gerçek olan Kuran yoluna, Allah yoluna iletsin.

NOT: Yazımdan kötü bir amaç çıkarmamanızı rica ederim. Herkes inancında, mezhebinde, dininde hürdür ve istediği gibi yaşamakta serbesttir.

alıntı