Ne Çabuk Unutuyoruz

[Mihrinaz]

Ne Çabuk Unutuyoruz

NE ÇABUK UNUTUYORUZ!

Şu an sahip olduğu şeyler için bir zamanlar dua ettiğini unutan nice insan vardır.

Kendimizi de bu durumun dışında tutmayalım. Bizim de böyle davranışlarımız illa ki olmuştur.

Rabbimiz, insanların genelinde görülen bu tavrı şu şekilde ifade ediyor:

" İnsana bir zarar geldiği zaman, yan yatarak, oturarak veya ayakta durarak (o zararın giderilmesi için) bize dua eder; fakat biz ondan sıkıntısını kaldırınca, sanki kendisine dokunan bir sıkıntıdan ötürü bize dua etmemiş gibi geçip gider." (Yunus 10/12)

Sahip olduğumuz şeylerin hayrını, bereketini göremiyorsak bunun sebebi işte tam da bu nankörlük, vefasızlık halidir. İnsan, Rabbine dua ettiği ve sonrasında da isteğine kavuştuğu durumlarda şükrederse elde ettiği şeyin hayrını, bereketini görür, Allah o nimeti onun için mübarek kılar. Daha da ziyadeleştirir. Ama "nasıl olsa istediğimi elde ettim" mantığıyla ve sanki bir daha Rabbine işi düşmeyecekmiş,, ihtiyacı kalmayacakmış gibi davranırsa elde ettiği nimetin hayrını göremez.

Başı dara düşünce "yandım Allah!" diye kıvranan ama nimeti bulunca "haydi bana Eyvallah" diyerek yan çizen insanlar bu halleriyle kendilerinden başka kime kötülük edebilirler ki?

Rabbimiz dua ettiğimiz hususlarda istediğimize nail olup nimeti elde ettikten sonra nankörlük, vefasızlık etmekten bizleri muhafaza eylesin. Elde ettiği nimeti şükür ile koruma altına almayı bizlere nasip eylesin.

(Soner Duman)