Haram Yiyen Biri Namaz Kılabilir mi?
 

İnsanlar günah işleme özelliğine sahiplerdir Her şeyi ile mükemmel insan ancak Peygamberlerdir Bu bakımdan insanların işledikleri günahlardan dolayı onlara hiddet değil belki günahtan kurtulması için dua etmeliyiz


Allahu tealanın emirlerini yapmak farz olduğu gibi onun yasaklarından da sakınmak farzdır Bu bakımdan emirleri yapmayan kişi günah işlediği gibi yasaklarından sakınmayan kişide günah işlemiş olur Günaha giriyorum diye farz olan ibadeti yapmayan kişi iki türlü günahı işlemiş olur Halbuki farzları yapsa en azından onların cezasından kurtulmuş olur ve günahını azaltmış olur


İşlediğimiz günahlar bizim ibadetlerimize engel olmamalı Bu şeytanın bir vesvesesidir Ayrıca günahların farz ibadetlere engel olduğunu düşünen biri farzı terketmek yerine günahı terketmesi daha doğru bir karar olur


İnsan hangi durumda olursa olsun tevbe etmekle mükelleftir Şeytan insanı ümitsizliğe sevkedip tevbe etmesini engellemeye çalışır Bunu yaparken bir yandan nefside ıslah edip ilerlemeye çalışmak gerekir


Al-i İmran suresinde şu mealdeki bir ayeti kerime yer almaktadır:
"Ve bir günah işledikleri veya nefislerine zulmettikleri zaman, Allah'ı anarak günahlarının bağışlanmasını isteyenler, hem de yaptıkları günahta bile bile ısrar etmemiş olanlar—İşte onların mükâfatı, Rablerinden bir mağfiret, ağaçları altından ırmaklar akan Cennetlerdir Orada ebedi olarak kalacaklardır Güzel amel yapanların mükâfatı ne güzeldir"1

Demek ki, bir tövbenin kabul olması, bir günahın affa liyakat kazanması için hiçbir mazeret yokken o günahta ısrar edilmemesi şartı aranmaktadır Bir insan sadece nefsini yenemediğini, çevresinin nasıl karşılayacağını bahane ederek bir haramı işlemeye devam ederse ne olur? Bu husustaki bir hadisin meali şöyledir:


"Mü'min bir günah işlediği zaman kalbinde siyah bir nokta belirir Eğer o günahtan el çeker, Allah'tan günahının affını dilerse, kalbi o siyah noktadan temizlenir Eğer günaha devam ederse, o siyahlık artar İşte Kur'ân'da geçen 'günahın kalbi kaplaması' bu mânâdadır"2


Evet, "Her bir günah içinde küfre gidecek bir yol vardır" sözü mühim bir gerçeği dile getiriyor Şöyle ki, bir günahı işlemeye devam eden insan zamanla o günaha alışır, terk edemez bir hale gelir Bu alışkanlık onu gün geçtikçe daha büyük manevî tehlikelere sürükler Günahın uhrevî bir cezasının olmayacağına inanmaya, hattâ Cehennemin bile olmaması gerektiğine kadar gider Yani kalpte yer tutan o günah tohumu zaman içinde—Allah korusun yeşillenerek bir zakkum ağacı haline dönüşebilir3


Böyle bir tehlikeye maruz kalmamak ve şeytanın kinlerine kanmamak için bir an önce tövbeyi icap ettirecek günahı terk ederek insanın kendine çeki düzen vermesi gerekir



1Âl-i İmrân Sûresi, 135-136
2İbni Mace, Zühd:29
3-Lem'alar, s 7; Mesnevî-iNuriye, s 115

Mehmet Paksu, Sünnet ve Aile