Ta ki gözlerim görmeden sevmeyeceğim karanlığı..
Görmeden o kör gözlerle karanlığı,bağlamayacağım umudumu aya,yıldıza..
Bakmadan görebileceğim tek şey gece..
Ve dokunmadan hissedeceğim tek varlık sen..
Boş zamanlarda beklerken seni..
Saatin tik takları çalar senden önce kalbimi..
En çok beklemeleri olan buluşmalarla,
Ve en çek ayrılığı tetikleyen karanlıklarda sevdim seni..
Sanki o değil güneş..
Benim ve ben batıyorum her gece uğultusunda..
Ve bekliyorum..
Bu günün sabahı da var biliyorum..
Kanadından vurulmuş bir kuş nasıl karartırsa gözlerini hayata..
Kuş misali karanlıklardayım..
Boş ve karanlık sokaklarda senin çığlığın yankılanır yüreğimde..
Bir kalbime çarpar yankın,bir de boş ıslak sokaklara..
Git gellerindeyim aşkın..
Her adımda bir su şakırtısı,her başımı kaldırışımda içtiğim yağmur damlası..
Az ileride çıkmaz sokak tabelası..
Hadi dönüyoruz yüreğim karanlıklardan..
Unutulmayacak kadar vefalıyız..
Ve yine şahidimiz karanlıklar..
Bekliyoruz bizi de bekleyenler var mı diye..
Kimsesizliğin dili yok der bize..yok...
Asude bir çığlık benimkisi..
Duyulmayı bekleyen,biraz da nazlı..
Ama sanma ki sustum..
Dile dökülmemiş kelimeler var yüreğimde..
Çıkar beni gecelerden,sabahlara yolcula..