Siz hiç şehit olan aileye acı haberi vermeye gittiniz mi hiç ?
Hayır mı ?
Dinleyin o halde
Sabah daha mesaiye başlamadan yazılı bir emir düşer önünüze,
Yukarı köyden Ahmet'in oğlu Mehmet şehit düşmüştür..Yarabbim dersin, dağa çıksam üç gün aç susuz kalsam da ,
Şu haberi vermesem.Ama giyersin Tören Ünüformanı bir kaç Mehmetçik'le birlikte ,hastaneden gelen ambulansı alırsın arkaya,düsersin yola,,,
Vatandaş öğrenmiştir artık,
Önde bir askeri araç,arkada bi ambulans ile geliyorsa bir eve ateşin düştügünü..
Yaklaştıgın her kasaba veya köyün buz kesildıgıni hissedersin .
İçinden geçip gittiğin her yer rahatlar,,
Neyse varırsın köye;

Askerde evladı olan her haneden inceden bir sızının yükseldiğini "Aman bizim eve doğru gelmesin " diye Dua edildiğini duyar gibi olursun...
Bütün köy donmuştur adeta,
Herkez büyülenmiş gibi izler seni..

Hangi eve gidecek diye ıstıraplı bir merak sarar ortalığı,
Şehidin evine doğru yaklaşmaya başladığında,bahçedeki ihtiyarın büyülenmiş gibi sana baktıgını ,bacaklarının titrediğini ,
Elindeki bastondan güç alarak zar zor ayakda durmaya çalıştıgını görürsün..

Ayakların geri geri gider .

Pencerelerde bir hareket başlar ve kapının önüne telaşla bir Anne çıkar ;
Bir sana bir arkanda yere bakan Mehmet'ciklere bir de ambulansa bakar..
Sonra atar kendini yere, oğlu daha toprak altına girmeden o Ana düşer toprağa..
Öyle vurur ki yere,
Zelzele oluyor sanırsın..
Konu komşu yığılır,
Bin feryat bin figana karışır,
Dersin ki kıyamet budur..
Kimi ana önce sana doğru koşar,ellerine sarılır,
Son bir umutla yüzüne bakar,Yaralı değilmi komutan der..
Başını öne eğer hiç bir şey diyemezsin..
Dizlerinin bağı çözülür, çökersin anayla birlikte yere,O ağlar sen ağlarsın..
Hemşire elinin titremesinden ,gözünün yaşını silmekten sakinleştirici iğneyi yapamaz bile..
Baba ;
Fidan gibi evlatlarını vatana feda eden O Babalar..sicim gibi gözyaşları dökülürken gözünden,acıya gark olmuş bir gururla

VATAN SAĞ OLSUN /VATAN SAĞ OLSUN.