| |||||||
Konuya ait Cevaplar (Yeniler yukarda) |
| 20 Mart 2017 16:57 | |
| su damlası |
Yüreğe dokunmaya bi satır yok ki :(( Okumaya başlayınca ince bir sızı kablıyor insanın içini ,sonra tümüyle acı bir sızı ..satırlar alıp götürüyo seni gitmek istedigin yere ..yok var arasında kalmak bu sanki.. Rabbim ne güzel duygular veriyo anlamak isteyene.. Yüreğiniz dert görmesin üstad.. |
| 26 Mayıs 2011 19:27 | |
| Medineweb | Cevap: Bilmek Can Acıtır Mesela; Gittiğini bilmek Canımı Acıtıyor .. Her gece Yastığı ıslatıyor Gözlerden inen Rahmet suları.. Sonra Göğsümde ki Et Parçası Sıkıştırıyor Ruh’umu… Uykularım savaş meydanı gibi; Kalemim’den acı damlıyor.. Yani demem o ki.. Bilmek Canımı acıtıyor… bazen hiçbişey bilmemek istiyo insan bildikleri canını acıtıyo..bazende meçhulü bilmek istiyo... dizeleriniz yüreğime dokundu :( teşekkürler |
| 25 Mayıs 2011 21:18 | |
| İBRAHİM İNECİK | Cevap: Bilmek Can Acıtır Teşekkür ederim Arkadaşlar... |
| 25 Mayıs 2011 11:37 | |
| su damlası | Cevap: Bilmek Can Acıtır Bencede şiirler bi harika her insan yürekden gelenleri bu kadar güzel döktüremez.tşkrler kaleminize ve yüreginize saglık..... |
| 24 Mayıs 2011 21:41 | |
| Esma_Nur | Cevap: Bilmek Can Acıtır inecik kardeşim 1. derecenden suçlusun sebebideeeeeeee bu kdr içden duygular ile şiir yazılmazki olmazki ama ne hakkın beni taaaa nerelere götürmeye  ben şiir okumayı fazla sevmeyen bir insanım fkt senin şiirleri okuyorum bende kendime şaşırıyorum ama okuyorum yüreğine sağlık güzel kardeşim kendini özletme daha sık uğra inşALLAH |
| 24 Mayıs 2011 21:20 | |
| İBRAHİM İNECİK | Bilmek Can Acıtır/İbrahim İnecik Malta Çarşısında Dün sabah ; Efsunlanmış anılarla.. Kalb'e inen her Aşk damlasını; derin ve hüzünle yudumladım... Gözlerim Pencere'ne takıldı.. Aklım Kaldı Can'ında.. Bilmedin... Sessizce Yürüdüm..Ve Gittim... Meçhul'e Doğru .. Senin Gittiğin Gibi... Gel'de bana sor desem.. Sormazsın.. bilirim ; Aslında Sana dair bir çok şey bilirim.. En fazla kendimi sende yitirişlerimi bilirim. Solan Papatyalardan baktığım fallarım vardı; her kopan yaprakta Ayrılığa dair uğursuz Kehanetler olurdu. Çocukça düşlerin ötesinde vurdum duymaz ve umarsızdım öyle bakardım hayata.. Tâ ki batan güneşin ardından gözlerini göremediğim an’a kadar. Anlatmaya kelimelerin kifayetsiz kalacağı ; İntihar’a gebe Gün doğumlarında öten Yusufçuk Kuşlarının Yürek burkan haykırmalarıyla Senden Gidişim ve Kendime Gelemeyişim… Kaç Asır geçtiğinden haberin bile yoktur. Kaç Nemrut devrildi.. Kaç Firavun Nil’de boğuldu… Kaç Mecnun Çöllere Düşüp Sen Adına.. yani; Aşk Adına kendinden geçti.. Ve ben hepsini; her şeyi; herkesi bir kenarda bırakıp Kaç kez yollarına kalbimi bıraktım.. Haberin bile yoktur.. Bazen bilmek Can acıtır.. Bilmemek Daha Evladır.. Mesela; Gittiğini bilmek Canımı Acıtıyor .. Her gece Yastığı ıslatıyor Gözlerden inen Rahmet suları.. Sonra Göğsümde ki Et Parçası Sıkıştırıyor Ruh’umu… Uykularım savaş meydanı gibi; Kalemim’den acı damlıyor.. Yani demem o ki.. Bilmek Canımı acıtıyor… Ve Bilmemek… Dağ rüzgarlarının savurduğu saçlarının hangi yabancı göz’lere değdiğini ; Çağlar ötesi Darb-ı Mesellerin şelaleler akıttığı avuçlarının beyazlığını; Ve Keman hüznünde Arş’a yükselen sesinin Hangi kulakları okşadığını Bilmemek… Açıkçası buda acıtıyor.. Bilmek ve Bilmemek .. İşte Bütün Acı bu… ''Ölü Kentin Dirilişi Aşk '' Kitabından |
Yetkileriniz
|
| .::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|
Medineweb
Sosyal Medya Gruplarımız: |
