www.medineweb.net, yükleniyor... 'den beri Kesintisiz Yayında.... |
01 Şubat 2010 18:52 | |
Esma_Nur | RE: Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? bu açılan yaralar öylebir şeye sebebiıyet veririki sevdiğin her kim olursa olsun sende yara açınca öle bi hale gellirsinki kimseyı sevmek kimseyle bşey paylaşmak istemssın çünkı o senın içindeki her turlü güzel duyguyu öldürmüşdür eğer becerebiliyorsak sevdiğimize belli etmıyelim onu çok sevdiğimizi heleki biz bynlar abartmayı çok severiz karşıdaki kişi bunu bizim zayıf yönümüz olarak görmesin |
01 Şubat 2010 08:26 | |
dua dilencisi | RE: Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? Sevdiklerimizin yüreğimizde açtıkları yaralarda aslında o gülün açtığı yara gibi değilmiydi... Allah c.c. razı olsun abla gerçektende öyle ... |
31 Ocak 2010 21:11 | |
Hazan Mevsimi | RE: Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? Çok güzel bir yazı Paylaştığın için teşekkürler |
02 Temmuz 2008 11:47 | |
Seher Yeli | Cvp: Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? İnşallah birgün yaralanmam... |
02 Temmuz 2008 00:26 | |
KEVİR | Cvp: Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? Seheryeli duygusallığın etkisiyle sehven bir olumsuzu olumlu gibi gösterme yanılgısına düştü bence. sevdiklerimiz bizi daha kötü yaralar. çünkü biz sevdiklerimizin dikenlerini unuttuğumuz için onlar tarafından yaralanmayacağımız düşüncesine kapılmışızdır. bu durum tedbiride elden bırakmaya sebep olur. Bir gün ansızın yaralandığın zaman, bu beklenmedik bir durum karşısında, şaşkınlığından belki yaranın acısnı hisetmesin ama yaralanmanın acısını en kötü biçimde yaşarsın |
01 Temmuz 2008 21:10 | |
Seher Yeli | Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? Sevdiklerinizin Dikeni Batarmı Kalbe? dün parmağıma ve hala gülümseyerek bakıyorum parmağımdaki sıyrıga... Kızmadım...çünkü gülün dikeni batmadan önce şükretmiştim; "Ya Rabbi, ne kadar güzel yaratmışsın" demiştim. Kızamadım çünkü bir dakika önce güzel kokusunu sineme çkmiştim, bakmaya kıyamamış dokusuna hayran kalmıştım, çünkü batmadan önce yüreğime koymuş onu sevmiştim...dikenini unutmuşmuydum? unutmuşmuydum dikeni..unutmuştum işte... acıtmayayım diye dokunmaya çekindiğim gül, ince ve derin bir yara açmıştı parmagıma... gülümsedim yarayada...süzülen iki damla kanad... çünkü o yarayı açan bakmaya kıyamadığım o güldü... Sevdiklerimizin yüreğimizde açtıkları yaralarda aslında o gülün açtığı yara gibi değilmiydi... İnce ve derin bir yara..aslında çok önemsiz gibi görünse de her kımıldayışımızda yüreğimizi inceden sızlatan yara...Ama dostlarınız o yarayı açmadan önce siz muhabbet dolu kokularını sineye çekmiştiniz..zamanı, mekanı ve kalbinizi kaylaşmiştiniz..yarayı açmadan önce siz onları kalbinize koymuştunuz...kızabilirmiydiniz..kızamazdınız elbet... Sevdiklerimizin açtıkları yaralarda o gülün açtığı yara gibi ince ve derin...ama yarimiz yarayı açmadan önce biz şükretmiştik, kokusunu sinemize çekmiş, bakmaya kıyamamıştık..dikenini unutmuşmuyduk...unutmuştuk tabi...Ama biz gülümsemeliyiz yaraya...belki süzülen iki damla kanamada.. gülümsemeliyiz işte... Çünkü o yarayı açmadan önce biz onu kalbimize koymuştuk ve sevmiştik |
![]() |
.::.Bir Ayet-Kerime .::. | .::.Bir Hadis-i Şerif .::. | .::.Bir Vecize .::. |
|