|
Umut / ali parlak UMUT DENİZ YILDIZI Yazı yazmak için okyanus sahillerine giden bir yazar, sabaha karşı kumsalda dans eder gibi hareketler yapan birini görür. Biraz yaklaşınca , bu kişinin sahile vuran denizyıldızlarını, okyanusa atan genç bir adam olduğunu fark eder. Genç adama yaklaşır: - Neden denizyıldızlarını okyanusa atıyorsun? Genç adam yanıtlar; - Birazdan güneş yükselip, sular çekilecek. Onları suya atmazsam ölecekler. Yazar sorar; - Kilometrelerce sahil , binlerce denizyıldızı var. Ne fark eder ki? Genç adam eğilir, yerden bir denizyıldızı daha alır, okyanusa fırlatır. - Onun için fark etti ama... BALIK Bir balıkçı yakaladığı balığı alır ve kovasına katar. Balık kova içinde can havliyle zıplar zıplar… Ne mümkün? Son nefesini vermek üzeredir. Gözleri kararır, dünyaya gözlerini yumar. Artık çırpınmayı bırakmış ve kendini ölümün kollarına atmıştır… O anda bir el uzanır ve balığı kavrar… Kovadan çıkarır ve denize doğru fırlatır. Kendini birden suda bulan balık ne olduğunu anlamaz… Şaşkınlık içindedir… Suyu derince içine çekerek bir nefes alır ve tüm gücü geri gelir. Sonra da kendini suya fırlatan ele teşekkür ederek denizin derinliklerinde kaybolur. Balıkçı, balığı suya fırlatan elin sahibine kızmaktadır bu arada… Ne yapıyorsun kardeşim derdin ne senin… Elin sahibi cevap verir… İstedim ki, Ben de böyle tüm umudumu kaybettiğim bir anda, Bir elin gelip, Beni kurtarmasını… Doğrusu ayetlerimizi yalan sayıp, onlara karşı büyüklük taslayanlara, göğün kapıları açılmaz; deve iğnenin deliğinden geçmedikçe cennete de giremezler. Suçluları böyle cezalandırırız. (Araf Suresi 40) Deve iğne deliğinden geçmedikçe cennete giremezler... Deve iğne deliğinden geçmedikçe... İğne deliğinden... Yani kapıyı tamamen kapatmıyor Rabbimiz.. Umut… Nedir umut? Gücünün tükendiği, Her şeyini kaybettiğin an… Artık kimseye güveninin kalmadığı, Terk edilmiş ve yapayalnız kaldığın bir an… İşte o anda sana uzanan bir eldir umut… Umut Allah’tır… Senin elinle kullarına yardım ediyorsa eğer Yaratan, Sakın umudunu kaybetme, Çünkü başka bir kulunun eliyle de senin elinden tutacaktır… Ayetinde tüm kapıları kapamayan, İğne deliği kadar bile bir açıklık bırakan bir Rabbimiz var. O delikten deveyi de geçirir yıldızları da… Yeter ki Allahu Teala senin elinle başkalarına umut olsun… O yeter ki istesin… Tek bir söze bakar her şey: Kün… Ali Parlak [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] |
Cevap: Umut / ali parlak Her şeyini kaybettiğin an… Artık kimseye güveninin kalmadığı, Terk edilmiş ve yapayalnız kaldığın bir an… İşte o anda sana uzanan bir eldir umut… Umut Allah’tır… keske hep oyle kalsaydım smd her sey yoluna giryo ve mutlu etmyo beni...cunku derdim oldukca yaklasıyodum allaha simdi korkuyorum hatrıma getirememekten.umudun oldukca anıyosun simdi ne dert kaldıı ne tasa .... |
Cevap: Umut / ali parlak Terk edilmiş ve yapayalnız kaldığın bir an… İşte o anda sana uzanan bir eldir umut… Umut Allah’tır… Ne Büyük lutuf İçten ALLAH demek..Yüreğine hapis edebiliyorsan ALLAH sevgisini gerisi kendiliğinden gelir..Ben ne zaman tutunmak istesem,Elimi her attığımda RABBİM Ve sevgisi vardı Elhamdülillah.. Ya RABBİMİ tanımasaydım ya sevgisini bilmeseydim o yüzden her daim hamd olsun ki RABBİM var.. içten okudum Abim yazını yeniden tefekkür ettirdiğin için ALLAH razı olsun.. umut ALLAH'tır..< |
Allah Korkusu/Ali Parlak ALLAH KORKUSU Sözlük anlamı olarak korkmak, herhangi bir şeyden dolayı irkilmektir. Yani endişe içinde kalan kalbin üzülmesidir. Bu her hangi bir şey, bilinen olabilir, bilinmeyen olabilir, görünen olabilir, görünmeyen olabilir. Rabbimiz, kendisinden korkmamızı emrediyor. “Eğer müminler iseniz benden korkun.” (Al-i İmran, 3/175) “Ey kullarım! Benden korkun, sakının.” (Zümer, 39/16) Fakat bu korkunun işlevini iyi anlamak gerek. Allah korkusu; karanlıktan, açlıktan, yüksekten, kapalı kalmaktan korkmak gibi olmamalıdır. Bir çocuğun annesinden korkması, belki biraz Allah korkusuna benzetilebilir. Çocuk annesini sevdiği için onu üzmekten korkar. Annesi ona kızdığı zaman, yine ''anne anne'' diye ağlayarak annesine sarılır. Bir çocuğun en mutlu ve huzurlu olduğu yer annesinin kucağı ve annesinin yanıdır. İşte Allah korkusu da böyle olmalıdır. Kendimizi en huzurlu ve güvende hissettiğimiz an namaz olmalı, Rabbimizi düşündüğümüz ve O'nunla olduğumuz zamanlar olmalı. Emirlerini yerine getirmediğimiz zaman, emri hakkıyla yerine getirememenin verdiği üzüntü ve korku bünyemizi sarmalı... “Sen ancak Zikr’e (Kuran’a) uyanı ve görmediği halde Rahman’dan korkan kimseyi uyarırsın. İşte onu bir bağışlanma ve güzel bir mükafatla müjdele.” (Yasin, 36/11) İşte bu korku Allah’ı görmeden ve huzuruna varmadan korkmaktır. “Rabbinin huzurunda (hesap vermek üzere) duracağından korkan kimseye iki cennet vardır.”(Rahman, 55/46 ) “Kim de, Rabbinin huzurunda duracağından korkar ve nefsini arzularından alıkoyarsa, şüphesiz, cennet onun sığınağıdır.” (Nazi’at, 79/40-41) Ahirette vereceği hesabı düşünmek, yaptıklarının tek tek ortaya döküleceğini bilerek düşünmek, insan kalbinde bir korku yeşertir. Hele hele sevdiğinin önünde rezil olma düşüncesi, insanın uykularını kaçırtır. “Onlardan sonra sizi elbette o yere yerleştireceğiz. Bu, makamımdan korkan ve tehdidimden sakınan kimseler içindir.” (İbrahim 14/14) Böyle bir korku ise kişinin kalbini esir aldığında insan, Kur'an'nın yap dediklerini yapmaya, yapma dediklerini de yapmamaya özen gösterir. Kur'anı yaşamaya çalışır. Kur'anı yaşamak, en azından yaşamaya çalışmak da insanı kurtarır. Çünkü Kur'an insanın kurtuluş rehberidir. “Daha önce gelip geçen o peygamberler, Allah’ın vahiylerini tebliğ eden, Allah’tan korkan, başka hiç kimseden korkmayan kimselerdir. Allah, hesap görücü olarak yeter.” (Ahzab, 33/39) Allah'tan başka hiç bir şeyden korkmamak, peygamberi bir haslettir. Rabbimiz böyle bir korkunun kalbimizde yer edilmesini istiyor ve peygamberlerini bizlere örnek gösteriyor. Tüm çabamız, Allah korkusunu kalbimize yerleştirmek olmalı... Allah korkusunun kalbimizde yeşermesi için bir çok öneri vardır elbette... Bu konu başlığı altında önerileri olan varsa paylaşabilirler. Naçizane benim şöyle bir önerim var. Bakış açısını değiştirerek olaya bir de şöyle bakmanızı tavsiye ederim: Allahu Teala bütün alemleri iki eliyle yaratmıştır. İki kudret eliyle. Şimdi el deyince herkes Allahın bizim elimiz gibi bir ele sahip olduğunu düşünecek ama öyle değil. O'nun eli bizim ellere benzemez. O'nun eli bizim ellere benzemekten münezzehtir. Diğer yandan, bütün eller zaten O'nundur. Biz O'nun kudret elinden bahsediyoruz. Hiç bir şeye benzemeyen yaratıcı eli... O, ''kün'' emrinin tecellisi için, iki kudret eliyle tüm alemleri yaratmıştır. O'nun iki eli de sağdır. Bu ellerden birisi Celal, diğeri Cemal elidir. Cennetini Cemal eliyle, Cehennemini ise Celal eliyle yaratmıştır. Kullarından Cemal eliyle yarattıkları Cennetlik, Celal eliyle yarattıkları da Cehennemliktir. Hiç kimse nasıl yaratıldığını, hangi el ile yaratıldığını bilemez. Bunun için de son nefese kadar korku içinde yaşamaktan daha doğal bir şey yoktur. Çünkü insanın değeri son nefestedir. Bunun için, başta sahabe efendilerimiz olmak üzere tüm veliler son nefesten korkmuşlardır. Hatta peygamber efendimiz bile bu korkuyu dile getirmiştir. Kendisine, ''Siz de mi son nefesten korkuyorsunuz Ya Rasulullah'' dediklerinde, ''Kalpler Rahman olan Allah'ın iki kudret parmağı arasındadır. ALLAH, kalbi dilediği yöne çevirendir.'' diye buyurmuştur. Rabbimiz Kur'an'da; '' Rabbimiz! Bizi doğru yola erdirdikten sonra kalblerimizi eğriltme, katından bize rahmet bağışla; şüphesiz Sen sonsuz bağışta bulunansın.'' diye dua etmemizi emrediyor. Çünkü kader yalnızca dua ile değişir. Ali Parlak medineweb.net |
Cevap: Umut / ali parlak Emeğine kaleminize sağlık hocam Allah c.c. hiç kimseye umutsuzluk hissini tattırmasın inşallah .. |
Bende umut ediyorum yine ve yeniden abim sizi formda görmeye :)) yazılarınızı özledik ..Mahrum etmeyin bizi bu güzelliklerden..Bir umut 'la bekliyoruz ... |
Alıntı:
inşallah atanabilirsem ona da bu güzel haberi vermek isterdim |
Teşekkür ederim gönlü güzel insanlar... Keşke layık olabilsem. Keşke iyi bir insan olabilsem. Keşke insanlara umut olabilsem. |
Göğsümün ortasında bir sızı Şöyle sola doğru kaymış... Ama tüm bedenimi sarsıyor... Sanki kazı çalışması var. Dinlesene kazma seslerini... Derinden derinden Sevgiliye ulaşma çabasını... Alıp onu avuçlarımın arasına Çöllerde koşturasım var, Ki çöllerdeki Mecnunlara deva olasım var... Şöylece sıkıca tutup onu, Cehennemlere atasım var, Ki harareti söndürüp, ümmeti kurtarasım var. Hastanelere atıp, suyundan ilaç yapasım var, Ki hastalara şifa olasım var... Savaşların ortasına atasım var sonra, Ki katılaşan kalplere merhem olsun da, Çocuklara, mazlumlara kıymasınlar... Nerde acı varsa götürüp, Derman olasım var... Sonra da kendi içindeki yangınımın ortasına oturup, Aşkın ateşinde kül olasım var... Piştikçe aşkın ateşinde, Külüm savruldulça sevgilinin sokaklarına, Kul olup, sevgilinin varlığında yok olasım var... Ali Parlak Medineweb.net |
Allahın selamı ve bereketi üzerinize olsun. Esselamüaleyküm ve rahmetullah ve berakatühü |
| SAAT: 02:01 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.