[mdm1]

Varsayalım ki bir insan sekr dediğiniz halde dilinden ve fiilinden küfür ve inkar hasıl oldu.

Öncelikle adı ne olursa olsun bir kulun uyuşturucu ve alkol dışında transa geçerek, iradesini kaybetmesi övünülecek değil bilakis yerilecek ve eksik bir davranıştır. Varsayalım ki araç süren biri araç hareket halindeyken kendini bilinçlice transa soksun. Transa geçmesinden sonrada kaza yapsın ve birilerinin ölümüne neden olsun. Kendi kendini hemde araç kullanırken transa yetkin birinin transa geçirmesi, sonucundada ölüme sebebiyet vermesi suç mudur_? Böyle birinin ben kaza olduğu esnada masivadan sıyrılıp suür halimi yitirdim ne olduğunu anlayamadım demesi onu aklar mı_? Bu örneği neden verdim, demekki sekr sarhoşluk veya trans hali övünülecek bir makam değil bizatihi acze düşülen bir durumdur. Hal böyleyken nasıl olurda şuursuzluk hali şuur halinden üstün görülebilir.

Konumuza tekrar dönersek, Arabi mülhidinin sekr halinde söylediğini iddia ettiğiniz ve bundan dolayı kendisini masum telakki ettiğiniz sözlerini, her nedense sekr halinden sonrada savunmuş ve kitabında vahdeti vucut görüşünü sistemleştirmiştir. Sandığınız veya savunduğunuz masiva kavramı zaten Arabinin düşüncesinde asla yoktur. Çünkü kainat ona göre parçalardan oluşan bir panteon yani tanrıdır. Mistik Hindu ve helen panteizminin bir yansımasıdır vahdeti vucut düşüncesi. Unutulmamalıdır Arabi ilk eğitimlerini avrupada almıştır. Yani konuya dönersek Arabi masivada ilah arama derdinde değildir, eski dehriliğin, kainat perestliğin, panteizmin düüşüncesindedir. Vahdeti vucut yani vucutta birlik düşüncesi, parçalara ayrılmış yekpare bir ilahı temsil eder. Yekpare bir ilahsa parçalardan mürekkeb bir varlık olarak yaratıcı olma özelliğini yitirir. Herşey ilahtan parçaysa yaratılmış sonradan olan hudus kalmaz. İşte vahdeti vucutçuların küfür dolu şiirlerinde kendime ibadet ederim çünkü sana ibadet ediyorum, kendimi övmem seni övmemdir gibi küfürleri, kendilerini ve herşeyi haşa ilahın bir parçası olarak görmelerindendir. Onun için arabi cehennemi ve azabını külliyen yok sayar, öyleya endi kendine emreden ibadet edn bir ilah en sonunda kendi azalarına azap edecek değil ya. Bu yekpare ilahın kendi kendine emir ve nehiy etmesini, kendi kendine ibadet etmesini hoş görüyor ama, kendi kendine azap etmesini aklına sığdıramıyor. Vahdeti vucudun kritik çelişkilerinden biri budur.

Velhasıl haşa ALLAHA herbir surette ibadeti hoş görmesi,
hevasını ilah edineni ilimde eksiksiz nitelemesi,
her şeye ibadet edilmesinin normal olduğu, hatta zorunlu olduğu,
putlara tapan müşriklerin gerçekte ALLAH taptığını ve bunu anca kendisi gibilerinin bildiği,

gibi sarih(açık) küfürler, bırakın bunları inkar etmeyi bir de bunu İslama enkarne etmeye çalışmak, ancak iki kat zalimlik, kafirlik, münafıklığın ta kendisidir...

Bu küfür sözlerini mazur göreceksek, bunlarda yani batılda hakk arama gibi atraksiyonlara dalacaksak, bunlarlar normal işlerse ne duruyoruz, herkes herşeye tapınsın, sonrada surette bunlara tapınıyoruz aslında tapınmamız ALLAH a desin.

Ben ancak ALLAH subhanehuya tapar, Ona ibadet ederim. Benim hayatım, tüm ibadetlerim ve ölümüm alemlerin Rabbi olan ALLAH adır...