[ahmetmeydani]

ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM


...torununu gördü. Karmakarışık bir rüyaydı. Sanki torunu sıkıntı içindeydi. Sürekli bir eli ile çenesini, tutuyor ve nenesine bir şeyler anlatmaya çalışıyordu. Sanki dişi ağrıyor gibiydi. Dede kan ter içinde uyandı.
--Hayırala tebdil olsun inşaAllah. Acaba torunuma bir şey mi oldu.
Dede herne kadar insanlardan kaçıp buraya gelmişse de neticede sıkıntıda olan torunuydu. Hemen baykuşu çağırdı.
--Şu güvercini bana bulur musun?
--Tamam, hemen bakıyorum.
Baykuş ormanda kayboldu, bir kaç dakika sonra da güvercin ile beraber geldi.
--Buyur beni çağrtmışsın.
--Evet, senden bir ricam var.
--Ne demek, emret.
--Kusura bakma, sana da zahmet verdireceğim ama.
--Yahu ne zahmeti, isteğin ne onu söyle.
--Çok karışık bir rüya gördüm. Sanki torunum sıkıntı içerisinde. Ondan bana haber getirmeni istiyorum.
--Tabi, hemen gider haber getiririm inşaAllah. Bana adresi var.
Dede evinin olduğu yeri güvercine tarif etti. Oraya vardığında ise oradaki kuşlardan da bilgi alabileceğini söyledi.
Güvercin havalandı ve, dedenin evinin olduğu istikamette gözden kayboldu. Vakit de epeyce olmuştu. Hava biraz serinlemişti. Dede ayıyı çağırdı. Ayı gözlerini oğuştura oğuştuta uyandı.
--Ne o, sabah oldu mu ki?
--Yahu ne sabahı, vakit öğle sonu, hadi bakalım, işe başlamamız lazım, dünya kadar işimiz var.
--Öyle ya, öğle uykusuna yatmıştık.
--Evet ya, sen şimdi diğerlerini de çağır, bu evi bir an önce yapmamız lazım.
--Tamam ben diğerlerini çağırmaya gidiyorum.
Ayı ormanın derinliklerinde kayboldu. Dede de hemen getirdiği sarmaşıklardan bir ip merdiven yapmaya başladı. Ayı gelene kadar Dede merdiveni yapmıştı.
--Geldik.
--İyi ettiniz, hadi bakalım bana bir omuz ver de ağacın üstüne çıkıp şu merdiveni bağlıyayım.
Ayı Dede'ye omuz verdi ve Dede'nin ağacın üstüne çıkmasını sağladı. Dede yaptığı merdiveni ağacın dallarına sıkıca bağladı. Merdiven çok sağlam olmuştu.
--Eveeeeeeeeeeett! Bir deneyelim bakalım.
Dede merdivenden aşağıya rahatlıkla indi. Ve tekrar yukarı çıktı.
--Şimdi siz.....

ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜMÜN SONU