 Cevap: Dedenin Hikayesi
YİRMİBİRİNCİ BÖLÜM
--Bekle! Kartal da seninle gelsin. Diğer ormanlardaki kuşlara yem olma.
--Peki. Zaten geçen sefer bir tehlike atlattım.
--Ya kusura bakma. Geçen sefer düşünemedim. Kimseye düşmanlık beslemediğimden, herkesi kendim gibi sanıyorum. Böyle durumlarda beni uyarın.
--Tamam inşaALLAH.
Dede kartala dönerek:
--Güvercin sana teslim. Onu gözün gibi koruyacaksın.
--Merak etme. İnşaALLAH ikimiz da sağ salim döneriz.
--Benim de temennim bu zaten. Hadi ALLAH (cc) yolunuzu açık etsin.
--ALLAH (cc) razı olsun inşaALLAH.
Kartal ve güvercin uçarak gözden kayboldu. Dede diğer hayvanlara dönerek:
--Hadi bakalım. Şu kulübenin yarım kalan işlerini bitirelim. Tabana bir şeyler döşememiz lazım. Ne önerirsiniz.
--En uygunu ot. Ağaç yaprakları da olabilir.
--Ağaç yaprakları kuruyunca parçalanır.
--Ardıç ağacının kabukları da bu iş için uygundur. Kabuklar ovulunca yumuşar.
--Evet bu iyi fikir. Ama kabukları alta koyalım. Üste de yine ot koyalım. Sizden isteğim kuruyunca da yumuşak kalan ot bulmanız, hem de bolca.
--Tamam hemen gidiyoruz. Ardıç kabuğu da getiririz inşaALLAH.
--Tamam inşaALLAH. Bekliyorum.
Hayvanlar etrafa dağıldılar. Epeyce bir süre sonra yığınla ot ve ardış kabuğu ile döndüler.
Ardıç kabuklarını bür güzel ovup yumuşattılar.
--Bakıyım hele. Hımmmmmmm! Tam kıvamında. Ben yukarı çıkıyorum, siz önce kabukları verin.
--Tamam.
Dede ip merdivenden yukarı çıktı. Diğer hayvanlar da ayının yardımıyla önce kabukları yukarı verdiler. Dede aldığı kabukları bir güzel tabana döşedi. Ardından da kabukların üzerini otlarla kapladı. Çok yumuşak bir zemin hazırlanmıştı. Artık kulübesinde kalabilirdi.
--Eveeeeeeeeeeeet! Çok güzel oldu ellerinize sağlık.
BU Arada Güvercin ve Kartal Cephesinde
Güvercin ve kartal hızla yollarına devam ediyorlardı. Kartal:
--Sen öne geç. Herhangi bir tehlike esnasında seni koruyabileyim.
--Tamam.
Kendi ormanlarından çıkmışlardı ki birden....
YİRMİBİRİNCİ BÖLÜMÜN SONU
|