[CaferTayar]

hadisin öğrettiği dua

Hazreti Enes (r.a.)

Efendimiz (s.a.v.) den şöyle rivayet ediyor:

“Kıyamet günü ehli cehenneme bir ağlama verilir,
öyleki gözyaşları tükeninceye kadar ağlarlar,
kan yüzlerinde bir yarık bir çatlak gibi görünür.
Öyle ki, eğer gemiler bırakılsa yürüyecek derecede olur.
Kendilerine ağlamak sızlamak, ah vah etmek için
izin verildiği müddetçe ağlayıp sızlarlar,
bunda onlar için bir rahatlama vardır.
Fakat biraz sonra bu ağlama ve sızlanmalardan da men edilirler.
Onlar derler ki, ey rabbimiz bizi iki defa öldürdün iki defada diriltin
günahlarımızı bilip itiraf ettik fakat çıkmaya bir yol var mı?”








İşbu hadisi okuyup üzülen bir derviş gönüllüye

[Bir Allah dostuna]

Hızır (a.s.) şu duayı öğretmiş: “

Evladım demiş,

ecel anı geldiğinde, dilin söylemez olursa

aklını yitirsen ve kelimeyi tevhidi söyleyemezsen.

Sağlığında, yani sıhhatli iken hep şöyle dua et,

ya rabbi bir gün olur dilim tutulur ecelim gelir,

zekâret hali vuku bulur, benliğimi kaybederim,

yani aklım giderse, kelimeyi tevhidi

son nefesimde söyliyemessem

şimdiden söylüyorum.

Eşhedüellailaheillah

Ve Eşhedü Enne Muhammeden Abduhu Veresuluh.

Vedahi Lailahe İllallah

Muhammeden Rasulullah.

İşte söyledim yarabbi sen kabul et. “

Bu duayı öğretmiştir.


rabbim cümlemize böylesi ikrarı

her namaz sonrasında plezenk edip

son nefese vesile eylesin amiyn.