|
bugün değil yarınsın sen... Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam seni tarif Edemeyeceğimi biliyorum. ulaşılmaz oldun hep; dokunmak Hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni, kocaman bir Yalnızlıktı payımıza düşen Payıma düşen her şeyi erteledim. ama erteleyemediğim bir Şey vardı, sana benziyordu. su olsan dokunduğumda Bozulurdun, bozulmayan bir 'şey'din... gidilecek bir yer Olsa sonu olurdu, sonu olmayan bir 'şey'din... uykuda Görülecek bir rüya olsa uyanırdım, beni rüyamdan Uyandırmayacak bir 'şey'din... simsiyah saçların olsun İstiyorum, ama bahtın değil O gün seni gözlerinden, anafatma'dan, üç ırmağın Birleştiği yerinden öpeyim desem, aklına ırmaklar gelir Düşün ki yılan dağından aşağı iniyoruz ve dünyada sadece İki kişilik türkü kalmış, onu söylüyoruz. öyle Bir 'şey'sin sen... seni düşündükçe yoruluyorum desem Dünyanın en büyük yalanı olur. yalanım yok Bu günden yarına ne kalır bilmem, ama sen kalırsın tıpkı Yatağı değişmeyen bir ırmak gibi Yaşadıklarımız azdı, zamana sığmadık yaşamak isterken her Şeyi. bu gün şarkı söylüyorsam, o gün şarkı değil, şarkı Gibi seni yaşamak isterim Halkıma benziyordun, bir yanın göç, bir yanın toprak Kokuyordu hep. gezmediğim yerin kalmadı, bazen yasaklandın Bana, bazen suç gibi boynumda taşıdım seni. yedi telli Sazımla bile tam anlatamadım. sen bir uçurum gülüydün Ellerimi her uzattığımda bin kırıkla geri döndüm Yasaların bile tanımlayamadığı bir 'şey'din sen Haritalara sığmazdın, her ülkede bir başka gülüyordun Uzundun, inceydin, dokunduğumda nereli olduğumu seninle Hatırlardım. bana hep kendimi hatırlatan bir 'şey'sin Sen Uzaksın, yakınsın, özlenensiN ama bugün değil, yarın gibi Bir 'şey'sin sen Bugün her şeyi değiştirmek için çabalarken, sen değişmeyen Olarak duruyorsun karşımda. kabul ediyorum. dünyaya bu Kalsın, ama sen bilme Dünyada kaç iklim, kaç zulüm, kaç ölüm var? bir seni Bunların karşısına koymak nasıldır bilemezsin. bilme! Bugün her ölümle biraz ölürken, seni düşündükçe hayata Dönüyorum yeniden Gecenin en karanlık yerindeyim, bir sigara ateşinin Aydınlattığı kadar ışık bile olsan, yine de istiyorum Seni. sadece benim seni anladığım, kimsenin unutmamak için Defterine not düşmediği, ama hayatımda hep bir dipnot Olarak kalan kendi yasaklarım gibi unutmuyorum seni Dağları delmiyorum, inmek istiyorum oralardan. hepiniz Gibi aynada saçlarımı taramak, ''günaydın'' der gibi Sokağa fırlamak ve şarkı söylemek istiyorum sana Adına aşk diyorlar, gelecek diyorlar... bana yetmiyor. her Şarkımda sana bir adım daha yaklaşmak istiyorum. bir başka Dilden seviyorum, kırmızıdan daha uzundur Gelincikler gibi bir mevsim değil, dört iklim, köşe bucak Kim ne derse desin geri dönecek yerim yok, bir kentin Ortasında çığlık çığlığa bağırarak tek başına kalsam da Yine seviyorum seni Bu bir suç duyurusudur, kendimi ihbar ediyorum |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... yarınım saydığım...( acaba ne olacak sonu ...???) |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... Alıntı:
düşünceli000 |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... tamamda kimin |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... zaten bana hindi teyzendir dedin onu unutmuyorum |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... hey çocuklar sadede gelin ve kendinize gelin yoksa getirirler yok gelmek istemiyoruz gibi bir itirazınız versada sizi bir gün gine de getirirler ... bakın bir kardeşiniz harika ve anlamı bir hayli sorumluluk ifade eden sözcüklerin altında ufki bir kompozisyon dillendirmiş bunu yorumlauyacağınıza siz hala malayani yorumluyorsunuz farkında mısınız... bu inanınki bu medine vebe karşı bir hafiflik olsa gerek, ya da bu yazıya karşı bir saygısızlık değilmi... sözlerimi bir dost nasihati telekki ediniz nefsinizin bam teline dokunmayı uygun gördüm sizi sevdiğim için. Bir dilin bütün sözcüklerini kullansam seni tarif Edemeyeceğimi biliyorum. ulaşılmaz oldun hep; dokunmak Hissetmek ve dolu dolu yaşamak isterken seni, kocaman bir Yalnızlıktı payımıza düşen sevgi değer böyle diyorsun sözlerinde sanırım evet bazen dil sözcüklere sığdıramaz ifaldelendiremez meramını ve sessizliğin iz düşümünde kahrolur çokların bu kaos ve ulaşılmaz sandığınında bir kader sürecinde nihayet olduğunu bilmek gerek evet sevgi değer dokunmak hissetmek gerek tıpkı önce tahayyül edip sonrada tasavvur etmek ve sonra teşekkül sonra inşa gibi sanırım izahımı açmam gerekiyor biraz daha bak sevgi değer nasıl ki insan bir hedefin ufkuna bağlanıp yaşarsa bu alemde bir ömür... insan nerden gelip nereye gittiğini bilirseve niçin gelip nasıl gitmesi gerektiğinide bilir ve ozaman anlarki kendine verilen meziyetlerle bu alemde bir şeyleri önce tahayül edebilmek için hayal gerekiyor hayalinide tasavurla tasvirlemesi gerekiyorki bu tasarım olmadan hangi teşebbüs hedefe ulaşabilirki sonrada tasfir edileni teşekkül eylemesi için inşa gerekiyor buda tıpkı önce plan sonra tasarı proje ve sonra yer ve inşa yani teşebbüsü icraata sokmak diyelim sevgi değer düşünebilmelisinki bir anlık bu müşahhas teşebbüs önce tahayyül sonra tasavvur sonra teşebbüs ve sonra icraat olması gerekiyor o zanman bütünü oluşturan bunlar birer gaye ye giden ara vasıtalar olarak gerçeği oluşturacaktır ve payına düşenin bir yalnızlık olmadığınıda görmüş olacaksın ozaman... çünkü, her teşebbüs bir gelecek vaad eder ve her vaad için sabır ve dua gerekir düşünebilirmisin sevgi değer bu hale nasıl geldik önce istikbaldi herşey çünkü istikbal istikrardı... sonra bir rehavet sonra istibdat ardından zulüm ve izmihlal ve ardından tekrar zulum kahır acı ve ızdırap ve bir tablo istersen bu ifade eylediklerime işte sana ikiyüz seksen sekiz yıllık bir kronoleji tablo yüzelli milyonluk yücelik payeli ebed müddet bir osmanlı imparatorluğu yirmiiki milyon kilometre kare yüz ölçümlü üç kıtaya hükmeden bir asil bir devlet evveli ve ahirine nazar eylediğimizde bugün kü hali sanırım güçlük çekmiyorsundur çünkü bu hale kolay getirilmedik ne badireler sonrasında bu günkü izmihlalin tablosu kendi ülkesinde bir paryalığı bize reva görmüşse bu bir merhaleler zincirinin son halkasıydı sanırım. işte sevgi değer şimdi dikkatlice bir kez daha anlamaya çalış sözlerimi yıl ikibin yedi külli kaderde bir milad bu istiklal adına ikiyüz seken sekizin kaderinde düşüş bitti ve çıkış başladı geleceğin istikbaline önce istiklal sonra istikrar ve nihayeti istikbal olması için bize düşenleri anlamak gerekiyor sanırım bu milat hüriyet adına istibdatın düğümlerinin çözümüydü istiklal ile lakin sarhoş olup aha istiklale kavuştuk o halde yaşasın demenin anlamı yok ne gerekiyor du bize istikrar öyle ise çok ciddi bir gayretle kulluk şanında çalışacazki istikrar hasıl olsun buda ancak gelecek kuşakları insan ve islam fıtratına uygun bir yaşama yöneltmekle olacaktır sonra sabır ve gayret istikbali kolaylaştıracak ve sayimizin gayesi tahakkuk edecektir yani izmihlalin bitip istikbalin başlamasına bel bağlamaktansa yolcu yoluna gerek deyip hedefi şaşmadan istikrara olgunlaştırıp sonrada istikbale talib olmak gerek bütün bunların nihayetidir ve kefa bişllahi vekila çok güzel çok doğru ve çok mükemmel bir anlatımmı dersin biraz ağır oldumu dersin yahu bunları birazda açabilseydin biraz dahamı dersin bilemem lakin ben bukadar dillendirdim sende biraz gayret ette ne anlatmak istediğimi anlamaya çalış sevgi değer bu gayretle bayramın bu tatlı ve rahmetli sabahının uykusuda mışıldıyan mahur medine webli doslarada bir ibretli tefekkür oluşur umuduyla diyorum sevgi ve esenlikle kalın sevgi değerlerim gönüldostu sıryani sakarya |
Cvp: bugün değil yarınsın sen... Alıntı:
|
| SAAT: 13:51 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.