"Anne"/sizliğime.. avuçlarımın içinde sensizliğim kutlanıyor “anne” gidişinin yıldönümünde... şimdi gelmek kadar anlamlı bir duruş olma ömrüme bilmiyorum hoşça kalabilir misin ardında saklı benle? ...... “anne” gözlerimi bağladın mı sözlerinle peki hangi düne? yalan “anne”! gözlerimdeki kan kırmızı haykırıyor gerçeği yalan! … düştük biz sonra kalktık yalnızdık ellerim ve ben… sonra dizlerim katıldı bu senfoniye hep birlikte kanadık “anne” tekil boğulduk çoğul kalabalığımızda. üzerimize kilitlenen kapılara inat kaçaktık… son vapur kalktı şehrin karanlığından şimdi yüzünde seyredilemez gün ışığı eteklerine yapışan küçük eller bilemez varlığımı sen de sus “anne” kim konuşabildi ki zaten kim onlu bir cümleye başladı da suçlamadı diğerini kim gerçeği bile bile sakladı kendini unutmayacak seni içim ama kırık dökük kalbimden sağ çıkmayacak adın öğrendiğim tüm annelik tanımlarını sende yalanladım… “anne” bana bir enkaz bıraktın sesimi duyuramadım… bu şiir sana armağanım mı dersin “anne” avuçluyorken ben bütün bir geçmişi külleriyle… Tûba ÖZDEMİR |
RE: "Anne"/sizliğime.. Kelimeler... Ki yüzlerce... İçlerinde en tatlısı, en sıcağı: Anne! İki hece! Yüreğine sağlık |
SAAT: 15:50 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.