|
Adil Avaz Şiirleri AH ŞU ÜLKEM Salon oğlanları, kamusal alan efeleri, tesettürlü mankenleri,vsaire vesaire. Akılları tozlanmış, ahlakı kirlenmiş edebiyatı arsız,muhabbeti bol koduğumlu bir canlı türü, öylesine. Doğurduklarını temiz toplum adına kurbanlık verme yerine; fuhuş, kapkaç, hırsızlık, gibi sanat dallarına yönlendirip; hazırlamak geleceğe. . Helal ve haramların değer ölçüsü Atatürkçülük; adeta fuhuşun tesettürü, kabadayının tesbihi, soyguncunun ibadeti darbecinin cihadı ve toplumun zikri şeklinde tezahür ederken; hakikatte Atatürk yok. Var sayılan, sadece çülük . Maslahatı Ankara’dan,İdaresi ise İsrail direktifli medyadan olan ülkemin, onursal sanatçısı Kekili, ulusal düşünürü Pamuk, divası homo, başbakanı yüce divanlık! TSE damgalı bu ürünler, toptan fiyatı bile,beş kuruş etmezken; İhanetlerinin bedeli olarak;dışardan,Nobel ve Altınayı ile ödüllendirilirler. Böyle bir toplumun zerzevatı; özgün yapılarını sergileme yerine ateistleri hacı’yı ;müslümanları, şeytanı sahnelerler. . Kavramların ve asli görevlerin zıddıyla icra edildiği, mangalda kül bırakmayan mücahidin yuhalamasından; Allah’la kul arasında diyalogu sağlayan trafonun ajanlık suçlamasına kadar; demokratik işkencesine, Resmi hakaretine ve kanunsal sürgününe maruz kaldığım ülkem. Allah’ın ehsen-i takvim dediği insanın değer ölçülerine inad ile direndikçe, İnad ile beni suçlayan halkım; saldırın saldırabildiğince Cervantes çatlasın. Haykırın ,irtica mürteci,gerici diye; kelimelerin şahsında manaları utansın . Çantayı kaçırana kapkaç terörü devleti hortumlayıp kaçıran patronlarına da; saygın iş adamı diye manşetleyenler, koltuk sevdası uğruna, Siyonist derin devletin Anadolu’daki azgınlığına göz yumanlar; saldırın üstüme sloganlar atarak; saldırınız ağzınızdan Salyaları saçarak. Sloganlar, söylemeler aç karnı doyurmuyor. Ne türbanı kafaya, ne de kafayı türbana takmakla,çağdaş olunmuyor. Bir millet, dini, dili, gelenekleriyle millet’tir. Bunları değiştirip başkalarına benzetmek, asimilasyon demektir. Havada kalır, özgürlük, kurtuluş, istiklal, falan filan. hakikat ortada: Bu millet Müslüman,ama topraklar kamusal alan. Sağlık olsun yaşasın 30 ağustos yaşasın 23 Nisan Yarın ayarlanır yine, bir tetikçi, bir suikast ve bir kurban havalamaya başlarlar, aynı adamlar ve aynı slogan Gidiyormuş elden laiklikleri, Atatürkçülükleri filan. Yalan!Elden giden; hortumsal imparatorluklarını kurmuş, ülkeyi sömüren, birkaç kamusal ve kurumsal adam.. ADİL AVAZ |
Cevap: Adil Avaz Şiirleri RÜZGÂR İniltilerini duyuyorum Dağların dar boğazlarından geçerken Ve çığlıklarını yaprakların Aralarından, bana doğru süzülürken Bekliyorum seni Okşamış taramışsındır Koparmışsındır belki Yıkayıp yağmurlarından gökyüzünün Alıp getirmişsindir, ravza-i mutahharadan Saçlarından sevdiğimin Bir telini. Gel bana deli rüzgar O kara taşın türbanını öpte gel Nur dağının tozundan Hiranın güvercininden Ve Ve vakfenin avucundan Zerre zerre alda gel. Gazzedeki alinin Ebu ğuraybden ayşemin Guantanomoda kardeşimin Seslerini alda gel. Kaçak tütün dumanından Hüküm giymiş türkülerden Soğan kokan ağızlardan Sakıncalı yobazlardan Nefes nefes alda gel. Zulme aykırı kalmış adam gibi adamlardan Hele birde baş kaldırmış delikanlı duruşlardan Fatihada eriyerek Arafatta duranlardan Dualarına muhtacım duasını getir bana … Gel ey rüzgar gel İhanetten oskarlı,fuhuştan altın ayılı ülkedeyim. Sarayburnunda dimdik duran heykelin altındayım Gel al beni Götür gittğin yere Dağıt parçalarımı Özlediğim gibi, beni özleyenlere. Filstinde yasinin Hindikuşta usamenin Ve Basrada muhammedin Yanlarına götür beni. Dağa taşa çarpa çarpa Sağı solu yıka yıka Her uzvumu parça parça Alıp kendine kat beni. Tsunamide yıkanalım Kathrinayı çatlatalım Eğilmezleri yıkalım Gel ey rüzgar götür beni. Bedirdeki gibi usul usul sar ruhumu Sarıp kurtar bedenimden asıl olan unsurumu Sonra götür arslanların ceng ettiği meydanlara Götür beni deli rüzgar Götür hakka doğru duranlara. Gel ey rüzgar getir bana Ve Gel ey rüzgar götür beni. ADİL AVAZ |
Cevap: Adil Avaz Şiirleri ŞAHİDİMSİN Çoğu gitti,azı kaldı ömrümün Duyduklarım,gördüklerim ve yaşadıklarımla geliyorum. Sen şahidimdin,şahidimsin ve şahidim ol ’ım Feryadına kulağımı tıkamadım hiçbir mazlumun. Direnmesini bilenin kavgasına ortak oldum . Her umuda bir fidan dikip tomurcuklansın diye, Tomurcuk damlalarla gözlerimi diktiğim öteler. Ve beklerken ötelerden çiçeklerini geleceğin Marifet direnmekmiş sabırda meğer. Yaşarken bir ömrü başıma gelenler, Ve başımın içindekiler. Anladım. Anladım neden kaldıramazmış dağlar, bu davayı meğer Yoksa Kolay mı dinlemek feryadını mazlumun, bir ömür boyu? Kolay mı seyretmek uzaklardan Eritreyi, Moroyu? Kendimi bildim bileli, insanlığın geleceği adına, Boğuşup durdum, Aynı dünyayı paylaştığım,vahşi demokratlarla. Kimi atanmış, kimi zorba,kimi en büyük benim diyerek, Sahnesinde raksındalar cumhuriyetin, Zulümlerinde direnerek. Karışmış birbirine Kahkahaların en fahişi ve feryadın en acısı Bu yaşam şeklidir işte, insanlığın sancısı. Amerikan kolası,Yahudi marlborosu,birazda leblebi Televizyonda Ebuğurayb, Filistin belgeseli. … Böylede kafa bulunur,transa geçilirmiş,damardan vurulmadan Böylede oluyormuş,bir çeşit cihad ve bir nevi müslüman, Bu izzetli,onurlu davayı birkaç kişi, Ağlayıp sızlayarak taşıyacakmış,bu nasıl bir çelişki? Velhasıl, hangi taşın altına elimi soktuysam bir akrep çıktı. Zehirleyip umutlarımı, geleceğimi ısırdı. Ya Rab Geliyorum sana,ellerimi açarak. Geliyorum,kırılasıca elleri, Ebu leheblerle vuruşarak, Ve geliyorum şahidim ol Mukaddes davamı omzluyarak… ADİL AVAZ |
Cevap: Adil Avaz Şiirleri SÜNNETE DAİR Gidiyorum geldiğim noktadan uzaklaşarak Gidiyorum aslında geldiğime yaklaşarak Yasak şarkılarımla başkaldırdıklarım; Gidiyorum; dökülenleri arkamda bırakarak Türkçe bilmez annemin anlattığı Anlatırken ağladığı sevdiğim. Seni anarken; Ağlanması gerektiğine inandığım yiğidim. Meğer: ağlayanları geri yollayan, Delikanlı yiğitlerle tokalaşan Peygamber. Meğer: onun için sana âşık olmuş, Ali, Hamza, Ömer. Sünnetin diye, Sağ el,sol el,sakal cübbe dediler! Eyvallah hepisine. Ama,asıl sünnetini gizlediler. Yetiştim sana; Duvarlarından atlayarak masalların, yalanların sahtekârların, Göz göze geldim seninle; Kuranında Allah’ın . Omuzladım davasını geçmiş ve geleceğin Düşünce beynime, cemresi hakikatin. Sünnet odur ki, Taife gideceksin,dizlerin, ayakların kanayacak Ve yine sünnet odur ki, Uhud da dişlerin kırılacak Bir kavgadır, Bir kavganın yürüyüşüdür sünnet. Öyle bir yürüyüş ki, o ulu önder ile, ayet ayet … İbrahim gibi ateşe, İsa gibi çarmıha talip olmaktır sünnet. Yinede, hakta ve hakikatte direnmektir sünnet . Direnirsen,cehennemi ateş, gül bahçesi olur. Direnirsen,Kızıldeniz firavunu boğar,sana yol olur. Onun için yürümemişmiydik, Türbanlarımızla,el ele;köprülerinden Avrasya’nın. Onun için tükürmemiş miydik suratlarına; Çağdaş firavunların. Duruşumuzda direniş şahlanır, yürüyüşümüzde hakikat, Yasak şarkılarımız, türkülerimiz, şiirlerimiz vardı, Bu günkü masallara inat! Bu yaprak dökümü,bu suskunluk, bu teslimiyet neden? Nedir bu ağlatan, uyutan edebiyat, Bu gözyaşı seremonileri neden! Haydi Sevdamız omuzlarda beraber yürüyelim. Boş tabakları değil,direnmeyi sünnetleyelim.; ADİL AVAZ |
Cevap: Adil Avaz Şiirleri YAŞADIKÇA Bazen bir kelime bile çoktur, bir ömrü anlatmaya Bazen de bir ömür az gelir derdini anlatmaya Haykırırsın ağlarsın çırpınırsın anlamazlar Bırak ekmeğini, seninle insanlığı bile paylaşamazlar . Yaşadıkça gördüm, yıkılışını; küçük duvarların Ve temelini gördüm; Global adlı büyük duvarın Aradım tükendi dediler, insani tüm değerler Genetik olan soysuzlukmuş, babadan oğla meğer Yılan, çıyan, fitne, fesat vesair. Üşüştüler üstümüze, ne varsa karanlığa dair Yaşadıkça gördüm Baba kucağında, vurmayın diye haykıran küçük çocuğu Lakin nişan aldı ve vurdu, Cengâver o çocuğu Ağalar ölçüp biçmiş, bizim kimliğimizi Dilimizi, fikrimizi ve hatta dinimizi Böyle konuşacaksın, şöyle düşüneceksin Şunları yiyebilir, şunu giymeyeceksin. Bir seremoni imiş, gördüğüm tüm gerçekler Yaşadıkça yaşadıklarım evrimleşip gidecekler.. Kalabalıklar nutuklar, bombalar neler neler Ve balansı bozulmuş töresel resmi geçitler. Çatlasın diktatörler varmı bizim gibisi, Ağa gibi, paşa gibi, en az üç yıldızlı bizdeki demokrasi . Ama haberi olsun onu hiç mi hiç sevmedim. Sevenlerinden bile nefret ettim. Yaşadıkça gördüm… Her şey tıkır tıkır,kitabına uygun ve bürokratik Apolet mülkün temeli, Hortumlar demokratik Yaşadıkça, söylemesini dinledim yağmurun, Ve onu kucaklayan toprağın; Öğretisini anladım; hiçbir teknolojinin ulaşamadığı Sıradan herhangi bir ağacın. Halt etmiş insanın,tüm canavarlığına inat Bir ahenk içinde, hayvani ve bitkisel hayat. Yaşadıkça aldığım ders, vasiyetim olsun sana dinle Tek ol, yalnız kal sürülere rağmen, ama boyun eğme Boyun eğme oğlum, zalimse babana bile. ADİL AVAZ |
| SAAT: 03:50 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2025 DragonByte Technologies Ltd.