Gül yüzlüm
 

GÜL YÜZLÜM
Sevgi mızrabın, yine değdi gönül sazıma
Titretti bedenimi dinlendirdi aşkımı
Hasret renkli besteler adadım gülzarına
Vuslatlı bir sabaha sakladım gözyaşımı

İnlerken Sen Sen diye geceleyin kalemim
Aşkının cezbesine kapılır da lal olur
Aşkından gayrısını barındırmaz yüreğim
Mahzun bir bakışınla depremlere tutulur

Güneş gibi doğarken hayalin düşünceme
Aşkının gölgesinde okurum aşk ilmini
Aşkın silici tiryak bir bengisu özüme
Aşkınla ilmek ilmek dokurum yüreğimi

Gözün değse gözüme gül yüzünle bir gülsen
Haram olur ağlamak gülşene döner gönlüm
Asırlar sonra yine Mekke'den çıkıp gelsen
Senin için sevgili Medine olur gönlüm

Sensizlik girdabında çırpınırken insanlık
Lütfedip de Efendim elini vermez misin?
Yüzü kara ümmeti sarmış parçalanmışlık
Seslenip de öteden yine ruh vermez misin?

İntizarınla mahzun derbederim her gece
Gülizar'ından konsun kalbime bir nur yeter
Nisan yağmuru ol, dol hücre hücre içime
Arındır beni benden yalnızlığımda ses ver.

Arşiv