|
Yalnızlık Ölüyor [Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] Hep aynı nağmeyle kayıyor yıldızlar, bir yalnızlık doğuruyor gece. Karanlıklar üstümüze kapanıyor, korkuyoruz ama biliyoruz ki sabah olacak. İçimizde kıpır kıpır bir heyecan… Bir telaş… Coşku, içimizde bir nehir misali çağlıyor, sonra bir sis… Biteviye bir karanlık çoşkuyu siliyor, hiçbir şey yok… Hiç kimse yok… Yürekte keder yoğunlaşıyor, Kapı çalsın istiyoruz. Kapı çalmıyor… Gözlerimiz dışarıda bir şeyler arıyor. Ama her yer karanlık… Bir ses Bir ses Bir ses… Ses yok. Kapı çalmıyor… Kendimize rağmen yalnızlık bu. Kendimizce. Alabildiğine kederli ve yorgun bir yüz karşılıyor aynada bizi. Biz kimiz? Bu yorgunlar kim? Ve yüzlerimizdeki bu çizgiler ne zaman belirdi? İçimizi yakan bir karanlık bu. Yalnız bir ırmağın çağıltısı… Tekmil ufuklar, kızıl bir rengi karaya çalıyor. Maviye çalan hayallere tutunarak yitip gideceğiz yalnızlıkların en karasına sanki… Şimdi Nemrut’un tepesini bir çığ tutar. Kahta bir acem türküsünü dillendirir: “Haberin var mı dağlarına bahar gelmiş memleketimin?” Hep aynı nağmeyle kayıyor yıldızlar, Bir yalnızlık büyütüyor gece… Yağmur yağıyor zifiri karanlıkta, bir cigara gibi çekiyoruz geceyi içimize. Bir toprak kokusu içimizi eritiyor, iki bardak çay… Bardak buz tutmuş… Ellerimiz titriyor soğuktan… Caddeler yalnız… Kanıyor caddeler… Hep aynı nağmeyle kayıyor yıldızlar, Bir yalnızlık solukluyor gece. Gün doğmadan başlıyor bunaltı, Kırıp kanatıyor içimizdeki sevinci. Kahta bu kadar yalnızken ağlar mı? Şimdi uzak bir yerinde memleketin, başımızı koysak yastığa, Karanlıklar yenilgiden kurtulacak mı? Hep aynı nağmeyle kayıyor yıldızlar, Bir yalnızlık solukluyor gece Maviler takılıp kalıyor boğazımıza. Derin bir uçurumun önünde hangi yazgıyı anlatsak şehrimize? Bir şairin mısralarını ağlıyor gözlerimiz. Saat sabahın dördü. Şair gidermese de içimizin yalnızlığını, yine de iyi geliyor mısralar, yaşımızın yirmi yedisinde: “zamanla değil bir yerde benim olmayan bir şeyle yaşlanıyorum geçiyorum ilk şeklimi tüketerekten ağır ağır yanan bir tuğla harmanını billurdan sarkaçlarıyla kalbim, sersemliğim benim.” Yavaş… hişşştt şair! Kahta uyuyor... Hep aynı şarkıyla kayıyor yıldızlar, yalnızlık ölüyor… alıntı |
Cvp: Yalnızlık Ölüyor Öyle sık karşılaşıyorum ki... Çıkar çıkmaz evden... Aha, köşebaşında, ansızın... Bir otel odasında... yapışır yakama yalnızlığım İlle de bir dağ başında... Hatta... Ortasında şehirlerin... yalnızlığın taa ortasındayım paylaşım için |
Cvp: Yalnızlık Ölüyor ellerinize sağlık |
Cvp: Yalnızlık Ölüyor Dışımda yağmur yağıyor, sessiz İçimde yalnızlık öyle yorgun Gökyüzü genişler birazdan, yağmur diner Mindere uzanır misafir güneş Camlarda ışıldayan altın aydınlık Masadaki sürahiye yansır Bütün tazeliğiyle yeniden Cömert bir gün doğar şehrin üstüne. Güzeldir bu tabiat güzelliğine Oysa insanları da sevmek isterdim Böyle uzak oldukça kendimden bile Tad alamıyorum canım dünyadan. |
Cvp: Yalnızlık Ölüyor Yıllardır bir kıvılcım kapalı kında, Kimsesizlik dört yanımda bir duvar gibi; Muztaribim bu duvarın dış tarafında, Şefkatına inandığım biri var gibi. Sanıyorum saçlarımı okşuyor bir el, Kıpırdamak istemiyor göz kapaklarım; Yan odadan bir ince ses diyor gibi "gel" Ve hakikat bırakıyor hülyamı yarım. Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın, Kulaklarım komşuların ayak sesinde, Varsın yine bir yudum su veren olmasın, Baş ucumda biri bana 'su yok' desin de. Yanlızlığı öldürenlerden olmak ümidi ile.... |
RE: Yalnızlık Ölüyor Yalnızlık ölebilirmi diye düşünmeden geçemiyorum, yalnız bir haldeyekn bile oysaki yalnız değiliz hiçbir yerde yalnızlık; tezatlıklar içinde asıl mutluluk... yal-nız-sın, ya-lın-sın, yalınlığın kadar YAKIN-sın O'(cc)na. |
Bir yalnızlık solukluyor gece Maviler takılıp kalıyor boğazımıza. Derin bir uçurumun önünde hangi yazgıyı anlatsak şehrimize? |
| SAAT: 23:46 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.