sakarya türküsü..
 

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya:
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.

Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir:
Oluklar çift, birinden nur akar, birinden kir.

Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kainat:
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!

Fakat Sakarya başka, yokuş mu çıkıyor ne?
Kurşundan bir yük binmiş, köpükten gövdesine:

Çatlıyor, yırtınıyor yokuşu sökmek için.
Hey Sakarya, kim demiş suya vurulmaz perçin?

Rabb'im isterse, sular büklüm büklüm burulur.
Sırtına Sakarya'nın, Türk tarihi vurulur.

Eyvah, eyvah, Sakarya'm, sana mı düştü bu yük?
Bu dâvâ hor, bu dâvâ öksüz, bu dâvâ büyük!..

Ne ağır imtihandır, başındaki Sakarya!
Binbir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?

İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

Yalnız acı bir lokma, zehirle pişmiş aştan:
Ve ayrılık, anneden, vatandan, arkadaştan!

Şimdi dövün Sakarya, dövünmek vakti bu ân;
Kehkeşanlara kaçmış eski güneşleri an!

Hani Yunus Emre ki, kıyında geziyordu?
Hani ardına çil çil kubbeler serpen ordu?

Nerede kardeşlerin, cömert Nil, yeşil Tuna?
Giden şanlı akıncı, ne gün döner yurduna?

Mermerlerin nabzında hâlâ çarpar mı tekbir?
Bulur mu deli rüzgâr o sedayı: Allah bir!

Bütün bunlar sendedir, bu girift bilmeceler;
Sakarya, kandillere katran döktü geceler.

Vicdan azabına eş kayna kayna Sakarya.
Öz yurdunda garipsin, öz vatanında parya!

İnsan üç beş damla kan, ırmak üç beş damla su:
Bir hayata çattık ki, hayata kurmuş pusu.

Geldi ölümlü yalan, gitti ölümsüz gerçek:
Siz, hayat süren leşler, sizi kim diriltecek?

Kafdağını assalar, belki çeker de bir kıl!
Bu ifritten sualin, kılını çekmez akıl!

Sakarya, saf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!

Sen ve ben, gözyaşıyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

Bana kefendir yatak, sana tabuttur havuz:
Sen kıvrıl, ben gideyim, Son Peygamber kılavuz!

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya:
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!

NECİP FAZIL.(çoşkunun yansıdığı en güzel kahramanlık şiirlerinden biri..)çok güzel ve güçlü satırlar..

RE: sakarya türküsü..
 

Ya Rab.. Ne zaman okusam içimden coşkun birşeyler akar durur.. Necip Fazıllar, Yunuslar, Sıryaniler hep Sakarya'dan...

Sakarya, saf çocuğu, mâsum Anadolu'nun,
Divanesi ikimiz kaldık Allah yolunun!...

Teşekkürler İnzar :)

RE: sakarya türküsü..
 

Sen ve ben, gözyaşıyle ıslanmış hamurdanız;
Rengimize baksınlar, kandan ve çamurdanız!

Akrebin kıskacında yoğurmuş bizi kader;
Aldırma, böyle gelmiş, bu dünya böyle gider!

aslında bu şiirde sakarya yerine kişi kendinide koya bilir..

Cvp: sakarya türküsü..
 

Akrebin mi , Yağmur'un mu... Konu dağılmasın şimdiii, Anladın sen onu
İnsandır sanıyordum mukaddes yüke hamal;
Hamallık ki, sonunda, ne rütbe var, ne de mal,

RE: sakarya türküsü..
 

o mesuliyetki merhametle sorumlu kıldı aile ve cemiyet adına diklendi
o hamallıkki mevcudatta hiç bir gücün dayanamadığı mesuliyeti yüklendi

bir hamallıksa eğer yaşamaya ne gerek
şayet bir sırrı varsa gelin biz ona erek

kıskacında akrebin zehrini çile bilip
kadere beli diyo hemde atiden gelip

kişi ha türkiyeli ha sakaryalı olsa
hem bilinçle inanıp imanıyla,da olsa

kan ve çamur gönlüne meczolup siretlense
işbu harika beden hem onla suretlense

yokuşta susamayı yinede bilmez ise
evhamlarda takılır bilinmeyen o sise

özdeşse kefenlenmiş yataklar tabutlarla
kılavuz bilinmesse cam olur mabutlarla

varlık yola koyulur yollar vuslata akar
sakaryalı lar bile bu akışa lal bakar

marifet vahdetinde kesreti sıyırmalı
gönlü masivalardan aklayıp ayırmalı

suların büklümlüğü rabbbin istemine ram
tarihin iş bu sırrıyla veliye her an bayram

rahmete yağmur deyip yağar iken canlara
sakarya karışıyor mazideki anlara

sinelerde hüzün var zaman atiye gebe
sakarya bursalaşır kader ile sebebe

bismihi subhanehu gönle inşireh verir
istiklal yücelirken izmihlal sona erir

döneriz başlan gıca biri bilmek adına
sıryani sukut eder buda onun yadına

varıdatı sır yani

RE: sakarya türküsü..
 

Yahuu sıryani hocam , dilim tutuldu
Cümlemin ucundan tutup da alemlerde gezdirmek
Sonra işi her şeyin Başlangıç'ına döndürmek
Bakalım ben de ucundan tutup inşirah aleminden gezmeye çıkartabilecekmiyim forumu :)))

Cvp: sakarya türküsü..
 

yokuşta susamayı yinede bilmez ise
evhamlarda takılır bilinmeyen o sise

özdeşse kefenlenmiş yataklar tabutlarla
kılavuz bilinmesse cam olur mabutlarla

varlık yola koyulur yollar vuslata akar
sakaryalı lar bile bu akışa lal bakar
................................
Allah razı olsun ne güzel ifadelerdir bunlar...
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...] bahtın ne güzeldir sakarya
gönüllerin sesini duyurdun sen cihana..

emeğinize,yüreğinize sağlık...

Cvp: sakarya türküsü..
 

Okul günlerim aklıma geldi güzel bir şiirdir...

RE: sakarya türküsü..
 

hayat bir okul bizler talebe
talibolmak gerek beşikten mezara dek
kimki ben artık oldum derse ve hemde alim oldum zannıyla olsa bile
sanırım kendince bir aldanmadan başka ne olabilir ki
oysa talib olan talebedir matlub ise hakka ermek
sakarya saf çocuğu masum anadolunun
divanesi olmaktır işbu çile yolunun
eğer akil baliğ olmaksa bu hayatın gayesi
sanılanın aksine ancak taleb edenlerin şanınadır
bu gayretle bir kez daha okumanı tavsiye ederim
bilmem anlatabilmişmiyiz sevgi değer merve kızım

Cvp: RE: sakarya türküsü..
 

Doğru haklısınız.Ne denilebilir ki