Peygamberimizin vefatından sonra Hz. Aişe nasıl yaşamıştır?
 

Hazret-i Ebû Bekr'in devrinde, Hazret-i Aîşe'ye, Rasûl-i Ekrem'in Hayber'den tahsis ettiği erzak veriliyordu Bu da seneden seneye ve*rilen bir miktar un, arpa ve buğdaydan ibaretti

Zevcât-i Tâhirâta verilmekte olan bu erzak, Hazret-i Ömer'in dev*rinde umum meyanında nakde çevrilmekle, Hazret-i Aîşe'ye de, senevî on iki bin dirhem tahsis olunmuştu

Hazret-i Aîşe, varlıkta da, darlıkta da, aynı şekilde yaşamış, ken*disine teveccüh eden dünyayı dâima reddetmiş, ona, asla iltifat et*memiştir

Hazret-i Aîşe, eline geçeni biriktirir, biriktirdiğini de, muhtaç ve yoksullara paylaştırırdi

Kendisine Beytülmâl'dan verilen tahsisatı dahi yoksullara, fakir*lere dağıtırdı Hîşam b Urve, Hz Aîşe'nin 70 bin dirhemi birden tasadduk edip kendisine bir şey bırakmadığını gördüğünü söyler

MüsIümanların eline pek çok ganîmet malı geçiyordu Buna rağ*men Hz Aîşe, sâde ve son derece mütevâzi bir hayat yaşıyordu Yir*mi beş bin dirhem gibi büyük miktarda bir parayı tamamen dağıttığı halde oruç olduğunu ve paranın bir dirhemine et alıp onunla iftar et*meyi bile aklına getirmiyordu Bugün buna benzer olaylar o kadar uzaklarda kaldı ki, bu gerçek olaylar bize inanılmaz geliyor Ama o günlerde müsiümanlarm genel yaşayışını gözönünde tutan ve bilen insanlar nazarında bunun gibi on binlerce olay olağandır, ve şaşıla*cak bir yanı da yoktur

Abdullah b Zübeyr, bir kerre, Hazret-i Aîşe'ye yüz bin dirhem göndermişti Bu kadar paradan akşama bir şey kalmamış, hepsi muh*taçlara dağıtılmıştı O gün kendisi de oruçlu idi Hizmetçisi : «Akşama, iftar için birşey bırakmalıydınız» dediği zaman ona, «Bunu ön*ce söylemeliydin» demekle iktifa etmiş, zerre kadar telaşlanmamış ve nedamet hissetmemiştir

Hazret-i Aişe'nin kendisine ait bir evi dahi Muâviye'ye satıp pa*rasını muhtaçlara dağıttığı rivayet edilir

Hazret-i Aîşe, yetim çocukları alır, terbiye eder, yetiştirir ve evlendirirdi Bunu, kendisi için bir vazife ve borç bilirdi

Hazret-i Aîşe, hayatın bütün zevkini Allah'a ibâdet ve tâatta, in*sanlara iyilik etmekte bulan, hayalını dinî hüküm ve esaslara göre ayarlayıp buna ömrünün sonuna kadar riâyet eden muttaki bir insandı

Rasûl-i Ekrem'in sağlığında O'nun nafile oruç ve namazlarına seve seve iştirak ettiği gibi, irtihalinden sonra da, bunlara i'tinâ ile devam*dan geri durmamıştır

Hazret-i Aîşe, Rasûl-i Ekrem'le kıldığı teheccüd namazını da hiç bı*rakmamış, Rasûl-i Ekrem gibi, günlerinin çoğunu oruçlu geçirmiştir

Mü'minierin emiri Ömer Hayber'i taksim ettiğinde Hz Peygam*berin eşlerini, onlara araziden verilmesinde veya her yıl onlara yüz vesak tanzim edilmesinde muhayyer bıraktı Aîşe ve Hafsa Bint Ömer :

— Biz her yıl yüz vesak isteriz, dediler

Sa'd Ibni Ebı Vakkas Medain'i (Kisra'nın oturduğu yer) fethedip müslümanlar birçok ganimet elde ettiğinde Mü'minierin emiri Ömer de humusu (beşte biri) taksim etmek istediğinde mü'minlerin anneleri*ne on bin verdi Aîşe'ye iki bin daha ilâve etti ve şöyle dedi :

— O Rasûlüllah'ın (SAV) en çok sevdiği hanımıdır

Mü'minierin annesi, mü'minlerin emiri Hz Osman İbn Affan zamanın*da hacca gitmek için yola çıktı Âsîler Hz Osman'ın evini kuşatmışlardı Hac ibâdetini tamamlayıp Medîne'ye dönerken yolda, mü'minlerin emî*ri Hz Osman İbn Affan in öldürülmüş olduğunu öğrendi ve Mekke'ye geri döndü Hicr'de ayakta durup mü'minlerin emîri Hz Osman İbn Affan'ın ka*nını talep etti

Âişe Vâlidemiz’in vefat tarihi konusunda farklı rivayetler vardır Zira onun vefat ettiği yıl ve o günkü yaşıyla ilgili olarak hicrî 55, 56, 57, 58 veya 59; 29 yaşıyla alakalı olarak da altmış beş, altmış altı, altmış yedi veya yetmiş dört gibi farklı tarih ve rakamdan bahsedilmektedir Bu ise, doğum tarihinde olduğu gibi onun vefat tarihiyle ilgili de kesin bir kabulün olmadığını göstermektedir

Özellikle 58 yılında ve 74 yaşında iken vefat ettiğini ifade eden rivayette, onun vefat ettiği günün çarşamba olduğu, vefat tarihinin, Ramazan ayının on yedinci gecesine denk geldiği, vasiyeti üzerine Vitir namazından sonra Cennetü’l-Bakî’ye geceleyin defnedildiği, yine vasiyeti gereği namazını, Hz Ebû Hüreyre’nin kıldırdığı, mezarına da, ablası Hz Esmâ’nın iki oğlu Abdullah ile Urve, kardeşi Muhammed’in iki oğlu Kâsım ve Abdullah ile diğer kardeşi Abdurrahman’ın oğlu Abdullah gibi isimlerin indirdiği rivayet edilmiştir Hz Peygamber'in diğer hanımlarının yanına defnedildi

Sahabe Hayatından Tablolar