İnsan diyorum!
Kimi gidişi kimi gelişi ile huzur verir

İnsan diyorum....

"Zulme ve cahilliğe ne kadar gücü yetiyorsa, adalet ve ilme de gücü o kadar yeter"

İnsan diyorum!
Konuş dersin ağzından sürekli şikayet acziyet dökülür, iyi lafın yokmu dersin, düşünür bulamaz çünkü kendini dünyanın tek dertlisi sanır!

Kimi manasız polyannacılık oynar, kimi yok yere karaları bağlar, kimi herşeyden rahatsız kiminin başına gelmedik kalmamışdır
dimdik ayakda durur.. karmakarışık bir varlık işde..

İnsanların benden aldıkları ile verdikleri arasında korkunç bir makas var.Kendinden çalmamalı ve çaldırmamalı insan.
Ve bir gün....
iyi insan olmaktan ürperirsin. Yansan da yaksalar da ürpersen de sen yine de insan kal.cy

İnsan diyorum;

Çok takılma dünya işde burası herşey gelip geçer hasretler ,hastalıklar ,haksızlıklar, iğrençlikler, güzelllikler, kötülükler, zenginlikler fakirlikler, hepsi geçer çok takılmamak lazım yalan dünya dedimya..

insan diyorum,
Kimi geçmişi ile yüzleşerek, Kimi yüzsüzleşerek yol alırlar. Yol noktalandığında toz duman dağıldığında heybede ne varsa o!
yol bitmeden umutlar tükenmeden yolda biriktirdiği çöpü heybesine doldurmak(günah) değil boşaltmak(tevbe) çözüm!

Rahmet kapıları üç aylar hakkımızda hayırlı olsun.

İnsan kaostan, karışıklıktan, huzursuzlaktan, çirkeflikten besleniyor.
Ne kadar zor bir yolu seçiyor.
Bir ömrü yel değirmenlerine savaş açarak geçiriyor.
Yorulduğu ve yorduğuyla kalıyor.
Ne yorulduğunu kabul ediyor ne yorduğunu gözü görüyor.
Kendiyle beraber, insan kalanlarıda öğütmek için başka degirmenler arıyor kendine...

Kızgınlığını göstermekden hiç çekinmezken , sevdiğini söylemek ar gelir!

Karanlığı görmeden
Aydınlığın değerini bilmiyor
İnsan.

Kimi insan; derin ve göründüğünden çok fazlasıdır.
Anlamak için çok çaba, ince düşünce gerektirir.
Kimisi de sadece göründüğü kadardır.
Basit, kolay, yalın, sade.
Başka başka anlamlar veya anlamsızlıklar yüklemene gerek kalmaz.
Ne görüyorsan, ne kadar görüyorsan o kadardır.

İnsan diyorum

Hep bir şeylere tutunma ihtiyacı duyar. Yapışık balçıkdan yaratıldığımızdanmı acaba bu tutunma isteği?

İnsan Allah'ın ipine sarılmayı bıraktığında, o bağı kopardığında insanlıktan çıkıyor...Sonrası esfel'leşmenin dibini görme :)

İnsan.... zaman olur Dağı kaldırır da; zaman olur Darıyı kaldıramaz....

İnsan eski eşyalarını atıp onlardan kurtulmayı düşünüyor da, eski düşüncelerini atıp onlardan kurtulmayı hiç düşünmüyor...

İnsan diyorum, diplomasıyla değil ahlakı ile değerlendirilmeli.