Deve ile Fare'nin Öyküsü - Hz.Mevlana BİR FARE bir devenin yularını eline aldı, kurula kurula yollara düştü. Deve, mülayim bir hayvan olduğundan, faresin kurumuna aldırış etmeden, sessizce onun arkasından yola koyuldu. Bunun üzerine fare kibirlendi: “Ben ne ne yiğit biriymişim ki, koskoca deveyi sürükleyip götürüyorum” diye düşünmeye başladı. Deve farenin bu düşüncesini sezinledi. “Hele bir sırası gelsin, ben o zaman senin dersini veririm” diye düşündü, sabırla yürümeye devam etti. Gide gide büyük bir ırmağın kenarına vardılar. Fare ırmağı görünce durdu. Âdeta kanı dondu. Deve bunu görünce: “Ey dağlarda, ovalarda önümde yürüyüp yol gösteren, neden durdun?” dedi. “Sen benim kılavuzumsun. Yürü ki, arkandan geleyim.” Fare geri geri çekildi: “Bu su pek büyük, pek derin bir su. Boğulmaktan korkuyorum.” Su devenin ancak dizine geliyordu. “Aaa, şu diz boyu sudan mı korkuyorsun?” diye güldü deve. Fare: “Dizden dize fark var, senin için karınca olan bizim için ejderha sayılır. Senin için diz boyu olan su benim boyumu yüz kere aşar” dedi. Bunun üzerine, deve: “Öyleyse,” dedi. “Bir daha küstahlık etmeye kalkışma da, canın yanmasın. Kendin gibi farelerle boy ölçüş; develere yanaşma!” Fare hatasını çoktan anlamıştı. “Tevbe ettim, Allah rızası için beni bu sudan geçir” diye, deveye yalvarmaya başladı. Mevlana |
Cvp: Deve ile Fare'nin Öyküsü - Hz.Mevlana Bu fare durumunu devlet kurumlarında koltuklara oturanlarda görüyoruz. hemde çok net ve aşikar |
Cvp: Deve ile Fare'nin Öyküsü - Hz.Mevlana Allah razı olsun güzel bir öyküydü |
SAAT: 17:50 |
vBulletin® Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.
User Alert System provided by
Advanced User Tagging v3.2.6 (Lite) -
vBulletin Mods & Addons Copyright © 2024 DragonByte Technologies Ltd.