Hutbe:İbret Almak
 

Aziz Mü'minleri

Cenab-ı Allah bir çok ayetinde bizleri düşünmeye, kainattan ibret almaya davet etmektedir. İnsanın, Cenab-ı Allah’ın varlığını. birliğini. sonsuz kudretini kavrayıp tasdik etmesi için yeryüzündeki dağlara. denizlere, ağaçlara bitkilere, madenlere, tüm canlılara bakması, özellikle de Cenab-ı Allah’ın en büyük eseri olan insanın kendi kendine bakması, hikmetli düşünmek için yeterli olacaktır. Yüce Rabbimiz şöyle buyurmaktadır:

"Kesin olarak inananlar için yeryüzünde İlahi hakikatin alametleri vardır. Kendi nefislerinizde de öyle. Hala görmeyecek misiniz?"[1]

"İnsanlar devenin nasıl yaratıldığına, göğün nasıl yükseldiğine, dağların nasıl dikildiğine, yeryüzünün nasıl yayıldığına ibretle bakmazlar mı?"[2]

Muhterem Müslümanlar!

Etrafımızda cereyan eden olayların; Yüce Yaratıcının kudretini isbat eden en güzel deliller olduğunu görmezlikten gelmek mümkün müdür? Cenab-ı Allah insanın neden ve nasıl yaratıldığına dikkatlerimizi çektikten sonra bakınız Vakia Suresi'nde ne buyuruyor:

"Onu (yani insanı) siz mi yaratıyorsunuz, yoksa yaratan biz miyiz? Aranızda ölümü takdir eden biziz. Ve biz, önüne geçebileceklerden değiliz. Böylece sizin yerinize benzerlerinizi getirelim ve sizi bilmediğiniz bir alemde var edelim diye ölümü takdir ettik. Andolsun ilk yaratılışı bildiniz. Düşünüp ibret almanız gerekmez mi?"[3]

Muhterem Müslümanlar!

Vakia Suresi'nin ayetleri devam ediyor:

"Şimdi bana, ektiğinizi haber verin. Onu siz mi bitiriyorsunuz, yoksa bitiren biz miyiz? Dileseydik onu kuru bir çöp yapardık da şaşar kalırdınız. Doğrusu borç altına girdik, daha doğrusu yoksul kaldık derdiniz. Ya içtiğiniz suya ne dersiniz? Buluttan onu siz mi indirdiniz, yoksa indiren biz miyiz? Dileseydik onu tuzlu yapardık. Şükretmeniz gerekmez mi? Şimdi söyleyin bana, tutuşturmakta olduğunuz ateşi, onun ağacını siz mi yarattınız, yoksa yaratan biz miyiz? Biz onu bir ibret ve çölden gelip geçenlerin istifadesi için yarattık. Öyleyse Yüce Rabb'inin adını tesbih et."[4]

Muhterem Müslümanlar!

Bütün bunlardan sonra Allah'ın varlığını, birliğini, O'nun üstün kudretini tasdik etmemiz, onun vermiş olduğu nimetlere şükretmemiz gerekmez mi? Yeryüzündeki her şey kendi lisanıyla Allah’ı anarken ve O'nu yüceltirken, yaratılmışların en şereflisi olan insanın O'ndan uzaklaşması düşünülebilir mi?

Hutbemizi şu ayetlerle bitirelim.

"(Resulüm) De ki: Düşündünüz mü hiç; Eğer Allah üzerinizde geceyi ta kıyamet gününe kadar aralıksız devam ettirse, Allah’tan başka size bir ışık getirecek tanrı kimdir? Hala işitmeyecek misiniz? De ki: Söyleyin bakalım, eğer Allah üzerinizde gündüzü ta kıyamet gününe kadar aralıksız devam ettirse, Allah’tan başka, istirahat edeceğiniz geceyi size getirecek tanrı kimdir? Hala görmeyecek misiniz"[5]


--------------------------------------------------------------------------------

[1] Zariyat.20-21
[2] Gaşiye, 17-20
[3] Vakia, 59-62
[4] Vakia, 63-74
[5] Kasas. 71-72