Cuma Hutbesi (İyiliği Emretmek ve Kötülükten Sakındırmak)

كُنْتُمْ خَيْرَ اُمَّةٍ اُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَاْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللّٰهِ

Muhterem Kardeşlerim! Kur'an'da imandan önce gelen tek vecibe, iyiliği emredip kötülükten sakındırmaktır. Evet. Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten men eder ve Allah'a iman edersiniz, ayetinde de dikkat çekildiği gibi, Kur'an'da imandan önce söz konusu edilen vecibe, iyiliği emretmek ve kötülükten sakındırmaktır. Bunun hikmeti de bellidir. İman etme vecibesi, birilerin araya girmesiyle; iyilik etmesi, tanıtması ve telkin etmesiyle gerçekleşir. Başka bir ifadeyle; imanı tanıtan, tarif eden, gösteren, ona davet eden birileri olmasaydı, o nimete kavuşamazdık. İyiliği emretme ve kötülükten sakındırma sayesinde Rabbimizi bulduk; cami, cemaat ve ibadetlerle tanıştık. Bu sebeptendir ki, İslam uleması iyiliği emretmeyi islamın altıncı şartı ve direği olarak yorumlamışlardır.

Değerli Kardeşlerim! Genelde kötülük karşısında insanlar üçe ayrılır: 1-Kötülülüğü benimseyip ona yardımcı oldukları için helak olan kesim. 2-Suskun kalanlar ki bunlar birinci kesime ortaktırlar. 3-Kötülüğe karşı çıktıkları için hem kendilerini hem de başkalarını kurtaran kesim.

Muhterem Cemaat! Dünya dalgalı ve fırtınalı bir deniz ise, iyiliği emretmek ve kötülükten sakındırma vecibesi de Nuh'un gemisidir. Bu fırtınalı denizde gemiye binenler kurtulur, binmeyenler ise helak olurlar. İbrahim (as) iyliği emrettiği için ateşe atıldı. Nuh'un gemisine girdi kurtuldu. O gemi gülistanlık görevini yaptı. Zekeriya (as) ondan dolayı ikiye ayrıldı. Peygamber (sav) onun için Taif'e gitti, Medine'ye hicret etti.

Sevgili Kardeşlerim! İslam muarızları, iyiliği emretme vecibesini, tesirsiz hale getirmek için değişik yöntemlere başvurmaktadırlar. Her koyun kendi bacağından asılır, bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın, kimse kimsenin kabrine girmemiştir, söylemleri bu cümledendir. Maksatlı ve bilinçli olarak ortaya atılan bu safsatalara göre; ebeveynler çocuklarına, kardeş kardeşe, komşu komşuya, alim cahile karışmayacak ve onlara herhangi bir nasihat ve tavsiyede bulunmayacak.

Aziz Cemaat! Sizler de taktir ederseniz ki, kendi başına terk edilen yılan, bize zarar vermese de; çocuğumuza, akrabamıza, komşumuza, her hangi bir insana ya da herhangi bir hayvana zarar verecektir. Keza kendi bacağıyla asılan koyun, kendi haline terk edildiği taktirde tüm çevresine zarar vermeyecek, koku ve hastalık yayacaktır. Ne hazindir ki, tebliğ gibi mübarek bir vecibeyi yerine getirenlere fırsat verilmemekte ve toplumdan soyutlanmaktadırlar. Şu hadisi şerif bu gerçeği gözler önüne sermektedir. Resul Ekrem sordu: -Kadınlarınız azdığı, gençlerinizin günaha daldığı, sizlerin de cihadı terk ettiği bir dönemde haliniz nasıl olacak? Ashab, -Ey Allahın Resulü bu olacak bir şey mi? -Evet, Allaha yemin olsun ki daha vahimi olacaktır. Yani, nasıl ey Allah'ın Resulü! -İyiye kötü, kötüye de iyi dediğiniz zaman ne halde olacaksınız. -Ey Allah'ın Resulü bu da mı gerçekleşecek? -Evet hem de daha vahimi. Rabbimiz buyurdu ki: Azametime yemin olsun, onların başına öyle bir musibet peyda edeceğim ki halim olanları bile şaşırıp kalacaklar.

Aziz Kardeşlerim! Resul-i Ekrem, İnsanlardan öyleleri var ki, hayrın (önünü açan) anahtarlar gibidir ve şerrin de (önünde duran, ona mani olan) sürgüler gibidir, buyurarak toplumu gemiye, günah işleyenleri o gemiyi delmeye çalışanlara, yaşadığımız hayatı fırtınalı bir denize, bizleri de aynı gemide yolculuk edenlere benzetmiştir. Gemiyi delmeye çalışanlara müdahale edilmediği taktirde, geminin içindekilerle batacağı muhakkaktır. Bir toplumda iyilik taraftarları, en az kötülük taraftarları kadar cesur değillerse, o toplum erdemli bir toplum değildir, demektir.

Muhterem Kardeşlerim! Görmeyen bir göz, duymayan bir kulak, anlayıp hissetmeyen bir kalp, aydınlık vermeyen bir çıra ve lamba ne ise; iyiliği emretmeyen ve kötülükten sakındırmayan kişi yada toplum da odur; bir anlamda ölü mesabesindedirler. Birbirlerine iyiliği emretmeyen kimseler kiyamet gününde birbirilerini şu şekilde şikayet edecekler: Ey Rabbimiz, şu falanca şahıs iyilik, hayır ve güzelliği bildiği halde bana tavsiyede bulunmadı, beni kötülük işlerken gördüğü halde engel olmadı.

Allah Subhanehu ve Teala bizleri iyiliği emredip kötülükten sakındıran ve söylediklerini hayata geçiren kullarından eylesin. (Amin)
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
(Hakkari/Yüksekova merkez ihsaniye camii)
ALıntı..