MEDİNEWEB HAFTANIN HUTBESi:22.11.2019-MUSİBETLER KARŞISINDA MÜMİNİN TAVRI
 

TARİH: 22.11.2019
MUSİBETLER KARŞISINDA MÜMİNİN TAVRI
Muhterem Müslümanlar!
Peygamber Efendimiz (s.a.s) bir gün, çocuğunun
kabri başında feryat eden bir kadına rastladı. Acılı
anneye, “Allah’a isyan etmekten sakın ve sabret!”
diyerek nasihatte bulundu. Üzüntüsünden Allah
Resûlü’nü tanıyamayan kadın, “Bana karışma! Benim
başıma gelen senin başına gelmedi ki!” deyiverdi. Bir
müddet sonra kendisine nasihat edenin Resûl-i Ekrem
olduğunu anlayınca Peygamberimizin huzuruna gelerek
özrünü beyan etti. Bunun üzerine Rahmet Elçisi (s.a.s),
şu özlü tavsiyede bulundu:
“Gerçek sabır, musibetin geldiği ilk anda gösterilen
sabırdır.”1
Aziz Müminler!
Hayatın akışı içerisinde her birimizin yaşadığı
zorluklar, çile ve kederler, maddi ve manevi sıkıntılar
olması mukadderdir. Çünkü bu dünya, adı üstünde,
“imtihan dünyası”dır. Başa çıkmak için uğraştığımız
imtihanlardan çok daha fazlasını Resûlullah (s.a.s)
yaşamıştır. O, daha doğmadan babasını, henüz altı
yaşındayken annesini kaybetmiş, yetim ve öksüz olarak
büyümüştür. Can yoldaşı eşini ve altı çocuğunu kendi
elleriyle toprağa vermiştir. Mekke’de bir avuç müminle
birlikte müşriklerin amansız baskı ve işkencelerine,
kısıtlama ve dışlamalarına maruz kalmıştır. Bütün bu
sıkıntı ve musibetlere rağmen, Peygamber Efendimiz
asla ümidini ve inancını kaybetmemiş, daima Rabbine
sığınmış ve O’ndan yardım istemiştir. Şiddetten değil,
merhametten yana tavır almış ve hiçbir zaman Allah’ın
razı olmayacağı çözümlere tevessül etmemiştir.
Kıymetli Müslümanlar!
Hutbemin başında okuduğum ayet-i kerimede
Yüce Rabbimiz şöyle buyurur: “Andolsun ki sizi biraz
korku ve açlıkla; mallardan, canlardan ve
ürünlerden eksiltmekle sınayacağız. Sabredenleri
müjdele!”2
Elbette hiçbirimiz zorluklarla karşılaşmayı arzu
etmeyiz. Ancak müminler olarak biliriz ki, hayatın güzel
anları kadar, sıkıntılı zamanları da dünya imtihanımızın
birer parçasıdır. Cenab-ı Hak, insanı bazen elindekileri
alarak bazen de fazlasıyla nimet vererek imtihan eder.
Bu yüzden, musibet karşısında isyan etmek, kırıp
dökmek ya da kötü söz söylemek yerine öncelikle sabırlı
ve metanetli olmaya gayret gösteririz. Sağduyu ve akl-ı
selim ile hareket ederiz. Sıkıntıyı aşmak için üzerimize
düşen sorumluluğu yerine getiririz. Bizler, her
musibetten dünyamıza ve ahiretimize yönelik dersler
çıkartırız. Benzer sıkıntılara maruz kalmamak için hata
ve ihmallerimizi gözden geçiririz. İlim sahibi, tecrübeli
insanlardan yardım alır, ondan sonra da Rabbimize
tevekkül ederiz.
Değerli Müminler!
Sevgili Peygamberimiz bir hadis-i şeriflerinde
şöyle buyuruyor: “Müminin hali ne hoştur! Her hali
kendisi için hayırlıdır ve bu durum yalnız mümine
mahsustur. Başına güzel bir iş geldiğinde şükreder;
bu onun için hayır olur. Başına bir sıkıntı geldiğinde
sabreder; bu da onun için hayır olur.”3
O halde, iyi günde olduğu kadar, kötü günde de
hayata tutunmak ve Rabbimizle aramızdaki bağdan güç
almak, imanın güzelliğindendir. Bunalmış bir insanın,
çaresizliğini şiddete dönüştürmesi, kadın ve çocuklardan
öfkesini çıkarması ise zulümdür. Hiçbir sıkıntı,
anlaşmazlık ya da bunalım, kadına şiddeti reva gören bir
zihniyetin mazereti olamaz. Çünkü şiddet, kul hakkı
çiğnemektir; acı ve nefret tohumlarıyla aileyi
zehirlemektir. Hâlbuki mümin, elinden ve dilinden
merhamet yayılan, çevresine güven ve huzur aşılayan
kimsedir. Zorluklar karşısında kişinin kendisine ya da
ailesine zarar vermesi asla çözüm değildir. Dinimiz, ne
kendinin ne de başkasının ıstırabını dindirmek amacıyla
bile olsa Allah’ın emaneti olan canına kıymaya
kesinlikle izin vermez. Çünkü dert varsa, dertlere
derman olan Allah vardır. “O ne güzel Mevlâ, ne güzel
yardımcıdır!”4 Sıkıntı varsa, sıkıntılara elbirliği ile
çözüm bulacak dostlar, komşular, akrabalar vardır.
“Müminler ancak kardeştir!”5
Aziz Müslümanlar!
Acılarımızı isyana ve zulme dönüştürmeyelim.
Yaşadığımız zorluklar karşısındaki metanetli tavrımızın,
Allah katında nice kolaylığın müjdecisi olacağını
unutmayalım. Bizler bu dünyaya, inanmak ve iyi işler
yapmak için geldik. Peygamberimizin umut ve teselli
vadeden şu hadisini hatırlayalım: “Vücuduna batan bir
diken bile olsa, başına gelen her türlü musibet
karşısında Müslüman’ın günahları affolunur.”6
Rabbimizin yardımından ve rahmetinden ümidimizi
kesmeyelim. Resûl-i Ekrem (s.a.s)’in duasıyla Yüce
Rabbimize niyaz edelim: “Biz Allah’a aidiz ve O’na
döneceğiz. Allah’ım! Başıma gelen musibetin
mükâfatını senden bekliyorum, bundan dolayı bana
ecir ihsan et, benim için onu daha hayırlısıyla
değiştir.”7

1 Buhârî, Cenâiz,31.
2 Bakara, 2/155.
3 Müslim, Zühd, 64.
4 Enfâl, 8/40.
5 Hucurât, 49/10.
6 Buhârî, Merdâ, 1.
7 Müslim, Cenâiz, 4.
Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü