MEDİNEWEB HAFTANIN HUTBESi:24.01.2020-SORUMLULUK SAHİBİ BİR BABA OLABİLMEK
 

SORUMLULUK SAHİBİ BİR BABA
OLABİLMEK
Muhterem Müslümanlar!
Yüce Rabbimizin insanoğluna lütfettiği en
kıymetli nimetlerden biri aile olmaktır. Zira aile
güvendir, dayanaktır, sığınaktır. İyilikte
yardımlaşmak, el birliğiyle kötülüğe engel olmaktır.
Aile aynı zamanda insanı geleceğe hazırlayan en
önemli kurumdur. İnsan ilk eğitimini ailesinden alır.
Karakteri aile ocağında şekillenir. Sevgiyi, saygıyı,
dürüstlüğü önce anne babasından öğrenir.
Ailede anne ile birlikte babaya da önemli
görevler düşmektedir. Babanın sorumluluğu ailesinin
maddi ihtiyaçlarını karşılamaktan ibaret değildir.
Merhamet eğitimi almış, güzel ahlakla donanmış,
değerlerini benimsemiş bir nesil yetiştirmek her
babanın öncelikli sorumluluğudur. Hutbemin başında
okuduğum hadis-i şerifte Peygamberimiz (s.a.s) şöyle
buyurmaktadır: “Bir baba çocuğuna güzel ahlâktan
daha değerli bir miras bırakmış olamaz.”1
Aziz Müminler!
Baba olmak, Hz. Nuh misali evladının imanla
şereflenmesi için gayret göstermektir. Onun dünya ve
ahiret saadetini kazanması için çırpınmaktır. Hz.
Nuh, tevhit gemisine binmeyi reddeden oğluna son
bir umutla şöyle seslenmişti: “…Haydi yavrum gel,
sen de bizimle birlikte gemiye bin, kâfirlerle
beraber olma!”2
Kıymetli Müslümanlar!
Baba olmak, Hz. İbrahim misali duayı dilinden
düşürmemektir. İtaatkâr bir kul olabilmek için
Allah’a sığınmaktır. Salih bir nesil için O’na
yalvarmaktır. Nitekim İbrahim (a.s) Rabbine şöyle
niyaz etmişti: “Ey Rabbimiz! Bizi sana teslim
olanlardan eyle, soyumuzdan da sana teslim
olacak bir ümmet çıkar. Bize ibadet usullerimizi
göster, tövbemizi kabul et. Şüphesiz tövbeleri
kabul eden, merhameti bol olan yalnız sensin.”
3
“Rabbim! Beni ve soyumdan gelecek olanları
namaza devam edenlerden eyle! Ey Rabbimiz,
duamı kabul eyle!”4
Değerli Müminler!
Baba olmak, Hz. Yakup gibi zorluklar
karşısında metanetini korumaktır. Ne kadar ağır
olursa olsun dünya imtihanını sabır ve tevekkülle
karşılamaktır. Evladına daima sevgiyi, merhameti,
adaleti ve şefkati aşılamaktır. Yanlış yaptıklarında
onları uyarmak ama hiçbir zaman onlardan ümidini
kesmemektir. Hz. Yakup, kıskançlıkları sebebiyle
kardeşleri Hz. Yusuf’u kuyuya atan çocuklarına şöyle
seslenmiştir: “…Hayır! Nefsiniz sizi kötü bir iş
yapmaya sürüklemiş; artık bana düşen güzelce
sabretmektir. Anlattığınız şeyler karşısında, bana
yardım edecek olan ise ancak Allah’tır.”
5
Aziz Müslümanlar!
Baba olmak, Hz. Lokman gibi evladına şefkatle
öğüt vermektir. Ona doğruyu ve yanlışı, haramı ve
helali öğretmektir. Hz. Lokman, oğluna şu güzel
nasihatlerde bulunmuştur: “Yavrucuğum! Allah’a
ortak koşma; çünkü O’na ortak koşmak elbette
büyük bir zulümdür.” “Yavrucuğum, namazını
özenle kıl, iyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeye
çalış, başına gelen musibetlere sabret.” “Gurura
kapılarak insanlara burun kıvırma, yeryüzünde
böbürlenerek yürüme; unutma ki Allah gurura
kapılıp kendini beğenen hiç kimseyi sevmez.”
“Yürüyüşünde ölçülü ol, sesini de yükseltme…”6
Değerli Müslümanlar!
Baba olmak, âlemlere rahmet olarak gönderilen
Peygamberimizin sünnetinin izinde yürümektir. Allah
Resûlü (s.a.s), örnek bir aile babasıydı. Çocukları
arasında hiçbir ayrım yapmazdı. Kızı Fatıma’yı
görünce ayağa kalkar, elinden tutar, şefkatle öper ve
kendi yerine oturturdu.
7 O sadece kendi yavrularına
değil bütün çocuklara anlayışlı davranırdı.
Peygamberimizin terbiyesinde büyüyen Hz. Enes,
Resûl-i Ekrem’den şöyle bahseder: “Resûlullah’a on
sene hizmet ettim. Vallahi bana bir kez olsun ‘Öf!’
bile demedi.”
8
Muhterem Müminler!
Çocuklarımız bizden ilgi ve şefkat bekler.
Yanımızda değerli olduklarını hissetmek ister. Hayatı
öğrenirken, kendilerine rehberlik edecek pusula,
sığınacakları liman olmamızı arzu eder. Öyleyse
günlük hayatın koşuşturması ve geçim telaşı içinde
çocuklarımızı ihmal etmeyelim. Dinine, vatanına ve
bütün insanlığa faydalı nesiller yetiştirmek için her
türlü fedakârlığı gösterelim. Yavrularımızı
sevgimizden, ilgimizden ve duamızdan mahrum
bırakmayalım.

1 Tirmizî, Birr, 33.
2 Hûd, 11/42.
3 Bakara, 2/128.
4
İbrâhim, 14/40.
5 Yûsuf, 12/18.
6 Lokmân, 31/13, 17-19.
7 Ebû Dâvûd, Edeb, 143, 144.
8 Müslim, Fedâil, 51.
Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü