Allahü teâlâ için ışık anlamında nur denmez; çünkü nuru, ışığı da O yaratmıştır, yani bunlar mahlûktur. Mahlûk, halık olamaz. Bir şeye benzeterek Allahü teâlâyı tarif etmek caiz olmaz. Nur suresindeki,(Allahü nurus-semavat-ı vel-erd) âyetinde geçen nur kelimesinin tevilini bilmeden Allah’a nur demenin yanlış olduğu, İmam-ı Gazali hazretlerinin Mişkat-ül envar kitabında açıklanmaktadır.
En-Nur esma-i hüsnadandır. Bu bilinen nur, ışık anlamında değildir. Âlemleri nurlandıran anlamındadır. Allahü teâlânın bir ismi Nur olduğu gibi Peygamber efendimizin bir ismi de Nur‘dur. Bu, Allahü teâlâ için kullanılan nur gibi değildir, parlaklık, ışık anlamındadır.

Allah ebedîdir, varlığının sonu yoktur. O daima vardır. Varlığı kendinden olduğu için O, hem kadîm ve eze!î; hem de bakî ve ebedîdir. "O, evvel ve ahirdir." (el-Hadîd, 57/3)

Allah 'ın beka sıfatı, Allah'ın ebedi olmasıdır. Bâki yani yok olmayacağıdır. Bâki olmanın ziddi fânidir, buda Allah için imkansızdır. Sonradan yaratılmamış (hadis-mahluk ) değildir.

Mü'min Suresi 31 "Allah, kulları için hiç bir zulmü istemez” ayetine göre; "Zulüm" hem şirk, küfür ve inkârı, hem de her türlü haksız muameleyi ifade etmektedir. Bu anlamda, Yüce Allah ne kendisi kullarına zulmeder ne de kullarının herhangi bir şekilde haksızlığa tevessül etmelerine razı olur.

Allah zulüm etmez, imtihan eder. Âl-i İmran 182. Âyette şöyle denilmektedir: “Bu, dünyada iken kendi ellerinizle yapmış olduğunuzun karşılığıdır. Yoksa Allah kullarına zulmetmez.”