Hayır! Ben değilim Kabil’in içindeki ve ben değilim Habil’i taşlayan.

İlk taşı ben değilim atan. Evren var olurken ben değilim isyan bayrağını çeken.
Hayır! Ben değilim Âdem’e rağmen isyankâr olan.
İsyanı Âdem’de bulan. Karanlıklarda kara karıncanın ayak izinde oluşan kara lekenin sahibi de ben değilim inan.

Hayır! ben değilim Nuh’un tufanından kaçan.
Nuh’un gemisindeki tayfadan artan ben değilim. Çifter çifter binen gemiye her varlıktan, arta kalanda ben değilim. Babasından olma ama babası ile birlikte olamayan ve dalgalarla boğuşan da ben değilim, boğulan da inan. Tufandan sonra yok olan güruhtan hele asla değilim ben
.
Hayır! İbrahim’in ateşine kibriti ilk çalan da değilim.
Hele kibrit hiç değilim. Seyre dalarken insanlar İbrahim’in ateşini ben o seyirliklerden hiç değilim.
Hayır! Mancınık atarken yükünü ve havada tutarken melekler Halil’i, ateşe hârını veren rüzgâr asla ben değilim.
Ben değilim yakan, ben değilim atan hele ben değilim asla mancınığın yayından tutan.

Hayır! Ben değilim İsmail’e uzanan el.
İsmail’i kesmek için İbrahim’in kulağında çınlayan fısıltı ve İsmail’i susuz bırakan çöl ben değilim. Çölde su ararken İsmail’in bir tanesi, sıcağa sıcak katan, çöle azap katan ben değilim.

Hayır! Ben değilim Yusuf’u kuyuya atan.
Köle pazarlarında köle diye satan ben hiç değilim. Yusuf’u Züleyha’ya katan. Züleyha’nın ve diğer kadınların elindeki keskin bıçaklar ve Yusuf’un gömleğini yırtan keskin tırnaklar. Yusuf’a hasret Yakup’un görmeyen, göremeyen gözleri ve o gözlerden akmayan yaş ben değilim.

Hayır! Ben değilim Eyyub’un yarası.
Yaraya yoldaş olamayıp Eyyub’u yolda bırakanların anası ben değilim. İnsanların yüz karası ben değilim. Sabra sabır katmak varken, sabır taşını çatlatan ben değilim. Sabrın sultanına yara satan ben değilim.
Hayır! Zekeriyya dostu odunlara benzeten, odunlarla bir kesen ben değilim.
Hızar sesleri arasına karışırken Hû! Hû! sesleri, hû’lara kulak tıkayan ben değilim. Zekeriyya’dan akan kan karışırken aslına kana kan katan ben, ben değilim.

Hayır! Ben değilim çarmıha İsa’yı çakan.
İsa yükselirken katlar ötesine ve katarken canına can, şanına şan, İsa’yı astıklarını zanneden ben değildim. Öldü zannederken İsa’yı, kıyamete kadar ömrünün uzadığını bilmeyen ben değilim.

Hayır! Habiburrahman’a taş atan ben değilim.
Bedir’de, Uhud’da, Hendek’te karşı tarafta olan ben değilim. Yeryüzünün merkezinde, dua dergâhında, secde anında secdenin sahibine ağlama anında, O’na eziyet eden ben değilim. Taif’te çocukların eline taş veren, yollara dikenleri seren ben hiç değilim. İsmullah’ı hâkim kılmak adına yeryüzüne, çöllere düşünce, göç edince, peşine düşerek elçiyi öldürmeye and içen de ben değilim. İsyana isyan, yalana yalan katan asla ben değilim.
Hayır! İhanet eden değilim.

İslam’ın ilk öğretmeni, malını, varlığını, eşini ve çocuklarını geride bırakarak, teslimiyeti, hakkı ve adaleti, sabır ve şefkati, haya ve hicreti, fetânet ve gayreti, ihsan ve iffeti, nedamet ve nezaketi ve daha bir çok güzel hasleti, karanlıklara gömülmüş cahiliyye sahiplerine öğretmek üzere yola çıkan Musab’ı öldüren ben değilim.

İhanete ihanet katan asla ben değilim.
Hayır! Ben değilim Kerbela’nın sahibi.
Ben değilim Kerbela’nın şehitlerinin kanını yerlere döken. Ben değilim asırlardır âşıklarına gözyaşı dökülen.
Hayır! Ben değilim yas gününde kendilerini zincirleyecek kadar yasa bürünenlere sebep olan.

Ben değilim Hasan ile Hüseyin’e kıyan.
Hayır! Ben değilim hançeri vuran.
Allah’a en yakın olduğu zaman hayanın efendisi, sırtından vuran,sırtına vuran ben değildim. Zünnureyn’e secde makamında, rüku ve namaz makamında ihanet eden inan ben değilim. Osman’ıma kıyan ben değilim.


Hayır! Hayır! Hayır!
Ben değilim katleden,
Ben değilim isyan eden
Ben değilim ihanet eden
Ben değilim, asırlar boyu, başta ve sonda ve dahi ortada, her zaman ve her yerde Kabil’e yoldaş olan.
Kabil ve dostları ve ben.
Ben yokum orda.

Yusuf TÜFEKÇİ