Madam Ve Ben.../İbrahim İnecik
- Pardon madam.. yağmur da ıslanmış gibi bir haliniz var..
Gözlerinizin fer-i akmış..
Ve titriyorsunuz..
Kimler üzmüş sizi böyle ? anlatmak istermisiniz..
Korkmayın benden..
Kadim bir dostluğun ötesinden geliyorum..
Sizin bilmediğiniz diyarlardan..
Tahayyül bile edemeyeceğiniz bir medeniyetin torunlarından biriyim..
Selahaddin desem .. Bi fikir uyanırmı acep ..
Yada Tarık bin Ziyad..
Hani o Gemileri Yakan Kumandan..
Öyle Endişeli ve ürkek bakmayın bana..
Meczup sandınız galiba..
Merak etmeyin sizin kadar iyiyim.. ;
Hatta sizden öte biriyim..
Çünkü.. aşk’ı ben Keşfettim…
Beni Merak ettiniz ya Madam..
Hiç Tarih Kitaplarına baktınızmı..
Şöyle tarif ederler beni..
- Doğdu.. Yaşıyor.. Ve Ölümsüz...
Şaşırdınız değil mi..?
Daha Durun Madam.. daha durun..
Neler var neler Heybemiz de..
Madam.. Aşk diye maske takmadık biz yüzümüze..
Gözlerin altındaki bu kırışıklıklar Acı zamanlardan kalma...
Ve siz Madam.. elinizdeki şemsiye ile güneşten korunduğunuzu zannederken..
Aslında tufana yakalanacağınızın farkında bile değilsiniz..
Çünkü siz.. yürürken halkımın arasında;
Gülümseyen Çocukları Göremediniz...
- Hey Madam.. hayaliniz vuruyor sahillerime..
Aynalarda hep siz varsınız..
Baktığım resimler size benziyor.. Sanki Tüm Ressamlar sizden İlham almış..
Dinlediğim her şarkının Aşk Notasında Adınız Geçiyor...
Madam söylermisiniz..
Neyiz ki biz..?
Yani Madam..
İstenilmeyen Bir Şey üzerine Konuşmak.. Neyi Değiştirir sizce..
Ben Cevap vereyim...
Hiç Bir Şeyi...
O yuzden Susmayı tercih ediyorum..
Kıyamet'e kadar Yokum..
Mahşerde Görüşmek Üzere
Hoş Bakın Zatınıza...
Madam...
Hoş bakın...
İbrahim İNECİK