[bilinmez]

İlim Elde Etme İmkanının Warlığı Cehalet Özrünü Bütünüyle Ortadan Kaldırır ..!

Günümüz de şirk içerisin de bocalayan insanları kurtarma adına birileri Cehaletiher halukarda mazeret olarak lanse etmeye çalışmaktadırlar. İslam Alimlerinin sözlerini iyiden iyiye inceleyen herkes bu Alimlerin cehaleti ancak izalesinden aciz kalındığı zaman mazeret kabul ettiğini görür. Cehaleti giderme imkanı olduğu halde tembelliğinden weya laubaliliğinden dolayı bu noktada gewşek dawrananlar asla mazur kabul edilmemişlerdir. Hangi wasıtayla olursa olsun bilgiye ulaşma imkanı kişiden mazereti düşürür. İşlemş oldukları küfür amellerini “bilgisizlik we cehalet” yamasıyla yamamaya çalışanlar aslında boşuna uğraşmaktadırlar. Onların öne sürmüş oldukları bu mazeret kesinlikle kabul edilmeyecektir. Çünkü onlar – şayet dileselerdi – bu cehaletten kurtulabilir we içine düşmüş oldukları hatalardan uzaklaşabilirlerdi. Gewşeklik gösterdikleri için cezalarını çekmek zorun da kalacaklardır.

Şimdi bazı Alimlerin bu husustaki sözlerini nakledelim:

İbn Teymiyye [Rahimehullah] der ki: “Cehalet ancak izalesinden aciz kalındığı zaman özür olur. İnsan her ne zaman hakkı öğrenme inkanı bulur da bu noktada gewşek dawranırsa asla mazur sayılmaz.” [Rafu'l Melâm, s:69]

“İnsan, hakkı bilme inkanına sahip olur da bu hususta gerekeni yapmaz ise mazur sayılmaz.” [Mecmûu'l Fetewâ, 20/280]

İmam Karrafi [Rahmetullâhi Aleyh] der ki: “ Mükellefin gidermeye imkan bulduğu cehalet onun lehinde hüccet olmaz.” [El-Furuk, 4/264]

İbn Kayyım [Rahimehullah] der ki: “Allah'ın emir we nehiylerini bilme imkanına sahip olup da bu bilgileri edinmede gerekeni yapmayarak cahil kalan kimse kendisine Hüccet ikame edilmiş [kimse hükmünde]dir.” [Medaricu's Salikin, 1/239]

İbnu'l Lahham [Rahmetullahi Aleyh] der ki: “Hükmü bilmeyen kişi, onu öğrenmede kusur we ihmal etmediği sürece madur olarak kabul edilir. Ancak kusur we ihmalkarlıkta bulunursa, asla madur olmaz” [El Kawaidu we'l Fewaidu'l Usuliyye]

İlim Ehlinin kawilleri birbirleriyle tamamen uyumluluk arzetmektedir. Bu kawillerin ortak noktası İlim elde etme imkanına sahip olan bir kimsenin cehaleti sebebiyle asla mazeretli olmayacağıdır. Yani, kişi içine düştüğü cehaleti okumak, araştırmak, sormak, fetwa almak vb. Herhangi bir yolla ortadan kaldırmaya imkan bulduğu halde gewşeklik göstererek ihmal ederse, asla mazur sayılmaz. Mazeret, yalnızca öğrenmekten aciz kalındığın da söz konusudr. Öğrenmek için tüm çabasını ortaya koyduğu halde bunu beceremeyenler warsa işte madur olanlar ancak onlardır.

Günümüz Türkiyesine göz atan herkes iyi bilir ki, bugün bu coğrafya da yaşayan insanların kahir çoğunluğu Allah'ın Dininden we mübarek dinini öğrenmekten yüz çewirmiş durumdadırlar. İlmi elde etme imkanları bir hayli çok olmasına rağmen ya dünyalık dertleri, ya umursamamazlıkları Ya da gafletleri hak bilgiye ulaşma noktasın da onları aldatmış durumdadır.

Bugün insanlar saatlerce Tw. Karşısında, İnternet Cafelerde weya kahwehaneler de wakitlerini öldürerek Allah'ın Dününden yüz çewirmekte we ellerine binlerce kez fırsat geçtiği halde Kuran'ı araştırmamakta, Peygamberin Sünnetini öğrenmemekte we Tewhid'in hakikatini incelememektedirler.

Kendi menfaatleri uğruna en ince ayrıntılarına kadar hesap yapan, alacak-werecek meselelerın de kuruluşların hesabını gözeten, Siyaset denilince erbabından bile daha iyi siyaset yapan, sözde cahil insanlar (!) acaba Din denince weya İslam'ın hakikatları dile getirilince neden aynı hassasiyeti göstermemektedirler ? Kafaları ticarete, siyasete, hıyanete weya yorumculuğa herkesten daha iyi çalışan bu kimseler neden İslami meselelere gelince hiçbirşeyden anlamaz olurlar ? Don almaya giderken elli kapı gezen bu zawallılar, iş Dine gelince neden hiçbir araştırmanın içine girmezler? Yoksa donlarına werdikleri değeri Dinlerine wermemekteler mi ?

Ewet, böylelerinin Kıyamet günün de Allah'a sunacakları hiçbir mazeretleri yoktur. İçine düştükleri cehaleti kendileri için mazeret olmaktan öte ağır bir webal olarak karşılarına çıkacaktır.

Böylesi bir duruma düşmekten Allah'a sığınırız.