İçimde Ağlayan Küçük Kız Çocuğuyum:(
İçimde Ağlayan Küçük Kız Çocuğuyum
Dışımda rengim beyazdı ... beyaz tüm renkleri taşırdı koynunda... ve dış dünyam hep rengarenkti ... !!
Içimde ise rengim hep siyahtı ... Gündüz terk edince beni kendimi şehrin karanlık kollarında bulurdum ... Hep sığındığım adresti siyah!!
Dışımda kahkahaların yükseldiği bir suret... Içimde siyahlara gömülmüş uçmayı bir türlü beceremiyen ürkek yüreğini siyahlara gömmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan küçük bir kız ...
Dışımdaki dünyamda ne çok renk vardı oysa... yüreğimin rengi hep siyahtı... acının rengi siyahtı ...
Dışımda adım Melda ile başlarken, içimde adım hüzündü sanki ... hüzün bir bana yakışır .. bir anlaya bilsem kendimi... aynı bedende iki yabancı suret..
Bir bilsem en dipe gömülmüş hıçkıra hıçkıra ağlayan o küçük kızın ne istediğini ...neden bu kadar yüreginin kırgın oldugunu
Bir bilsem soruyorum bazen kendime neden be küçük kız neden? hep ıslak bu gözlerin susss konuşma der bana,sen bilmezsin o gözlerin ne acılara şahit oldugunu
bir gülücüge dünyaları verirdi gözlerim ama hiç aglamasaydı mavi gözlerim
Bir bilseniz beni her şeyde varım ... ama hiç bi seyde de yokum... Sığmıyor yüreğim bu ağırlıkla hiç bir yere...
Dokunmayın... bırakın beni ... kalbim kanıyor ... yüreğimde derin bir yara...
En dipteyim başım avuçlarımda... dizlerimi sıkıyorum sıkı sıkı ...
En karanlıklardan bir ses duysam keşke bekle beni küçüğüm bekle beni küçüğüm diye haykırsa ... haykırsa..ve yine haykırsa
Gönlümde cok uzadı bu sonbahar...
neden hep kışa döndü ilkbahar Dokunmayın kalbime!!!
Dokunmayın bana!!!
Işte böyle !!
Bırakın böyle kalsın gözlerimdeki buruk acı.. hep mavi mavi hüzün baksın gözlerim Dokunmayın kalbim kan içinde nolur dokunmayın !!!!!!!!!!!!