Yer Ve Göğün Ölen Mümine Ağlaması
Yer Ve Göğün Ölen Mümine Ağlaması
Tirmizi, Enes'den rivayet ettiğine göre Peygamber (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu:
«Her kişi için semada iki kapı vardır. Birinden ameli yükselir. Öbüründen rızkı iner. Mümin kişi ölünce her ikisi de onun için ağlarlar.»
İbn-i Cerir, İbn-i Abbas (Radıyallahû anhüma)'dan rivayet edildiğine göre;
Ondan, geçen âyeti kerime hakkında:
Sema ve arz insanlar için ağlayacaklar mı? diye sorulmuş.
İbn-i Abbas «Evet» demiş.
Her kişinin semada iki kapısı var, birisinden ameli yükselir, öbüründen rızkı iner. Mümin kul ölünce semadaki O kapılar kapanır ve onun için ağlarlar.
Zemindeki namazgahı ve zikirgâhı da onu kaybedince zemin de onun için ağlar.
Firavun'un kavmi ise onlar için zeminde hayırlı bir şey olmayınca ve semadaki kapılarında hayırlar yükselmeyince sema ve min onlar için ağlamadı, demiştir.
İbn-i Cerir ve îbn-i Ebi Dünya ve Beyhaki, Şuâb'da Şureyh bin Abid el-Hadremi'den rivayet ettiklerine göre Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) şöyle dedi:
«Üzerinde ağlayacak bir kişisi olmayan gurbette ölenlere sema ve arz ağlar.» dedi ve geçen ayet-i kerimeyi okudu. Sonra «Onlar kafirler için ağlamazlar,» dedi.
Saîd bin Mansûr ve Ebû Nuaym Mücahid'den rivayet ettiktei göremiş
<Ölen her mümin için, semâ ve zemin kırk sabah ağlarlar,'
Ebû Nuaym, Ata el-Horasani'den rivayet ettiğine göre şöyle deştir :
«Allah için zeminin her hangi yerinde secde eden abidin secde ettiği yer onun için kıyamette şehâdet edecek ve ölünce üzerine ağlayacaktır.»
İbn-i Ebi Dünya ve İbn-i Hatem ve Beyhaki «Şuab»da Ali bin Ebi Talib (Radıyallahû anh) 'dan rivayet ettiklerine göre:
«Mümin ölünce zeminden namazgahı ve semadan amellerinin yükseldiği yer, onun için ağlar,» dedi. Sonra geçen âyeti okudu.
îbn-i Ebi Dünya ve el-Hakim ibn-i Abbas'dan rivayet ettiklerine göre; . '
«Arz mümin için kırk sabah ağlar,» diye söylemiş.
İbn-i Ebi Dünya, Süleyman bin Abdülmelik'in arkadaşı olan >id'den rivayet ettiğine göre şöyle demiştir:
«Mümin ölünce zeminin kıt'alan, Allah'ın falan mümin kulu öldü, diye çağrışırlar. Arz ve semâ onun için ağlarlar.»
Allah (Celle Celâlühü) 'nedir sizi ağlatan' deyince arz ve sema: «Yâ Rabb! O bizde nereye varsaydı ille seni zikir ederdi» derler.
Muhammed bin Ka'b'dan şöyle rivayet edilmiştir:
Arz bazılarını sevdiği için ağlar ve bazılarına da kızdığı için ağlar.
Arz, üzerinde taatta bulunan kişi için ağlar. Masiyette bulunan kişinin de varlığından dolayı ağlar.
Saîd bin Mansûr ve îbn-i Ebi Dünya, Muhammed bin Kays'dan rivayet ettiklerine göre şöyle demiş:
«Bana ulaştı ki mümin için semâ ve arz ağlarlar. Semâ «daima ondan bana hayırlar yükselirdi» der. Arz da üzerimde daima hayır işlerdi, der.»
îbn-i Cerir, Dahhâk'dan şöyle rivayet etmiştir:
«Müminin ölümü için, zemindeki uğradığı yerler ağlar ve sema-; daki amelinin yükseldiği yer de ağlar.»
Atâ'dan şöyle rivayet edilmiştir:
«Semânın ağlaması, etraflarının kirmızılaşmasıdır»
îbn-i Ebi Dünya, Hasan'dan aynısını rivayet etmiştir:
Semânın kırmızılaşması, mümin üzerine ağlamasidır.
[1]
Hasan (Radıyallahû anhVdan rivayet edildiğine göre şöyle demiştir :
Mümin gurbet memleketinde öldüğü zaman Allah garipliğine -merhameten ona azap vermez. Ve meleklere emreder ki Ona ağlayacak akrabasına bedel üzerine ağlayın. (Allah daha iyi bilir.)
[2] Tabii cisimlerin ağlaması onlara müekkel meleklerin ağlamasıdır ki maddeten belirtileri olur. Zaten her manevi olayın bir-maddi belirtisi vardır. Nitekim, bazı büyük insanların ölümünde, kırmızı kar ve yağmur yağmıştır [2] İmam Celaleddin Es-Suyuti, Kabir Alemi, Kahraman Yayınları: 178-181.