[CaferTayar]

bende  arıyorum kendimi

Bende arıyordum herkes gibi kendimi

Herkesin arayıp ta bulamadığı meçhullerde

Düşüncemin can acıtıcılığını yüklerken tefekkürüme

Kimim ben, nereden geldim, özüm ise nerelerde?



Tövbeden bihabersizliğimiz karartırken gönülleri

Can kuşu uçup gitmiş gurbete, haber bile alınmaz

Nefsin varlığı hükmünü vururken şahsiyetimize

Bir nida kulaklarda sala gibi “bu âlemde kalınmaz”



İlim binaları tarumar, can meşkleri mateme dönmüş

Takat mecal aşka fırsat vermediği zamandır

Nice özünde nur olanlar bile sönerken bu âlemde

Hüzün gönlü hasta eder, dosttan medet amandır



Ruh amelin cüzünde sünnete yüz şehit adına

Umut çağın ahirinde, ahi olmaktır Resul’e

Sabrı kuşan ey gönül, recaya dayan ısrarla!

Bir gün ircii müjdesi inşallah kavuşturur vusule.



Varidatı sır yani