Hıristiyanlık:
İsa açık delilleri getirdiği zaman dedi ki: «Size hikmetle ve ayrılığa düştüğünüz şeylerin bir kısmını açıklamak üzere geldim. Allah'a karşı gelmekten sakının, bana itaat edin.»
Allah, şüphesiz benim de Rabbim, sizin de Rabbinizdir; öyleyse (yalnızca) O'na kulluk edin; doğru yol (sadece) budur!"
(Zuhruf-63-64)
Yahudilik gibi Hıristiyanlıkta İlahi Vahye dayalı bir dindir. İsa (a.s) vaaz ettiği din sade bir din olduğu Kuran’da açıklanmakta. Lakin İsa (a.s) vefatı ile Hıristiyanlıkta değişiklikler baş göstermiştir. İsa (a.s) Beşer ve Peygamber konumunda çıkarma ile başlayan Şirk temelleri teslis inancı berraklığını yitirmesine tahrifata uğramasına sebep olmuştur.
Bütün Peygamberler gibi İsa (a.s) ‘da TEVHİD dinini tebliğ etmesine rağmen tarihi süreç içerisinde Bir Yahudi-mesihi harekete dönüştürmüşlerdir. Bu dinde Peygamber melek ahiret kader inancı olmakla beraber bu kavramlar İslam’ın açıkladığında farklıdır. İsa (a.s) Yeni bir din değilde Musa (a.s) ‘nın vaaz ettiği Şeriatı ıslah etmek görevini yerine getirmeye çalıştığı Kur’anda şöyle belirtilir.
Meryem, "Ey Rabbim!" dedi, "Bana hiçbir erkek dokunmadığı halde nasıl oğul sahibi olabilirim?" (Melek) cevap verdi: "İşte öyle! Allah dilediğini yaratır; bir şeyin olmasını istediğinde sadece 'Ol!' der ve o (şey hemen) oluverir.
Allah O'na Kitab'ı, Hikmet'i, Tevrat'ı ve İncil'i öğretecek.
Ve o'nu İsrailoğulları'na elçi (yapacak)". "Ben, size Rabbinizden bir mesaj getirdim. Sizin için çamurdan, adeta kaderinizin suretini yapacağım ve sonra ona üfleyeceğim ki Allah'ın izniyle (sizin) kaderiniz olsun; körleri ve cüzzamlıları iyileştireceğim ve Allah'ın izniyle ölüleri yeniden hayata döndüreceğim: neleri yiyebileceğinizi ve evlerinizde neleri saklayabileceğinizi size bildireceğim. Şüphesiz, eğer (gerçekten) inanıyorsanız, bütün bunlarda sizin için bir mesaj vardır."
"(Ben), Tevrat'tan günümüze kalanın doğruluğunu tasdik etmek ve (önceden) size yasak edilen şeylerin bazısını helal kılmak için (geldim). Ve size Rabbinizden bir mesaj getirdim; öyleyse Allah'a karşı sorumluluğunuzun bilincine varın ve bana tabi olun."
(A’li İmran 47-48-49)
İsa (a.s) Aynen kendinden önce gelen Peygamberlerin tebliğ ettiği dinin dışında bir din getirmemiş. Lakin vefatından sonra Tevhide aykırı Şirk inancı teslise dönüştürülmüştür. Muharref incilde vahiy mahsulü ibarelerin bulanabileceğini kabul etmek ile birlikte Tahrif edilen İncilin serüveninin baş müsebbibi İsa (a.s) Havarileri arasına sonradan katılan PAVLUS gelmektedir. İsa (a.s) tebliğ ettiği İncilden ziyade bugün Pavlusun yorumları hâkimdir.
Bugünkü Hıristiyan akidesinin temelinde Pavlusun yorumları mevcuttur. Yanlış yorumları Vaftiz inancı gibi yanlış yorumları tahrifata sebep olmuştur. Samimi havarilerin sayısının azlığı putperest ard niyetli insanların yorumu ile amacından saptırılmış tahrif edilmiştir.
İncilin tahrifatı Muharref bir inanca sahip olan Şirk yığınlarının oluşmasına ve günümüzde de aynı şekilde devam eden anlayış ile adı Hıristiyanlık olan Sapkın taifenin varlığına sebep olmuştur.
Fatiha suresinde Her iki Din Mensuplarının kimler olduğu barizdir.
Nimet bahşettiklerinin yoluna; gazab(ın)a uğrayanların ve sapkınlarınkine değil!
(Fatiha-7)
Gazaba uğrayanlar Yahudiler Sapkınlar Hıristiyanlardır.
EHLİ KİTAP:
Ehli Kitap Terimi Kutsal kitap sahipleri veyahut kendilerine Kitap verilen İnsanlar anlamına gelmektedir. Kur’anda Daha önceki Vahiylerin Muhatapları olanlar kastedilmektedir.İslam fakihleri arasında iki farklı görüş belirtilmektedir.
Hanefilere göre: İlahi bir dine inanan ve Vahiy ile uyarılmış zümreler olarak görülmekte. Tevrat, İncil, Şit (a.s) ve İbrahim (a.s) ‘me indirilen sahifelere inananlara da Ehli Kitap denilmiştir.
Şafii ve Hanbelîlere göre: Yahudi ve Hıristiyanlar için kullanıldığı diğer kitap ehlini ifade etmediği görüşü belirtilir.
İki görüşü incelediğimizde Ehli Kitap teriminin Mekke döneminden sonra ortaya çıktığına İlahi din mensuplarına yönelik olarak onları Müşriklerden ayırd ettiği sonucu çıkar.
Lakin hakikati inkar etmeleri Allahın azabına Müstahak olmaları için .Hakikat olan İman esaslarından herhangi birini İnkar etmeleri Küfürlerine yeterlidir.