[Esma_Nur]

Gerçek affediş ,"bana bu deneyimi yaşattığın için teşekkür ederim" diyebilmektir.

Çoğu insan affetmenin nefret ettiği kişiyi suçsuz ya da haklı bulduğu anlamına geleceğini sanır. Oysa affetmek, o kişiyi haklı bulmak değil. Affetmek, o kişiyle konuşmak zorunda olmak değil. Affetmek, o kişinin beklentileri doğrultusunda davranmak değil. Affetmek, o kişinin verdiği zararları telafi etmek için çaba göstermemek değil.

Affetmek, öfke yerine çözüm üretmektir. Affetmek, affedilmektir. Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır. Affetmek, kendimize duyduğumuz saygının artmasını sağlayan bir süreçtir. Affetmek, anı yaşama ve geleceğe umutla bakma özgürlüğüdür.

Affetmeyi seçtiğimizde kimse bize borçlanmayacaktır. Diğer insanın da sizi affetmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin. Affetmek, başkası için değil, sadece kendimiz için yaptığımız bir özgürleşme seçimidir.

Ve özellikle birini daha affetmeliyiz. Kendimizi.

''ALINTI''