"Benim Malım" mı? "Ben Malım" Mı? /Muhsin Arslan
İslam insana "Eşrefi Mahluk" der. Dinini sırtladığında "eşref", dinine bindiğinde "esfel" olur.
Malını sırtladığında "esfel", malına bindiğinde "eşref" olur. Dinine uyduğunda "dindar", dinini kendisine uydurduğunda "dinidar" olur.
Malını kullandığında "Ebubekir", malı kendisi kullandığında "mal" olur.
İslam insanı, vahyi insanı;
"Onurunu, şerefini, haysiyetini, kişiliğini, konuşmasını, yazmasını, yaşantısını, sosyal muamelesini,
malını, fakrını, makamını, acizliğini Kur’an terazisinden geçirendir."
Bizlere "numune" olarak gösterilen Resulullah’ın; "Ahlakıyla, muamelesiyle, takvasıyla, emin sıfatıyla çağrıştırmayan her bir Müslüman tedaviye muhtaçtır."
Bunun tedavisi ilk ve vazgeçilmez emir "oku" ve "tövbedir."
Numune-i imtisal terazisini atlatamayan her alim "belam",
her zengin "mal",
her yazar "ukala",
her abid "sofiyi ker",
her anne baba "çiftleşen hayvan",
her amir "zalim",
her erkek "kabil",
her kadın "çerez" olmaya adaydır.
Men Arefe nefsehu fekad arefe rabbahu —
Kendini bilen Rabbini bilir! Kendini kaybeden neyi kazanabilir ki?
Ey Müslüman!
Allah’ın “gör” dediği yerden gör,
bak dediği yerden gör...
Günde kırk kez "ihdina sıratel mustakim" seni dosdoğru yola getirmiyorsa;
Ya yolun yol değildir,
ya sen yolcu değilsindir,
ya yola yatan bir "sefilsindir".
Değilse yolda oturup gelip geçenlere çelme atmak, eşkıyalık yapmak, yolculara eziyet etmek ekmek kapın olmuştur, yani sen bir "mal" olmuşsundur.
Kendisini bilen Rabbini bilir. Ama önce kendini bilmesi gerekiyor.
Şerefine düşkün olmalı ki davasına düşkün olabilsin.
Şahsiyetli olmalı ki şahsiyetli bir kişilik sergileyebilsin.
Dinini yaşamalı ki yaşatabilsin.
Emin olmalı ki mü’min olabilsin.
Kendisine istediğini/istemediğini başkasına aynen gönülden isteyebilsin ki, Allah’ın isimlendirdiği "Müslümanlar"dan olabilsin.
Şah damarından daha yakın olan "Allah’ı" unutan, bir gün şah damarını "Azrail’e" kaptırmayı da unutmuş demektir.
Müslümanı eğiten vahiy, Müslümanı eşref makamına ulaştırır. Kılavuzu vahy olmayanın burnu hiç pislikten kurtulmaz!
Vahyi konuştur be Müslüman. Vahyi susturmaya çalışma, vahyi susturamazsın ama kendine susturursun ve seni "esfel, zelil, rezil" eder.
Oturduğumuz yerde konuşmak, yazmak, kitlelere nutuk çekmek çok kolay, bedeli yok nasılsa; kendin yaşamadıktan sonra...
Bir gün o bedelin ödenmesi yok mu sence?
Hayat "üretmek", "tüketmek" ve "boşaltmak" arasında bitti, bitecek... Moda deyimiyle dünyaya "sofra ile WC arasında" mekik dokumaya mı geldin?
"Ey yatan kişi, kalk ve uyar!" ayeti ninni mi sence? Uyar ama önce "kendini!"
Kalk ve silkin. Rabbinin karşısında esas duruş zamanı! O duruşa "namaz" derler.
Hani o insanı tüm kötülüklerden, fuhşiyattan, pisliklerden, günahlardan koruyan namaz var ya!
İşte o.
Hem namaz kılıyor hem de isyan yüklü isen, ya namaz namaz değildir ya da sen Müslüman değilsin!
O halde haydi bakalım: "Bismillah..." Azrail gelmeden...
Muhsin Arslan
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]
1 haziran 2012