[hafızımm]

Namaz Zenginleştirir

BİR NAMAZ ÖYKÜSÜİşte bir namaz öyküsü... İbret alabilen herkes için... İbretimiz belkibir gün beratımız olur. ORTA YAŞLI ADAMIN iyi bir işi, iyi bir eşimutlu bir hayatı vardır. Az kimsenin yaptığı ticaretle meşguliyetindençok para kazanmakta, rahat günler geçirmektedir. Ev, araba, tatiller,seyahatler, uçuşanlar sevinçler... Gülen gündüzler. Derken dönen dünyaile beraber ibre değişmeye başlar... Ticarette rakipleri çoğalır,hanımı rahatsızlanır, çocuklar artan problemleriyle büyür. Mengenesıkmaya başlar, kolay olanlar zor işlere dönüşür. Daraldıkça daralmayabaşlar günler. Yaşadıkları sanki günün gündüzüdür, geceye geçişiyaşayacaktır artık. Kazancı iyice azalır, oğlunun olumsuzharcamalarından evini satmak zorunda kalır. Alacaklar kapıya dayanır,hanımı vefat eder. Karanlık karanlık üstüne çökmekte, gece siyah birgelin gibi onu sarmaktadır. Gündüz genişliğinde aklına gelmeyen gecedarlığında gelir; dua etmek... Yapacağı başka bir şey kalmamıştır da...Dua etmesine eder, ama kendi aklınca kabul olmaz. Gizliden serzeniştebulunur. Bir gün oturduğu binanın altında esnaf komşusuna uğrar.Serzenişlerini dindar komşuya söyler: “Allah dualarımı kabul etmiyor!”O da durumu bildiği için biraz celalli konuşur: “Allah senin dualarınaniye kabul etsin, Allah’ın emri namazı kılmıyorsun ki.” Adeta duvaravurmuş da ayılmış gibidir. Doğrudur, niye namazı kılmıyordur ki...Aslında dualarına cevap gelmiştir; komşunun söylemesiyle kader yol veyön göstermiştir ona: namaz kılmak. Ya bu yolda yürüyecek kurtulacakveya iyice kaybolacaktır karanlıkta... Var olmayı tercih eder, o günbaşlar namaza... Namazla birlikte kader ağlarını çözmeye başlar, beyaziplikle siyah iplik birbirinden ayrılmaya, belirginleşmeye başlar.İşler yavaş yavaş iyiye dönmeye doğru gider. Öyle olur ki, bir müddetsonra sattığı evi bir şekilde geri alır. Hanımı geri gelmez ama, yaşamumutları iyice yeşerir dünyasında. Sevinç rüzgârları eskisi gibi esmez,fakat huzur bulutları gölgelendirerek gezer üzerinde... Sekseneyaklaşan yaşıyla mahalle camimizin müdavimlerindendir şimdilerde...Karşı apartman komşumuzla namaz yollarında giderken ve dönerken hayatadair kısa konuşmalar yaparız. Sakin, ağırbaşlı haline pek yakışırağaran saçları... Dünyasını kurtaran namaz inşaallah ahiretini dekurtarır... Demek ki dünya ve ahiret işleri kulluk miracı namazladüzeliyor. Kul olmanın ağırlığı ile secdeye giden başlar hafiflemişkalple kalkıyor. Zorluğun ve kolaylığın Rabbi ona çıkış yollarınıaçıyor, ummadığı yerden rızıklandırıyor. Güç işler geç işleredönüşüyor. Gücünün bittiği yerde yeni ümit çiçekleri birdenbitiveriyor. Sebepler susuyor, Müsebbibü’l-esbab konuşuyor çünkü. O“Ol” deyiverdikten sonra olmayacak birşey var mı? İşlerimizde yamuklukvarsa kulluğumuzu doğrultmalıyız. Nefis yamulmadıkça doğru yolbulunamaz. Gündüzde gece ellerimizle dua etmesini biliyorsak geceolmuş, gündüz olmuş fark etmez. Gündüzden sonra gecenin geleceğini iyibellemezsek musibetler belimizi büktüğünde anlamamız geç olur. Geçişler güç işlere dönüşür. Geç kalmadan, gecenin karabasanı basmadan,gündüzün basmakalıp işleri ve zevklerinden ayrılabilmeliyiz...Ayrılmazsak gündüzden, şehirden, şehirlerden zaten ayrılacağız. İyisimi talimini bitirmiş asker edasıyla terhis olalım dünya gecesinden,gamı kederi geride bırakarak doğalım sonsuzluk sabahında. Dünyada “En”işimiz namazı en iyi yaparsak gece-gündüz, gündüz-gece döner dururubudiyet yapraklarını dökerek. Dökülenler sonsuzluk havuzunda toplanır biz sonlular için... İşte bir namaz öyküsü... İbret alabilen herkes için... İbretimiz belki bir gün beratımız olur. Selametle.. H.F.Z.K.M.L. VALLA KARDEŞLERİM BANA BİŞEY DEMEYİN BEN BUNLARI İNTERNETTEN BULUYORUM .VARSA BU SİTEDE BİLEMEM.GUSEL Bİ HİKAYE E SİZDE OKUYUN DEDİM.A.E.O.