Allah Rasulü Hazret-i Muhammed (Sallallahü Aleyhi ve Sellem)
buyurdular ki:
Hazreti Ebû Hüreyre (radıyallâhu anh)'ın rivayet ettiğine göre, Ruh-u
Seyyidi'l-Enâm (aleyhi elfü elfi salâtin ve selâm) Efendimiz şöyle
buyurmuştur:
Kim bir mü'minin dünyevî sıkıntılarından birini giderirse, Allah Teâlâ
da onun Kıyamet gününe ait meşakkatlerinden birini giderir. Kim darda
kalmış bir insana kolaylık gösterirse, Cenâb-ı Allah da onun hem
dünyadaki hem de ahiretteki işlerini kolaylaştırır. Kim bir müslümanın
ayıbını örterse, Allah (celle celalühu) da onun kusurlarını gizler,
onu dünyada ve âhirette rezil rüsvay olmaktan muhafaza eder. Bir
mü'min, kardeşinin yardımına koştuğu müddetçe, Mevlâ-yı Müteâl'de onun
yardımcısı olur.
Cenâb-ı Allah, ilim tahsil etmek maksadıyla yola çıkan kimseyi sonu
varıp Cennet'e ulaşan yollardan birine dahil eder ve o yolda yürümeyi
o kimseye kolaylaştırır. Bir grup insan, Allah'ın kitabını okumak,
aralarında tedris etmek ve Cenâb-ı Hakk'ın kelamından O'nun
marziyatını öğrenmek üzere Allah Teâlâ'nın evlerinden herhangi birinde
toplanırsa, müzakere esnasında üzerlerine mutlaka sekîne iner, rahmet
onları her yandan kuşatır, melekler çevrelerini sarar ve Mevlâ-yı
Müteâl, huzurunda bulunan mukarreb meleklere onlardan bahseder.
Ne var ki, bir kimse amellerindeki kusurlar yüzünden yavaşlar ve ilim
yolunda geride kalırsa, soyu-sopu ve ecdadının fazileti onu
hızlandıramaz; öyleyse, hiçkimse nesebine güvenip de salih amelleri
ihmal etmemelidir.
{Müslim, Zikr: 38, (2699); Ebû Dâvud, Edeb: 68, (4946)}