[enderhafızım]

Nefs-i Emmare

Nefs-i Emmare



Akıllı kimsedir şükreden.
Geçer hükmü o zaman nefsine.
Delikanlı!
Kim atarsa öfkesini içine,
Olur dünyada kurtulanlardan.

Kim koşarsa peşinde nefsinin, arzularının,
olur insanların en aptalı.
Zanneder aklı sıra o kıt fikirli,
bağışlayacağını Allah’ın nasıl olsa.


Oğlum,
güçse de dervişlik her ne kadar,
yoktur ondan daha iyisi.


Kim eğdirirse şom nefsine boyun,
Akıllıdır o;
çıkar adı iyiye.
Sindir riyazetle kötü nefsini;
sokmasın çok vebale seni.


Esenlikte kalmak isteyen,
yüz çevirir tüm mahlukata.
Uykudalar tüm insanlar.


Uyanmıştır dünyadan göçüp giden.
Kabul et seni incitenin özrünü,
ki bulasın mağfiret.


Allah sevmez insan incitenleri.
Olmaz böyle hasleti dindarların.


Kim yaralarsa zulümle birinin gönlünü,
Yaralamıştır kendi vücudunu.


Düşkünlük olur sonu
gönül kırma peşinde olanın.


Oğlum!
Kalkma gönül incitmeye.
Konuşma ileri geri Yaradanın hakkında.
Kırma kimsenin hatırını oğlum.
Yaralanırsın yoksa canından.


İstersen eğer itibarlı olmak,
Yâd et insanları iyilikle.
Yoksa gücün iyilik yapmaya,
kötülük de yapma.

Yapma sayısız sitem kendi vücuduna.


Haydi,
Uzak tut dilini insanları çekiştirmekten,
ki görmeyesin elini ayağını bağlı.
Kurtulamaz ahirette cezadan
Gıybetten dili geri durmayan.

...Alıntı...